رقابت جدی 5 نامزد برای ریاست فدراسیون فوتبال

فدراسیون فوتبال 11 اردیبهشت رئیس جدید خود را می‌شناسد. در نبود مرد خنده‌رو معلوم نیست سکاندار آتی کشتی فوتبال ایران چه کسی خواهد بود.

به گزارش ایسنا، مهلت ثبت‌نام نامزدهای انتخابات فدراسیون فوتبال ایران به پایان رسید و پنج مرد، رقابت برای کسب کرسی ریاست را آغاز کردند. مردانی که یا سال‌ها در دل فوتبال بوده‌اند و در آن استخوان خرد کرده‌اند یا مدتی است اسم و رسمی در آن به هم زده‌اند. در هر حال نکته مهم و جالب توجه در این انتخابات نبود مردی است که هشت سال ریاست فدراسیون را بر عهده داشته است.

نه آن پنج نامزد ریاست فدراسیون فوتبال که علی کفاشیان، ستاره انتخابات 11 اردیبهشت است؛ مردی که هشت سال با خنده فوتبال را اداره کرد و در پاسخ به هر انتقاد و ایرادی، لبخندی حواله می‌داد. کفاشیان برای ادامه ریاستش ثبت نام نکرد و از فشارهایی گفت که نمی‌گذارد او رئیس بماند. خنده‌روی فوتبال ایران نیامد و با این کار معادلات را به هم زد.

حالا رقابت برای فتح کرسی ریاست فدراسیون فوتبال بین پنج نفر رقابت می‌کنند که در این جا به طور مختصر به بررسی ایشان می‌پردازیم.

مصطفی آجرلو: سردار آزمون!

رئیس سازمان تربیت بدنی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سابقه طولانی در فوتبال ایران دارد. سردار مصطفی آجرلو سال‌ها به عنوان مدیرعامل یکی از تیم‌های تهرانی ریشه‌دار فعالیت کرده و با این تیم به قهرمانی در لیگ برتر هم دست یافته است.

پاس تهران به عنوان قطب سوم فوتبال تهران همیشه یکی از بهترین تیم‌های لیگ برتر و لیگ‌های قبل از آن بود تا این که به همدان منتقل شد و از بین رفت. آجرلو اما یک بار دیگر با استیل‌آذین به فوتبال بازگشت ولی روزهای خوب پاس در تیم جدید برایش زنده نشد. هنوز جنجال بحث و جدل رسانه‌ای آجرلو با علی کریمی در ماه رمضان در ذهن اهالی فوتبال باقی مانده است.

اینک آجرلو خود را به آزمونی فراتر از آنچه تاکنون تجربه کرده، فراخوانده است. چالشی که سردار این روزها در آن وارد شده بسیار پیچیده‌تر و حساس‌تر از تمام پست‌هایش در فوتبال است. با این حال، تجربه طولانی او در فوتبال و شناخت جامعه فوتبال از او می‌تواند برگ برنده آجرلو در انتخابات 11 اردیبهشت باشد؛ به شرطی که بین اعضای مجمع کسانی باشند که شیوه مدیریت او را بپسندند.

عزیز محمدی: سردار ناکام

رئیس سابق سازمان لیگ فوتبال و رئیس فعلی اتحادیه باشگاه‌های فوتبال ایران – تداخل این دو سازمان بحث مفصل دیگری است – قبلا یک بار شانس خود را در انتخابات فدراسیون آزمود. دوره قبل عزیز محمدی به سود یکی از کاندیداها کنار رفت تا با افزایش بخت آن نامزد، خود در پست بهتری به فدراسیون بازگردد. محمدی آن سال نایب رئیس دوم فدراسیون بود و سودای نایب رئیسی اولی را در سر می‌پروراند.

سردار لیگ در دوره قبلی انتخابات ناکام ماند و با پیروزی کفاشیان کلا از فدراسیون خارج شد. او اینک دوباره وارد کارزار شده تا از بخت، کام گیرد و بر صندلی ریاست فدراسیون فوتبال تکیه بزند. مدیران باشگاه‌های لیگ برتری و دسته یکی – آنهایی که اهل شرکت در جلسات اتحادیه باشگاه‌ها هستند – می‌توانند آرای عزیز محمدی را بالا ببرند.

علیرضا معظمی‌نیا: خریدار

خریدار سابق باشگاه پرسپولیس گفته است اگر رئیس فدراسیون فوتبال شود، یک میلیارد تومان به هر یک از هیات‌های استانی کمک مالی می‌کند! آیا این پیشنهاد آن قدر وسوسه‌برانگیز است که رای روسای هیات‌ها را به سبد آقای خریدار بریزد؟

نکته جالب توجه درباره معظمی‌نیا – که سابقه ورزشی ندارد – علاقه شدیدش به فوتبال است. فردی که حاضر است از جیب خودش برای فوتبال خرج میلیاردی کند، البته غنیمت است اما شاید حضور او در فوتبال در قالب اسپانسر می‌توانست گره‌های بیشتری از فوتبال ایران باز کند.

شهاب‌الدین عزیزی‌خادم: جویای نام

عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال از همان روزی که وارد عرصه انتخابات شد، ثابت کرد که به شدت در پی کسب نام است. او در کمال گمنامی به عضویت هیات رئیسه بزرگ‌ترین فدراسیون ایران درآمد و حالا برای خود نامی آشنا در فوتبال محسوب می‌شود.

عزیزی‌خادم شاید تا انتها در کارزار انتخابات نماند و به سود دیگری – کسی که حمایت‌هایش در رسیدن او به هیات رئیسه موثر بود – کنار برود اما اگر تا آخر در رقابت بماند می‌تواند روی رای هیات‌های استانی تاحدودی حساب کند.

مهدی تاج: اصفهانی رزومه‌دار

رئیس سازمان لیگ فوتبال ایران یکی از افرادی است که سال‌ها مدیریت در فوتبال ایران را تجربه کرده است و هم‌اینک هم مسئولیت سنگینی دارد. تاج بخت زیادی برای انتخاب شدن دارد چون مسقیما با مدیران باشگاه‌ها و روسای هیات‌های استانی در ارتباط است. البته از یک جنبه می‌توان این مساله را نقطه ضعف تاج هم شمرد. برخی از مدیران باشگاه‌ها نسبت به عملکرد سازمان لیگ در دریافت حق پخش تلویزیونی مسابقات لیگ برتر و پرداخت سهم باشگاه‌ها از تبلیغات محیطی معترض هستند و همین مساله شاید کمیت رئیس اصفهانی لیگ را لنگ کند.

در نبود کفاشیان رقابت پنج نامزد ریاست فدراسیون شاید جذابیت نداشته باشد اما حساسیت زیادی دارد. هر یک از نامزدهای ریاست، شیوه خاص خود را در مدیریت دارند که حداقل مدیریت سه نفرشان قبلا به بوته آزمایش گذاشته شده است.

مجمع فدراسیون فوتبال باید 11 اردیبهشت یکی از این پنج مرد را به عنوان رئیس جدید فدراسیون فوتبال انتخاب کند؛ رئیسی که طبق گفته‌های کفاشیان ممکن است فشارهای زیادی به روی دوشش وارد شود. رئیس جدید باید تحمل و توان مقاوت برابر فشارهای نامتعارف را داشته باشد.

انتهای پیام