از «کاغذ پاره»ی تحریم تا «هنر دیپلماسی» موشکی
به گزارش انصاف نیوز، رضا نصری، کارشناس حقوق بین الملل مقیم آمریکا در صفحه ی شخصی خود نوشت: در اشاره به انفعال شورای امنیت سازمان ملل در برابر رزمایش اخیر موشکی ایران، سناتور باب کورکر – رئيس کمیتهٔ روابط خارجی سنای آمریکا – اخیراً جملهای به این مضمون گفته است: «وقتی شورای امنیت در قطعنامهٔ ۲۲۳۱ از اصطلاح “فرامیخواند” (calls upon) به جای “تصمیم میگیرد” (decides) استفاده کرد، میدانستیم به چنین وضعیتی (انفعال) دچار خواهیم شد».
سناتور کورکر از گفتن این جمله یک منظور «سیاسی» دارد و آن هم اینکه دولت اوباما یک دولت «بی عرضه» و ناتوان است که نتوانسته آنطور که باید در برابر مذاکرهکنندگان ایرانی امتیاز بگیرد و آنطور که انتظار میرفت قابلیتهای نظامی ایران را تضعیف کند و «خطرِ ایران» را مهار سازد.
اما این جملهٔ سناتور کورکر – که تحلیلِ آن لابد سهواً از قلم «صدا و سیما» و برخی رسانههای منتقد دولت افتاده است – یک بار و مفهوم «حقوقی» ناخواسته نیز دارد و آن اینکه پس از «برجام» و تصویب قطعنامهٔ ۲۲۳۱، فعالیتهای موشکی ایران در چارچوب حقوق بینالملل کاملاً قانونی است!
به عبارت دیگر، اگر شاخ و برگهای «سیاسی» اظهارات او را کنار بزنیم، سناتور کورکر – به عنوان یکی از شاخصترین، فعالترین و کلیدیترین قانونگذاران ضد ایرانی در سنا – در حقیقت اذعان داشته که قطعنامهٔ ۲۲۳۱ محدودیت الزامآور حقوقی برای ایران در رابطه با برنامهٔ موشکیاش ایجاد نمیکند.
دکتر احمدینژاد و دوستان یادداشت بفرمایند: هنر مذاکره و دیپلماسی این نیست که شعار بدهیم و قطعنامههای شورای امنیت را «کاغذ پاره» بخوانیم؛ هنر دیپلماسی این است که کاری کنیم رئيس کمیتهٔ روابط خارجی سنا به قانونی بودنِ برنامهٔ موشکیمان اعتراف کند!
انتهای پیام