پارادوکس «روضه پروتکلی»

محسن‌حسام مظاهری، نویسنده و پژوهشگر اجتماعی تشیع و آیین‌های شیعی در توییتر نوشت: ‏

«‏مداح جوان پربیراه نمی‌گوید. حرفش اینست که قدیم‌ها مریضی که می‌آمد روضه می‌گرفتند، حالا به خاطر مریضی [کرونا] روضه تعطیل می‌کنند. همان شبهه‌ای که با تعطیلی حرم‌ها هم پیش آمد که چطور ممکن است دارالشفا تبدیل شود به محل ابتلا؟

‏«روضه پروتکلی» مانند «ضریح ضدعفونی‌شده» است. در هردو پارادوکسی خفته است که در دنیای افسون‌زدایی‌شده‌ای که بسیاری‌مان در آن زیست می‌کنیم، به‌چشم نمی‌آید. این‌که کسی تناقض را احساس کند، عجیب نیست؛ عجیب ندیدن تناقض و کنارآمدن و عادت به آن ا‌ست.

‏منتها مداح جوان آدرس غلط می‌دهد. مسئله قدیم و جدید نیست. ربطی هم به کرونا ندارد. مسئله تفاوت جهان‌هاست. روضه‌ای که شفا می‌داد و ذاکری که نفسش حق بود متعلق به یک جهان بودند و هیئتی که لایف‌استایل است و با چند دوربین فیلمبرداری می‌شود و کلیپ‌هایش در اسمارت‌فون‌ها ‏و شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌چرخد و مداحی که خواننده مذهبی است و هنرش را به‌مثابه‌ی کالا خریدوفروش می‌کند، متعلق به جهانی دیگر. در جهان اولی مؤمنان می‌رفتند/می‌روند روضه که بیمه ابوالفضل شوند، در جهان دیگر اما مداحان توسط شرکت‌های بیمه، بیمه می‌شوند.

‏بحث خوب و بد نیست؛ بحث تفاوت‌ جهان‌هاست. جهان‌هایی است که حتی همین امروز به‌موازات هم وجود دارند.»

انتهای پیام