دو تصویر از کشور در نشریات

رضا صادقیان، عضو‌ بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی با عنوان «دو تصویر از کشور در نشریات» نوشت:

تامین محتوی نشریات کشوری و استانی براساس نقطه جغرافیایی فعالان رسانه‌ای تهیه و توزیع می‌گردد. همین مسئله باعث می‌شود در میان صفحات یک نشریه کشوری که ساختمان آن در پایتخت قرار گرفته و نشریه‌ای که در یک شهر- استان فعالیت می‌کند تفاوت‌های اساسی در نگریستن به مسائل کشور وجود داشته باشد.

اول: نشریات کشوری بیشتر اخبار خود را از مرکز دریافت می‌کنند و حجم گسترده‌ای از خبر، یادداشت و تحلیل‌های روز دقیقا از دل کلانشهر تهران بیرون می‌آید. تمرکز سازمان‌ها، وزارتخانه‌ها، نهادهای بزرگ اقتصادی و مالی و حتی شرکت‌های بزرگ دولتی و خصولتی در شهر تهران لاجرم این شهر را مرکز اخبار مهم در کشور تبدیل می‌کند. مهمتر آنکه سیاست‌گذاری‌ها، تصمیم‌گیری‌های بزرگ و کوچک که دقیقا در وضعیت امروز و فردای کشور مهم است حاصل حلقه اسکان و تردد قدرت‌مداران در پایتخت است. از همین‌رو اکثر مخاطبان نشریات کشوری در اکثر روزها چشم‌شان به خبرهای مربوط به دولت و مجلس شورای اسلامی و یا موضع‌گیری شخصیت‌های سیاسی روبرو می‌شوند. به عبارتی دیگر می‌توان مدعی بود با نگاهی گذرا به نشریات سراسری می‌توان با تصویری نسبتا نزدیک به واقع آشنا و از احوالات جاری کشور آگاه شد.

دوم: برخلاف نشریات کشوری، اکثر روزنامه‌ و هفته‌نامه‌های استانی در مراکز استان‌ و یا شهرستان‌ها دفتر دارند. اغلب این نشریات توان تئوری برای پرداختن به مسائل کشوری از قبیل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را ندارند از همین‌رو به جای پرداختن به دشواره‌های اساسی‌تر، زاویه دید خود را به طرح مسائل استان، درج ریپورتاژ آگهی برای مدیران ارشد و میانی و کلیت دغدغه خود را به انعکاس وضعیت استان بدون توجه به آنچه در کشور اتفاق می‌افتد اختصاص می‌دهند. دغدغه‌هایی که در اکثر مواقع گمان می‌کنند این گرفتاری‌ها تنها به یک استان و احتمالا استان همجوار اختصاص دارد و حل این معضلات به شرایط کلی اقتصاد کشور مربوط نیست، نگرش محلی را به وضوح می‌توان در نشریات استانی لمس کرد. تصویر ارایه شده توسط نشریات استانی از کشور و حتی استان از اساس نادرست است، تصویری است که به یک استان مربوط می‌شود ولی به گونه‌ای درباره این گرفتاری‌ها سخن رانده می‌شود که گویی آدمیان و ساکنان و مدیران ارشد این استان به تمامیت کشور ارتباط ندارند. در واقع ما می‌توانیم بخش زیادی از آفت محلی‌نگری و محدود دیدن دشواره‌ها را در میان نشریات استانی مشاهده کنیم. رسانه‌هایی با دید محدود و بعضا گرفتار در روابط دوستانه و یا کینه‌جویی با برخی از مدیران همان استان!

سوم: در واقع ما با دو تصویر متفاوت از وضعیت کشور در نشریات سراسری و محلی روبرو هستیم. معمولا می‌توان در میان صفحات رسانه‌های سراسری درباره وضعیت جریان‌های سیاسی، کاستی‌های مدیران ارشد، اقتصاد متکی به نفت و یا رها شده از منابع زیر زمینی، انتقاد از دولت وقت،‌ نقد رفتار سیاسی نمایندگان مجلس و موضع‌گیری‌های اقتصاددانان درباره طرح‌های نهاد اجرایی را مطالعه کنیم. مهمتر آنکه در میان همین خطوط با وضعیت کلی کشور آشناتر می‌شویم، به این نکته می‌بایست توجه کرد که اکثر نشریات سراسری تلاش می‌کنند تصویری نزدیک به واقع به مخاطبان ارایه دهند. حال به سراغ نشریات محلی برویم؛ اوج دغدغه این رسانه‌ها پرداختن به سخنان اخیر استاندار خدوم و مردمی وقت است، با تصویری بزرگ از نماینده مجلس وقت در صفحه نخست اینگونه رسانه‌ها روبرو می‌شویم، تفاوتی میان گرایش سیاسی و نگرش توسعه محور در مدیران نمی‌یابیم، این قبیل رسانه‌ها بعضا خطوط سیاسی خود را در زمان مشخص تغییر می‌دهند و همیشه ریشه در «امروز» دارند و… به نظر می‌رسد حضور رسانه‌های محلی در یک استان بیش از آنکه راه‌گشای اطلاع‌رسانی و بستری مهم برای طرح پرسش از مدیران استانی باشد دستمایه‌ای برای رونمایی، حضور پیوسته و فعالیت‌های دایمی مدیران همان استان دارد و بس!

انتهای پیام