جوابیه‌ی وکیل موسوی مجد به یک یادداشت

محمد نیازی وکیل سید محمود موسوی مجد که به تازگی به اتهام جاسوسی اعدام شده است در یادداشتی با عنوان «این جا همیشه تاریک است» می‌گوید: من به عنوان وکیل پرونده آن قدر از فرایند اجرای حکم بهت زده هستم که خود را همچون کسی می‌بینم که در تماشاخانه‌ای نشسته و فیلم بلند جنایی بسیار تلخی را مشاهده کرده است.

متن جوابیه‌ی آقای نیازی به یادداشتی با عنوان «اطلاعات جدید درباره پرونده محمود موسوی مجد» در یکی از رسانه‌ها که پس از ممکن نشدن انتشار در آن رسانه در اختیار انصاف نیوز قرار گرفته است، خطاب به آن در پی می‌آید:

با سلام. احتراماً با توجه به این که در یادداشت «اطلاعات جدید درباره پرونده محمود موسوی مجد» از نویسنده ناشناس منتشر شده در مورخه 28/4/1399 در آن سایت، مطلب خلاف واقعی به اینجانب نسبت داده شده است. مستدعی است اصلاحیه اینجانب را مطابق با قانون مطبوعات در همان سایت با حفظ شرایط مشابهت و به صورت کامل منتشر فرمایید.

در یادداشت مورد اعتراض، ضمن برشمردن برخی وقایع در ارتباط با آقای سید محمود موسوی مجد و تحلیل آن‌ها، نویسنده به یادداشت منتشر شده‌ی اینجانب در سایت انصاف نیوز با عنوان «از بی احتیاطی در قانون تا بی احتیاطی در قضا» [لینک] پرداخته و می‌نویسد: «بخش مهم آن [یعنی یادداشت اینجانب] این است که وکیل پرونده بخشی از اتهامات موکلش را پذیرفته و تنها بر سر ماده قانونی آن اختلاف دارد».

اینجانب هرگز چنین سخنی نگفته و در یادداشتم نیز تصریح کرده بودم که «اینجانب در جای خود به تفصیل در مورد نادرستی این اتهام سخن گفته و دلایل خود مبنی بر این که موکل هرگز مرتکب چنین خیانت بزرگی نشده را مطرح نموده‌ام».

عصاره‌ی آن یادداشت آن بود که اتهامی متوجه موکل نیست و «بر فرض» هم که اتهامات ادعایی متوجه او باشد، ماده 286 یعنی حد افساد فی الارض قابل استناد نیست و استناد به چنین ماده، غایت بی احتیاطی است.

اما در مورد سایر فرازهای یادداشت مورد اعتراض، صرف نظر از ایرادات شکلی پرشمار و محدودیت‌های نامتعارف در فرایند دادرسی، ما ایرادات ماهوی فراوانی نیز مطرح کردیم که مهم‌ترین آن‌ها سه نکته بود که در یادداشت سایت شما نیز پیشتر بازتاب یافته بود اما به صورت ناقص.

۱. موکل بهمن 96 برای همیشه به ایران بازگشت. وی تا اردیبهشت 97 در ایران بوده و حتی تعطیلات عید نوروز 97 را در کربلا به همراه خانواده گذرانده است. سپس به جهت برخی اصرارها اردیبهشت 97 به سوریه باز می‌گردد. اگر او پنج سال (یعنی از سال 92 تا 97 که در شهریور 97 دستگیر شد) در حال جاسوسی بوده و بنا بر ادعای مستند «پرسه در مه» از همان اول تحت رصد امنیتی بوده، چگونه در این مدت سه ماه کسی او را تحت پیگرد قرار نداد؟

۲. او دو بار در جبهه سوریه مجروح شده بود. به هیچ محمل و هیچ منطق و هیچ توجیهی، معقول نیست که جاسوس وسط معرکه جان بر کف سلاح به دست بگیرد تا آن جا که مجروح شود. تظاهر به خودی بودن راه‌های دیگری هم دارد و لزومی ندارد که جانش را به خطر بیندازد آن هم مکرر.

۳. در استناد به ماده 286 ق.م.ا لازم است فرد قصد ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی را داشته باشد. ما می‌گفتیم که وی در همان اقرارهای خلاف واقعش، گفته است من برای رسیدن به رفاه جاسوسی کرده‌ام و اساساً وی فعال سیاسی نبوده است.

هیچ کدام از این دفاعیات مورد پذیرش قضات محترم شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی و همین طور قضات محترم شعبه 19 دیوان عالی کشور قرار نگرفت. غیر از ایراد سوم که یکی از اعضای شعبه 19 نظر بر این داشت که سوء نیت خاص در این پرونده منتفی است و قائل به تحقق افساد فی الارض نبود و لذا ابرام نیز با اکثریت دو به یک و نه اجماع، صورت گرفت.

خوشبختانه در مستند پرسه در مه عین این سخنان موکل آمده که او می‌گوید من برای رسیدن به زندگی لاکچری جاسوسی می‌کردم. وی البته شرایط بیان این اقرارها را برای اینجانب شرح داده بود. به جهت فقر اطلاعات حقوقی، در فراهم آوردن اقرارها به این نکته توجه نشد که متهم باید بگوید من به قصد براندازی نظام جاسوسی کردم نه به قصد رسیدن به مال و ثروت. غرض این که حتی اگر اقرارها در شرایط متعارف هم انجام شده باشند و ما بخواهیم به همین اقرارها استناد کنیم، باز هم سوء نیت خاص لازم برای حد افساد فی الارض منتفی است؛ چون بنا بر این اقرارها قصد مرتکب، رسیدن به رفاه بوده و نه ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی.

در نهایت این که من به عنوان وکیل پرونده آن قدر از فرایند اجرای حکم بهت زده هستم که خود را همچون کسی می‌بینم که در تماشاخانه‌ای نشسته و فیلم بلند جنایی بسیار تلخی را مشاهده کرده و حال منتظر است کسی چراغ‌های سالن را روشن کند و نهیب بزند که به زندگی واقعی‌تان برگردید که فیلم تمام شد. اما چه می‌شود کرد. این جا همیشه تاریک است.

و الی الله المشتکی

محمد نیازی وکیل آقای سید محمود موسوی مجد

انتهای پیام