بازداشت برادرزاده ی یکی از وزرا

24 دی 1394

0 زمان تقریبی مطالعه 2 دقیقه

تابناک به نقل از سایت اصولگرای «دانا» نوشته است که «دوشنبه شب برادرزاده ی یکی از وزرا به جرم فساد اقتصادی دستگیر شده است. این وزیر یکی از پر سروصداترین وزارتخانه ها را در اختیار دارد که همواره مورد انتقاد مسوولین و مردم قرار گرفته است».

به گزارش انصاف نیوز، این رسانه ها ارتباطات شناخته شده ای با کانون های صاحب تاثیر و خبر دارند و به نظر می رسد که این خبر غیرواقعی نیست، اما از کسی نام نبرده اند هر چند حدس ها و شایعاتی در فضای مجازی در بین اهالی رسانه منتشر شده است.

علی ربیعی، وزیر کار دولت یازدهم، چند سال پیش کتابی درباره ی مبارزه با فساد نوشته و منتشر کرده است که خواندن آن برای مسوولین دستگاه های مختلف اداری ضروری به نظر می رسد تا با علت ها، گلوگاه ها و راه های جلوگیری از فساد آشنا شوند.

زنده‌‌باد فساد

کتاب «زنده باد فساد» نوشته ی علی ربیعی که به بررسی جامعه شناختی پدیده فساد پرداخته است در ابتدا با فراز هایی از نامه حضرت علی(ع) به عثمان بن حنیف آغاز می شود و در ادامه با ذکر سخنان موبوتو، رسمیت یافتن فساد را در کشورهای جهان سوم به تصویر می کشد.

«همه چیز فروشی است ،در کشور ما همه چیز را می توان خرید در این معاملات نامشروع داشتن باریکه ای از قدرت نیز ابزار تمام عیاری برای معامله است که به کمک آن میتوان به صورت غیر قانونی به پول و سایر کالا ها دست یافت.» [موبوتو، رییس جمهور زئیر]

ربیعی این کتاب را به پدر خود که سوزن بان راه آهن بود تقدیم می کند؛ در این تقدیم که با پدیده ی فساد ارتباط دارد، آمده است: روزی چند میخ از اموال راه آهن تهران در جیبش باقی مانده بود هنوز سنگینی او را برای پس بردن میخ ها به انبار راه آهن تهران با تمام وجود حس می کنم.

ربیعی بیماری فساد را به قدمت تاریخ می داند که «مختص یک کشور نیست البته فساد در کشورهای در حال توسعه که ساختارهای سست دارند به مراتب بیشتر است با این وجود می توان این کشورها را از منظر فساد به بیمار، بیمار مزمن، بیمار وخیم دسته بندی کرد هر چند در کشور های جهان سوم فساد به یک پدیده درونی تبدیل شده است و بسیاری آن را لازمه حیات در کشورهای مذکور می دانند که زندگی بدون آن امکان پذیر نخواهد بود و همه می گویند زنده با فساد».

ربیعی در ادامه سطح فساد را به دو دسته ی فساد نخبگان و به عبارت بهتر فساد یقه سفید ها و فساد سطح دوم که مربوط به کارمندان است، تقسیم بندی می کند. وی انواع فساد را به این صورت دسته بندی می کند فساد سیاسی،فساد بورکراتیک، فساد انتخاباتی …

ربیعی در این کناب به علل فساد اشاره می کند:

1) اختیارت گسترده دولت

2) حساب کشی اندک

3) انگیزه های انحرافی در شاغلان بخش های دولتی.

وی به تبیین علل اجتماعی فساد پرداخته و تصریح می کند تبعیت از علقه های فامیلی و شخصی، مشروعیت اندک، سیطره یک حزب خاص به شکل گیری فساد کمک می کند.

علی ربیعی، رانت جویی را وجه مشخصه ی فساد در دولت های جهان سوم می داند به گونه ای که فساد در جهان اول در فعالیت های اقتصادی احزاب بزرگ و نخبگان سیاسی نهفته است اما در جهان سوم در سطوح مختلف می توان فساد را مشاهده کرد وی نوع به قدرت رسیدن سیاستمداران در جهان سوم را در شکل گیری فساد موثر می داند و تصریح می کند چون این افراد در رقابت ناسالم به قدرت رسیدند بنابراین از فرصت موجود بهره گرفته و خود را مالک دارایی های دولت قلمداد می کنند.