پرونده چند هزار میلیاردی، سرگردان در دالان‌های دادسرا

داریوش معمار،  مدیر مسئوال ماهنامه اقتصاد مهرگان و فعال صنعت پتروشیمی در یادداشتی نوشت:

شرح رابطه دو خاندان مطهری اصل و نجفی اصل

این روزها بار دیگر در جریان دادگاه اکبر طبری، با اشاره او به دوستان فداکارش؛ موضوع فعالیت‌های اقتصادی و روابط دو خاندان معروف در صنعت پتروشیمی ایران بر سر زبان‌ها افتاده است. خاندان “مطهری اصل” و خاندان “نجفی اصل”. یکی مالک شرکت‌های: “نویدزر شیمی، امیرکبیر، زاگرس، بخشی از سهام گروه شرکت‌های پتروشیمی باختر و شهرک باستی‌هیلز و…” و دیگری مالک بخش عمده سهام و مدیریت گروه شرکت‌های پتروشیمی باختر شامل: “کاویان، شرکت پلیمر کرمانشاه، لرستان، مهاباد،کردستان، بازرگانی کالای باختر، مدیریت و توسعه صنعت باختر، اندیمشک، میاندوآب، شرکت بهره‌برداری خطوط انتقال اتیلن غرب، پارس فنل، و دی پلیمر آرین و شهرک کلارک و …”

شرکت نویدزر شیمی کلید رود به هزار توی افسانه‌ای

در این میان “شرکت نویدزر شیمی” متعلق به “غلامحسین مطهری اصل” و حواشی آن را در می‌توان یکی از کلیدهای درک آغاز عصر طلائی این دو خانواده و ثروت افسانه‌ای ایشان دانست.

شرکت نویدزرشیمی در سال 1378 ثبت و مالک سودآورترین واحد تولیدی “شرکت پتروشیمی امیرکبیر” شد، واحدی استراتژیک که ششمین الفین بزرگ ایران در اصل برای راه‌اندازی و بهره‌برداری از آن نصب و راه اندازی شده بود.

مالک شرکت نویدزر شیمی در آن زمان باشرایط اخذ تسهیلات و اقساط بلند مدت، همچنین “قراردادی انحصاری برای دریافت 25 ساله تمام خوراک استراتژیک پروپیلن تولیدی الفین پتروشیمی امیرکبیر” کار خود را آغاز کرد.

روش واگذاری واحد تولیدی پلی‌پروپیلن به نویدزر شیمی از سوی مسئولین دولتی وقت و واگذاری 20 درصد کل سهام شرکت امیرکبیر با قیمت هر سهم صد تومان(تک تومانی)، دقیقاً مشابه واگذاری گروه پتروشیمی باختر به نجفی اصل در سال 88 است که آگهی تغییرات منتشر شده در روزنامه رسمی به تاریخ 12/5/1394 نشان می‌دهد گروه مطهری اصل نیز در آن شراکت دارند.

در مورد جزئیات این واگذاری گروه پتروشیمی باختر که با ارزش نزدیک به 4 میلیارد یورو به قیمت 120 میلیارد تومان واگذار شده، به کررات نوشته شده، اما در مورد روند واگذاری واحد تولید پروپیلن امیرکبیر به نویدزر شیمی در سال 1378 همچنان نقاط مبهم زیادی وجود دارد.

اما نکته مهم در این میان سرنوشت پرونده‌ای است که این ژنرال اقتصادی و نماینده او در شرکت امیرکبیر طی این سال‌ها درگیر آن هستند، پرونده اقتصادی که شاید روشنگر بسیاری از فرصت‌های طلائی ایجاد شده برای ایشان و حتی خاندان نجفی اصل باشد.

شرح قرارداد ترکمنچای صنعت پتروشیمی ایران

همانطور که اشاره شد، سال 1383 با فاصله کمی از راه اندازی واحد الفین شرکت پتروشیمی امیرکبیر، قرارداد فروش انحصاری محصول پروپیلن تولیدی این شرکت به مدت 25 سال با شرایط قیمت‌گذاری عجیب با شرکت نویدزرشیمی منعقد شد.

در طول سه سال طی چندین الحاقیه شرایط قیمت‌گذاری فروش خوراک در این قرارداد تغییر کرد و نهایتاً در سال 1386 قراردادی در این خصوص منعقد شد که تا امروز معتبر است. این قرارداد که می‌توان آن را “قرارداد ترکمن‌چای صنعت پتروشیمی ایران” دانست، بعد از گذشت بیش یک دهه هرساله مورد اعتراض سهام‌داران و مدیران عامل وقت بوده و دلیل آن اثرش بر سودآوری واحد مادر الفین و شرکت پتروشیمی امیرکبیر است.

این نقل هست که؛”الفین ششم برای ایجاد واحد پلی‌پروپیلن راه‌اندازی شد و با واگذاری آن به “مطهری اصل” خاندانی ظهور کرد که در کمتر از دو دهه صاحب نزدیک به یک و نیم میلیارد دلار ثروت شدند.”

قضیه پرونده قضائی نماینده شرکت نویدزر شیمی چیست؟

یک.

سال 1394 نماینده شرکت نویدزرشیمی در هیئت مدیره برای مدتی همزمان نائب رئیس هیئت مدیره و سرپرست شرکت پتروشیمی امیرکبیر شد. ایشان با استفاده از موقعیت خود بر خلاف منافع سهامداران، بدون اخذ مجوز قانونی از جمله مصوبه هیئت مدیره، تنها چند روز مانده به ابلاغ حکم مدیر عامل جدید، صورتجلسه‌ای با مدیر عامل شرکت نویدزر شیمی تنظیم کرده و طی آن فرمول قیمت فروش پروپیلن را تغییر داده و از سال 93 در حساب‌های مالی شرکت اعمال کرد. با تصویب این صورتجلسه غیر قانونی گل سرسبد اموال گروه مطهری علاوه بر برخورداری از امتیاز قرارداد ترکمنچای صنعت پتروشیمی، با قیمت‌گذاری پروپیلن به ضرر امیرکبیر و به نفع نویدزر موفقیتی تازه کسب کرد.

دو.

همچنین در خصوص معاملات انجام شده بین دو شرکت امیرکبیر و نویدزر شیمی در سالهای 91 و 92 نیز فرد مورد اشاره بدون اخذ مجوز از هیئت مدیره و با یک امضای غیر مجاز و نامعتبر صورتجلسه‌ای را تنظیم و امضاء کرد، ایشان در خصوص معاملات سال 1393 دو شرکت نیز کار مشابه‌ای انجام داده و برخلاف ماده 129 قانون تجارت صرفاً با یک امضاء غیرمجاز و نامعتبر سندی را تنظیم و امضاء کرد که منافع مالی عجیبی برای مجموعه مطهری اصل به همراه داشت. او همچنین برای معاملات سال 94 طی صورت جلسه‌ای با دستوری غیر قانونی کاری مشابه انجام داده و تقریباً نزدیک 5سال طلایی دهه نود را برای مجموعه نویدزر شیمی رقم می‌زند.

سه.

سال 1395 این قراردادها و مشکلات آن توسط مدیر عامل وقت به سهامدار عمده شرکت در بخش دولتی یعنی بانک رفاه و مجموعه وزارت رفاه اعلام شد و دعوای کیفری علیه نماینده شرکت نوید زر شیمی مطرح گردید. سال 96 شرکت پتروشیمی امیرکبیر طی لایحه‌ای خطاب به دادستان عمومی و انقلاب دادسرای کارکنان تهران تقاضای تعقیب کیفری در خصوص فرد مورد نظر را طرح کرد که موضوع آن خیانت در امانت و تحصیل مال نامشروع بود.

چهار.

در این زمان موضوع دیگری در خصوص تغییر نرخ متوسط ارز به نرخ ارز اتاق مبالات ارزی توسط نماینده نویدزر شیمی در دوره سرپرستی ایشان مطرح شد که باعث وارد آمدن خسارتی معادل مبلغ 200 میلیارد ریال در سال 93 شده بود.(معادل حدود 1000 میلیارد ریال در سال جاری).

در نهایت با پیگیری‌های زیاد در سال 97 پرونده‌ای پیرامون این موارد در شعیه 7 بازپرسی ناحیه 28 تهران، دادسرای کارکنان دولت تشکیل شد، که موضوع آن تحصیل مال نامشروع و سوء استفاده و تقلب از امتیارها و خیانت در امانت بود.

پنج.

مبلغ خسارت وارد شده به شرکت امیرکبیر در موضوع این شکایت رقمی نزدیک به هزار میلیارد تومان بود.(که ارزش امروز آن چیزی حدود 3 هزار میلیارد تومان است).
اگر به رقم واگذاری 120 میلیارد تومانی مجموعه هلدینگ پتروشیمی باختر به گروه نجفی اصل توجه کنیم و آن را مبلغ مورد نظر قیاس کنیم، می‌توان حدس زد چنین مبالغی می‌توانسته در چه محل‌هایی صرف شده و چه ارزش افزوده‌ای ایجاد کند.

نگاهی به روند طی شده از زمان طرح شکایت علیه نماینده شرکت نویدزر شیمی در قوه قضائیه و طی مراحل آن تا اواسط سال گذشته و همچنین مراجع، افراد و گروه‌های پیگیری کننده احتمالاً نشان از وقوع مسائلی فراتر از یک تخلف ساده دارد.

شرکت نویدزر شیمی و دیون و بدهی‌ها

اما نکته مهم این است که از سال 96 گروه نویدزر شیمی از پرداخت بدهی خود به امیرکبیر با وجود پیگیری دستگاه قضایی، حقوقی بانک رفاه، دستور وزیر رفاه و چندین و چند نامه دیگر خودداری کرده‌اند. این موضوع نیز همانطور که هر روز به صورت ارزش افزوده به ثروت افسانه‌ای خاندان مطهری اضافه کرده، از ثروت سهامداران اصلی شرکت پتروشیمی امیرکبیر که بازنشستگان دولت و صندوق بازنشستگی و بانک رفاه است کاسته است.

باید دید در این پرونده آیا میان دوستی “اکبر طبری” با این دو خاندان و دوره چندساله رسیدگی به این پرونده و پرونده‌های مشابه ارتباطی وجود داشته است!؟ همچنین باید بررسی کرد طی یکسال و نیم اخیر مسیر پیگیری این پرونده چگونه طی شده؟ آیا تحولاتی بوده که بر کند شدن مسیر این پرونده اثر داشته باشد؟ آیا می‌توان امید بست ارزش واقعی بدهی گروه نویدزر شیمی به قیمت روز بازپس گرفته شود!؟

انتهای پیام