از پرورشگاه تا شهرت و محبوبیت

10 سال از درگذشت علی‌اکبر صنعتی – نقاش و مجسمه‌ساز بنام ایرانی – می‌گذرد. هنرمندی که مسؤولان سازمان زیباسازی شهرداری گفته‌اند موزه‌ی آثارش پس از مدت‌ها تعطیلی، فروردین‌ماه 95 بار دیگر برای بازدید عمومی باز خواهد شد.

به گزارش ایسنا، 13 فروردین‌ماه سالروز درگذشت علی‌اکبر صنعتی است. هنرمندی که از دنیا رفته است، اما اگر وعده‌ی بازگشایی موزه‌اش محقق شود، مردم تهران می‌توانند با معروف‌ترین پیکره‌های ساخته‌شده توسط این هنرمند مانند فردوسی، سعدی، مسیح مصلوب، دهخدا، کمال‌الملک، کریم‌خان‌زند، ملک‌الشعرای بهار، شاه‌عباس و نادرشاه افشار دیدن کنند و هنر دست او را بستایند.

به گفته مسؤولان سازمان زیباسازی شهرداری تهران، موزه علی‌اکبر صنعتی و مجسمه‌هایش فروردین‌ماه دوباره روی مردم باز می‌شود؛ موزه‌ای که سال‌هاست تعطیل شده و بارها به بهانه‌ی مرمت، بازگشایی آن به تعویق افتاده است. اواسط سال 93 با بالا گرفتن انتقادها نسبت به عملکرد هلال احمر درباره‌ی نحوه‌ی نگهداری از این موزه و آثار آن، کار مرمت آن آغاز شد و به گفته‌ی مسؤولان زیباسازی، موزه فروردین‌ماه امسال بازگشایی می‌شود.

در موزه علی‌اکبر صنعتی تعداد قابل توجهی از تابلوهای نقاشی و مجسمه‌های این هنرمند وجود دارد که در طول سال‌های گذشته به‌دلیل تعطیلی موزه و بی‌توجهی نسبت به وضعیت آن‌ها، در معرض نابودی قرار گرفتند. این مجسمه‌ها که بیشتر از جنس گچ هستند، دچار فرسایش شده‌اند و باید برای نگهداری اصل آثار، تدابیری اندیشیده شود.

علی‌اکبر صنعتی از معروف‌ترین مجسمه‌سازان ایران است. او با وجود این‌که از کودکی به پرورشگاه سپرده شد، توانست راه خود را از میان فقر و تاریکی پیدا کند و نامش را در تاریخ هنر ایران به ثبت برساند. او تنها هنرمندی است که دو موزه در ایران به نامش ثبت شده است؛ یکی در تهران و دیگری در کرمان.

با این‌که بسیاری از مردم علی‌اکبر صنعتی را با مجسمه‌هایش می‌شناسند، اما این هنرمند تأثیر مهمی نیز بر تکنیک آبرنگ در هنر نقاشی گذاشته است. او با تحولی که در این زمینه ایجاد کرد، باعث شد کارهایش در حد یک مکتب مورد توجه قرار گیرد.

هادی سیف – نویسنده و پژوهشگر – درباره‌ی این هنرمند گفته است: «از ویژگی‌های صنعتی، خلاقیت منحصربه‌فرد او در آبرنگ‌ها، تندیس‌ها و مجسمه‌هایی است که خلق کرده است. کاری که او در زمینه‌ی آبرنگ کرد، ایجاد یک مکتب نوین و جاری شدن رنگ و آب روی کاغذ به معنای واقعی کلمه بود، به‌طوری‌ که زیبایی آثارش انسان را به تحیر وامی‌دارد. همچنان که استاد ابوالحسن صدیقی نیز درباره‌ی او گفته است «صنعتی مایه‌ی آبروی مکتب کمال‌الملک شد». از ورای این وصف می‌توانیم به عمق شخصیت این هنرمند پی ببریم.»

علی‌اکبر صنعتی، هنرمند نقاش و مجسمه‌ساز، در سال 1295 در کرمان متولد شد. وقتی شش ماهه بود، پدرش را که به بیماری طاعون مبتلا بود، از دست داد و مادرش که توانایی تأمین مخارج زندگی‌اش را نداشت، علی‌اکبر را به پرورشگاه صنعتی کرمان سپرد. آشنایی صنعتی با هنر نقاشی کمال‌الملک، او را به دنیای تازه‌ای وارد کرد. مدیر پرورشگاه با دیدن علاقه و استعداد او در هنر، زمینه‌ساز ورود او به این عرصه شد.

صنعتی در طول فعالیت هنری‌اش، بیش از 400 مجسمه و دو هزار تابلوی رنگ روغن و آبرنگ خلق کرد. این آثار علاوه بر موزه‌های کرمان و تهران در مجموعه‌ها و موزه‌های مختلف داخل و خارج از کشور نگهداری می‌شوند.

از معروف‌ترین مجسمه‌های او می‌توان به «نبرد دو گاو با پلنگ»، «مرد زندانی»، «زن بینوا»، «استاد کمال‌الملک»، «مهاتما گاندی»، «سوته‌دلان»، «سرمازدگان بی‌خانمان»، «حکیم ابوالقاسم فردوسی»، «کودکان یتیم»، «شام آخر»، «استاد علی‌اکبر دهخدا»، «زندانیان دربند» و «صحنه قتل میرزا تقی‌خان امیرکبیر در حمام فین» اشاره کرد.

این هنرمند که از چند سال پیش از مرگش به‌دلیل سکته مغزی و عارضه ریوی در بستر بیماری بود، 13 فروردین‌ماه 1385 از دنیا رفت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

انتهای پیام