چند پرسش از مدافعان «نظارت‌های میدانی» قالیباف
ایرناپلاس نوشت: روز دوشنبه ۱۴ مهرماه رئیس مجلس به صورت سرزده و بدون اعلام قبلی به یک بیمارستان در تهران رفت؛ تصاویر منتشره نشان می‌دهد که در این بازدید جوانب لازم منطبق با دستورالعمل‌ها صورت نگرفته و محیط دیدار خالی از ویروس کرونا نبوده است.
از انگیزه‌های پیداوپنهان چنین اقداماتی و پیامدهای کلان آن بر مدیریت کشور که بگذریم و ربط آن را به انتخابات پیش روی ریاست جمهوری نیز نادیده بگیریم، چند نکته در پاسخ به جریان‌سازی‌های برخی رسانه‌ها که همین حرکت را دستمایه حمله به رئیس‌جمهوری قرار داده‌اند، خالی از لطف نیست:
۱. رهبر معظم انقلاب به عنوان عالی‌ترین مقام حکومتی نه تنها دیگران را به رعایت دقیق و همه‌جانبه توصیه‌های ستاد ملی مقابله با کرونا دعوت کرده‌اند، بلکه در همه ۸ ماه گذشته، ایشان به دقت دستورالعمل‌های ستاد ملی مبارزه با کرونا را رعایت کرده و حتی در مراسم عزاداری ایام محرم نیز بر آن به خوبی نشان این رویه را نشان دادند، به‌گونه‌ای که مردم این رفتار را تحسین کردند که الگوی برای همه است.
حال پرسش از جریان سیاسی که اقدام رئیس مجلس در بازدید از بیمارستان را شجاعانه و «مرد میدان» بودن تعبیر کرده و به رئیس‌جمهوری تاخته‌اند که از محل کار خود خارج نمی‌شود، این است که آیا رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی ستاد ملی مبارزه با کرونا از سوی رئیس‌جمهوری شایسته انتقاد و طعنه و کنایه است، یا عدم رعایت آن به بهانه حضور در میدان و نظارت میدانی؟!
۲. رئیس قوه مقننه اگر به دنبال حل‌وفصل معضلات بهداشتی و رسیدگی به مشکلات این حوزه بویژه در بحث کرونا و همه‌گیری آن است، بهتر است آن را به کمیسیون تخصصی مربوطه در مجلس و یا دولت بسپارد و از آنان بخواهد لایحه و طرح معینی را ارائه داده و خود در مقام ریاست قوه، تلاش کند حتی به قید دو فوریت آن را تصویب و برای اجرا ابلاغ کند؛ یا اگر کوتاهی و قصوری حس می‌کند، از ابزار نظارتی مجلس مانند تحقیق و تفحص بهره گیرد. جریان رسانه‌ای مدافع رئیس مجلس هم بد نیست به این پرسش پاسخ دهند که این روش – که منطبق بر قانون و فلسفه وجودی پارلمان است- بهتر است یا حضور سرزده در محیطی آلوده به کرونا؟
۳. حتی اگر فرض کنیم در چهار ماهی که از افتتاح مجلس گذشته و اتفاقا همزمان با شرایط کرونایی کشور بوده است، مجلس فرصت یا اولویت بررسی موضوع کرونا را داشته، راه سریعتر و ایمن‌تر آن بود که رئیس و نمایندگان قوه مقننه، مجموع گزارش‌های دستگاه‌های نظارتی درباره همه مراکز بهداشتی و حتی بیمارستان مورد بازدید را بررسی و در حیطه وظابف خود در مجلس، برای رفع آن اقدام کنند. آیا این روش به تدبیر نزدیک‌تر و راهگشای سریعتر معضلات کادر درمان است یا حضور در میان پرستاران و پزشکان یک بیمارستان در تهران؟ اساسا آیا مشکلات یک بیمارستان مجهز در قلب پایتخت، به همه مراکز بهداشتی سراسر کشور در شرایط خطیر کرونایی امروز قابل تعمیم است؟
۴. منطق اینگونه برخوردها با یک معضل و بلای اجتماعی ناشی از ویروس منحوس کرونا، شبیه رفتار رئیس جمهوری آمریکاست که بی‌توجهی به دستورالعمل‌های بهداشتی را سرلوحه خود قرار داده که سرانجام آن، دچار شدن به بیماری کووید-۱۹ بود. آیا مسئولان ما به جای رفتارهایی شبیه دولتمردان آمریکا، بهتر نیست با رعایت دستورالعمل‌های ستاد ملی مبارزه با کرونا و الگو گرفتن از راهکار و رویکرد رهبر معظم انقلاب در این زمینه، به مردم بیاموزند که توجه به این دستورالعمل‌ها، یک اصل اساسی برای گام برداشتن آحاد جامعه با هدف حفظ سلامتی آنهاست.
مشوقان رفتارهای همچون حضور سرزده در یک بیمارستان، بد نیست به این پرسش پاسخ دهند که اگر خدای نکرده مسئول بازدیدکننده گرفتار کووید-۱۹ شود، برای نهاد قانونگذاری مفیدتر است یا در سلامت کامل باشد و جلسه‌ها را اداره کند؟ آیا بواسطه دیدار یادشده که ستاد ملی کرونا جلسه سران قوا را لغو کرد، عدم تشکیل جلسه هماهنگی سران قوا بیشتر به سود کشور بود یا بازدید از یک بیمارستان چند ساعت پیش از این جلسه؟
آنچه از سوی رسانه‌های یک جریان تندروی مخالف دولت به عنوان «پروتکل‌های متفاوت دو رئیس قوه» تعبیر و در آن «پروتکل رئیس مجلس» مورد تحسین قرار گرفته، هر چه باشد یک پروتکل «بهداشتی و مدیریتی» نیست، بلکه بیشتر منطبق است با پروتکل های «سیاسی و تبلیغاتی».
انتهای پیام
