بهترین کار در محرم چیست؟
عمادالدین باقی، حقوقدان و فعال حقوق بشر در یادداشتی با عنوان «بهترین کار در محرم چیست؟» در روزنامهی سازندگی نوشت:
… مقدس اردبیلی: تحصیل علم واجب است و زیارت سیدالشهدا مستحب. موقعی که تعارض مستحب با واجب باشد ممکن است نهی متوجه سنت باشد در نتیجه سفر معصیت محسوب شود…
تشخیص عمل صالح زمان، خودش یک عمل صالح است. در شرایط کرونایی که مراسم سوگواری سنتی موجب تهدید سلامت و جان خود و دیگران می شود حتی اگر یک نفر به خطر افتد مسئولیت اش با همه کسانی است که تساهل می ورزند. گرچه به سوگواری امام حسین(ع) (و بزرگان و خویشان) سفارش شده اما نباید فراموش کنیم که در شرع نیز تَرتُب احکام وجود دارد. ترک واجب به خاطر مستحب نشانه یک ریا و دروغ است و نشان میدهد که مرتکب حتی به واجب هم عقیده درستی ندارد چه رسد به مستحب. اگر امر دائر بین واجب و مستحب بود نوبت به مستحبات نمی رسد. نباید فراموش کرد که از نظر بزرگان دین دعا خوب و مستحب است زیارت هم خوب است اما حفظ سلامت و جان از اهم واجبات است.
علیرضا رئیسی معاون بهداشت وزارت بهداشت در بیان پروتکلهای بهداشتی برای مراسم محرم گفت تاجایی که ممکن است به جای چای و شربت مردم به نذر توزیع ماسک بین عزاداران بپردازند.(سه شنبه14مرداد99). اینهم نیکوست اما نیکوتر از آن عملی است که همواره میتواند به عنوان عملی برتر و نیکوتر انجام شود. استاد عالیقدر ما به کرات به آنان که به دیدنش می شتافتند توصیه و تاکید میکرد به مطالعه و همچنین بارها میگفت که مطالعه واجب و دعا مستحب است. این سخن او ریشه در سنت بزرگان راستین دین دارد. مقدس اردبیلی که در مناقبش فراوان گفته و گاه اغراق هم کرده اند و می گویند: “مقدس اردبیلی در ذات قدسی و صفات ملکی مانند شجاعت نبی و ولایت وصی و سخاوت حاتم طایی ضربالمثل بود و لولؤه البحرین میگوید در زهد و پرهیزکاری همتایی نداشت و مقامات و کراماتی را دارا بود که شیخ مجلسی در بحار ذیل آنها که به حضور اقدس حضرت ولیعصر شرفیاب شده اند از وی نام میبرد و انوارالنعمانیه سید جزایری نقل کرده که مطمئن ترین استادان من از شاگردان مقدس اردبیلی بودهاند” اما همو کسی است که چون مقیم نجف و مشغول علم و تخقیق و تدریس بود:”گفته اند موقعی که برای زیارت از نجف به کربلا مشرف میشد احتیاط میکرد و جمع بین قصر و اتمام می نمود و میفرمود تحصیل علم واجب است و زیارت سیدالشهدا مستحب. موقعی که تعارض مستحب با واجب باشد ممکن است نهی متوجه سنت باشد در نتیجه سفر معصیت محسوب شود و شکی نیست که در سفر معصیت باید جمع بین قصر و اتمام نمود(روضات الجنات جلد ۱ صفحه ۱۱۵ و ۱۱۸).
وفق این سنت است که گمان می کنم بهترین کار در ایام محرم به جای سوگواری های متداول گذشته مطالعه درباره محرم و عاشورا است. خاطره نیکویی را در خور ذکر می دانم. چندسال پیش آقای محمود دردکشان از فضلای مبارز برای هیئتی در اصفهان ۵۰۰ جلد کتاب “جامعه شناسی کوفه و قیام امام حسین” به قلم نگارنده را ابتیاع و توزیع کرد و می گفت به جای سور و سات و طعام جسم، کتاب و خوراک فکر و روح به عزاداران حسینی دادن شایسته تر است.
من نیز در این ایام از میان کتابهای سودمندی که به زبان های فارسی و عربی منتشرشده چند کتاب به زبان فارسی را توصیه می کنم مانند:
– «لؤلؤ و مرجان» ، نوشته میرزا حسین نوری.
-«عزاداری های نامشروع» از علامه سید محسن جبل عاملی.
-دو کتاب «شهید جاوید» و«نگاهی به حماسه حسینی» از آیت الله صالحی نجف آبادی.
-«نگاهی به حماسه حسینی» از شهید مرتضی مطهری
-« امام حسین علیه السلام» نوشته دکترسید جعفر شهیدی.
-«راز و رمزهای کربلا» از دکتر ابراهیم یزدی.
-«شاهکاری های بنی امیه» از دکتر فضل الله صلواتی.
– «از عاشورای حسین تا عاشورای شیعه»، محمد اسفندیاری.
– «رسانه شیعه» از محسن مظاهری.
انتهای پیام