«شما کجا بودید، آقای سجادی؟!»

افشین علاء، شاعر انقلاب در یادداشتی در تلگرام، به پاسخ داریوش سجادی (بلاگر ایرانی آمریکایی همسوی جریان احمدی نژاد) [لینک] به یادداشت خودش [لینک]، پاسخی داده است.

به گزارش انصاف نیوز، متن یادداشت افشین علا در پی می آید:

چندی پیش مطلبی با نام «اصلاحات جدید، الزامات جدید» نوشتم که در رسانه ها از جمله سایت محترم انصاف نیوز و روزنامه وزین اطلاعات درج شد. باخبر شدم جناب داریوش سجادی از آمریکا در پاسخ آن مطلب، بنده را چنین مخاطب قرار داده اند که: «دادا! تاحالا کجا بودی؟!». باید به عرض ایشان برسانم من سالهاست که جایم مشخص است و به کار فرهنگی مشغولم و مواضع سیاسی ام نیز بر همگان آشکار است، نکاتی هم که گوشزد کردم منطبق با سلیقه ی سیاسی ام بود و برای اولین بار هم نبود که از موضع اصلاح طلبی بر لزوم توجه به اصول نظام تأکید می کردم چراکه با وجود انتقاد هایم به برخی روش های اصلاح طلبان، معتقدم مشی آنان در جهت رسیدن به آرمان ها و اصول انقلاب، برازنده تر، و با خواست ملت همسو تراست. بنده اگر گاهی به اصلاحات اعتراض یا انتقادی می کنم، به دلیل باوری است که به حقانیت مشی رهبر اصلاحات، و خواست اکثریت ملت دارم و وظیفه ی خود می دانم برخی خطاها و غفلت های فرصت سوز را یادآوری کنم.

چراکه دریغم می آید خون دل خوردن های دیرسال پیشکسوتان شریف این جریان با تکرار بعضی غفلت ها به هدر برود. از سویی یادم نمی آید سنگی پیش پای این جریان انداخته باشم یا در اوج ناجوانمردی ها و بی مهری های جناح رقیب نمک پاش زخم اصلاح طلبان و خیل بیشمار طرفدارانشان در بین آحاد ملت باشم.

نه تنها این مشی را برنگزیدم که وقتی از خاتمی گفتن و دفاع از حق محصوران به خط قرمز فرضی جناح حاکم تبدیل شده بود، چه با زبان شعر، چه در قالب مقاله، نامه و سخنرانی به دفاع از اصلاحات پرداختم. بنا بر این حق بدهید بین نقش، عملکرد و ادبیات خودم و جنابعالی، فرق بسیاری ببینم. البته این به معنای نفی همه ی ادعاهای شما نیست. چیز غریبی نیست که در نقد یک جریان، بین نظرات من و شما تشابهاتی وجود داشته باشد. اما من هرگز به خود اجازه نمی دهم که در نقد کسی یا جریانی، با ادبیاتی همسو با جریان انحرافی و تمامیت خواه سخن بگویم.

آن هم در زمان مظلومیت اصلاحات و سلب اجازه از رهبران آن، حتی برای دفاع در برابر اتهامات بی امان به آنان! بنابراین سعی می کنم مسوولانه تر نقد کنم و ایراد بگیرم. البته برای آنها که در جواب انتقادهای شما ناسزا گفته اند، متأسفم. شما هم به دل نگیرید. اگر جای من بودید، چه می کردید؟! اگر شما به گفته ی خودتان، از برخی اصلاح طلبان دشنام شنیده اید، ما سالهاست که از هر سو بی مهری می بینیم و طعنه می شنویم.

هم از مدعیان بصیرت به خاطر دفاع از حق منتقدان، هم از خون دل خوردگان 88 بخاطر تداوم وفاداری به اصل نظام و ولایت فقیه و شخص رهبری هم ازخود نظام که تاب حضور امثال مرا نیز ندارد و ردصلاحیت می کند! هم از رسانه های ممالکی که شما در یکی از آنها زندگی می کنید، رسانه هایی که امثال مرا شاعران حکومتی می دانند! پس لطفا دیگر شما به بنده نگویید تا حالا کجا بودم؟! من در تمام سالهایی که شما آنجا بودید، همین جا بودم.

کنار مردم مظلوم این آب و خاک، و در خدمت اسلام، ایران و انقلاب. در برابر کجی ها نیز سکوت نکردم و از کنار خوبی ها بی تفاوت نگذشتم. البته با زبان دلم حرف زدم.
چرا که به فرموده مولانا:
بوی حرص و بوی کبر و بوی آز
در سخن گفتن بیاید چون پیاز..

انتهای پیام