آیا تصمیم برای تعجیل در آموزش حضوری، صحیح است؟

محمدباقر کریمی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، به بهانه‌ی بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها نوشت:

سیستم آموزشی مجازی یک پارادایم جدید آموزش و یک پکیج کامل است که در صورتی که همه لایه ها، اجزاء و آموزش های لازم تمهید شده باشد، شاید از برخی جهات اثربخش تر از آموزش حضوری باشد. استفاده از این امکان در شرایط شیوع کرونا می توانست یک آلترناتیو نسبت خوبی برای آموزش حضوری باشد تا امر خطیر آموزش دچار خدشه نشده و لحظات گران عمر فرزندان عزیزمان بی ثمر سپری نشود.

اما تقلیل این امر مهم به یک نرم افزار پیام رسان به نام شاد در سال تحصیلی گذشته و الزام و انحصار همه مدارس به استفاده از آن بدون تکمیل نمودن و فراهم کردن زیرساختار، نشان عمق کم، بینش ناقص و چرخه معیوب تصمیم گیری مدیران ما بود.

در این شرایط که زیرساخت مناسبی برای آموزش مجازی و هوشمندسازی مدارس تمهید نشده است، کاملا طبیعی به نظر می‌رسد که از سر ناچاری یا باید آموزش را یکسال تعطیل کرد، یا تصمیم را به انجمن اولیاء سپرد تا در مدت معقولی همفکری کرده و به کمک والدین مقدمات لازم را فراهم کنند و یا اینکه ناگزیر آموزش به صورت حضوری برگزار گردد. به نظر می رسد که این وزارتخانه به هر دلیلی با عبور از دو راه حل نخست، راه سوم را انتخاب کرده؛ برگزاری حضوری کلاس‌ها.

تا اینجا پذیرفتنی است، چون آموزش و پرورش منابع لازم را ندارد. پس انتخاب سوم کاملا طبیعی است. اما شیوه اجرای آن هم خیلی بد و حساب نشده است؛ تقریبا چیزی شبیه اجرای سهمیه بندی کردن بنزین در سال گذشته. تا دو روز قبل می گفتند که آموزش غیرحضوری خواهد بود ولی یکباره گفتند که آموزش حضوری است؛ حتی در مناطق با وضعیت قرمز. چرا نظام تمصمیم گیری ما چنین است و همه چیز به شکل دیکته ای است!؟ وقتی که آمارهای رسمی هم از افزایش آمار مبتلایان در روزهای اخیر گزارش می دهند، نمی شد چند روزی تأخیر در برنامه ایجاد کرد؟

سخنگوی وزارت بهداشت روز جمعه ۱۴ شهریور اعلام کرد که در شبانه‌روز گذشته 20۲۶ مورد جدید ابتلا به بیماری کرونا در ایران شناسایی، 1078 مبتلای جدید کرونا بستری شدند و ۱۱۸ بیمار کرونایی، جان خود را از دست داده‌اند. این در حالی است که در ابتدای شهریور میانگین آمار روزانه مبتلایان به کمتر از 2000 نفر رسیده بود.

وقتی که مطابق شواهد رسمی نرخ گسترش بیماری در حال افزایش هست و بنا به گفته مسئولین امر، موج سوم هم از راه خواهد رسید، آیا نباید تأمل بیشتری می شد؟ وقتی که بسیاری از خانواده ها نیز طبق آمار رسمی به مسافرت های خارج استان و شهرستان رفته و به تازگی بازگشته اند و دوره دو هفته ای احتیاط برای درگیری با کرونا را سپری نکرده اند، شروع سال تحصیلی به این سرعت چه ضرورتی داشت؟ اگر قرار بر برگزار حضوری آموزش هم هست، آیا بهتر نبود آن را لاأقل تا اول مهر عقب بیندازند تا اوضاع کمی آرامتر و از جهت روانی برای خانواده ها هم قابل پذیرش تر باشد؟ تدبیر و عقلانیت در تصمیم گیری بهتر از نمایش اقتدار است و هنوز هم مسئولین فرصت بهینه کردن و اصلاح تصمیم خود را دارند.

با این هم به نظر می رسد که در این شرایط بهترین راه حل، اعتماد کردن به خود مردم است. باید شرایطی فراهم شود که با مشارکت والدین و مسئولین مدارس، در یک ساختار شورائی و با لحاظ نمودن پارامترهای محیطی، شرایط و امکانات مدرسه، تصمیم گیری گردد. در چنین ساختاری می توان با توجه به نسبت فضا و امکانات و جمعیت مدل مناسبی را برای آموزش انتخاب کرد که می تواند ترکیبی باشد از نظام حضوری و سیستم آموزش مجازی با استفاده از امکانات نرم افزاری تجربه شده ایی که به سادگی قابل دسترس هستند و می توانند مؤثر واقع شوند. امسال فرصتی هم هست برای تغییر فرهنگ آموزش سنتی مدارس و عادات آموزشی معلمان و دانش آموزان تا برای هوشمندسازی مدارس و به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در این حوزه، اقدام گردد. امیدوار است که از این فرصت نیز استفاده شود.

انتهای پیام