درباره دفاع رهبر انقلاب از لاریجانی

محسن مهدیان، فعال رسانه‌ای اصولگرا در یادداشتی با عنوان «درباره دفاع رهبرانقلاب از لاریجانی» در روزنامه‌ی صبح نو نوشت:

رهبرانقلاب در اوج هجمه ها به صادق لاریجانی که به اتهام همدستی با طبری، محاکمه و استعفای او را مطالبه می کردند فرمود: “در همین دادگاه اخیر به بعضی از بزرگان پاک دست قبلی قوه قضائیه اهانت و ظلم شد. یعنی واقعا جفا شد….”

و اما برای عده ای شبهه شد که چرا باید رهبرانقلاب از لاریجانی دفاع کند؟ آیا این حمایت راه مطالبه را بسته است؟

دراین رابطه ذکر چند نکته اهمیت دارد.

یکم. مخاطب این حرف چه کسانی هستند؟ همه منتقدین؟ خیر. مخاطب این تذکر سه گروهی اند که پیام همدستی لاریجانی با طبری را به جامعه مخابره کردند.

اولین گروه خناسان ضدانقلاب هستند که البته اجیرند و حرجی برآنها نیست. دسته دوم جریان انحرافی و باقی مانده دولت گذشته اند که از احکام قضایی لاریجانی کینه سیاسی بدل دارند و ابایی هم ندارند این کینه را کتمان نکنند. دسته سوم هم بخشی از جامعه عدالتخواه هستند که با مطالبه هیجانی و غیراصولی، واهمه ای از اتهام و افترا زدن به دیگران ندارند و سابقا نیز شهرت به چنین روشی هایی داشتند.

نکته اول اینست که تذکر رهبرانقلاب به ظلم نکردن و در واکنش به تهمت ها و رفتارهای غیراخلاقی بوده است و نه بیشتر.

با این مقدمه آیا راه بر هرگونه نقدی بسته است؟ آیا حمایت رهبرانقلاب از لاریجانی به معنای خطاناپذیری عدلیه دوران آیت الله است؟

دوم. مشکل اصلی برخی از فعالان عرصه مطالبه در شبکه اجتماعی اینست که در یک دوگانه خودساخته گرفتارند. یا این یا آن. یا صفر یا صد. رهبرانقلاب دقیقا چه کردند؟ دفاع از لاریجانی؟ این هم هست اما ماجرا فراتر است. رهبرانقلاب در مواجهه با افترا و هتک لاریجانی توصیه به تقوا کردند. در همین سخنرانی یک تعبیر راهبردی دارند و آن اینکه فسادخطرناک است اما ظلم در مبارزه با فساد خطرناک ترست. می فرماید: “به معنای حقیقی خطرناک تر”

این تذکر جدید و عجیب نیست. پیشتر از روسای جمهور و دیگر مسوولین نیز همینطور دفاع کرده اند. بالاتر از این در اتهام زدن به سران فتنه نیز تذکر به انصاف و عدالت دادند. این تذکر، توصیه به تقوا است و به معنی مطالبه نکردن و عدم انتقاد نیست. چراعده ای بین نقد و توهین و افترا فرق نمی گذارند؟ واقعا پیچیده است؟

یک نفر ممکن است از عملکرد آقای لاریجانی در موضوع پرونده طبری انتقاد داشته باشد. آیا نباید سوال کند؟ نباید طلب شفافیت کند؟ نباید در خواست توضیح کند؟
سوم. معتقدم آقای لاریجانی این روزها کم گذاشتند.

الحق مبارزه با فساد دانه درشت ها از زمان آیت الله آغاز شد. برخورد با فرزند مرحوم هاشمی و شکستن خط قرمز دولت احمدی نژاد و محاکمه رحیمی و دادگاه کهریزک و مرتضوی را فراموش نکرده ایم. این هجمه بی امان نیز بخشی از آثار همان عدالتخواهی قضایی است.

با این حال سبک سیاست ورزی آقای لاریجانی در این پرونده قابل انتقاد است. متن اخیر آیت الله در دفاع از برگزاری دادگاه می توانست خیلی زودتر از اینها منتشر شود که این هزینه ها نیز رقم نخورد…

برای افکام عمومی حرمت قائل باشیم. حقیقتا سوال دارند. نپرسند؟ مهم نیست؟ توضیح برخی شبهه ها و حمایت از دادگاه می توانست چنان کند که کار به پشت بلندگو نیز کشیده نشود…

انتهای پیام