نقدی به مصاحبه‌ی تاجزاده
حجت‌الاسلام شهاب‌الدین حائری شیرازی در یادداشتی تلگرامی به نقد مصاحبه‌ی اخیر سیدمصطفی تاجزاده، فعال سیاسی اصلاح‌طلب پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:
اخیرا آقای تاجزاده طی مصاحبه‌ای از بعضی کارها که منجر به لطمه خوردن به حقوق عامه مردم شده و در تحقق آن امور در اوائل انقلاب دست داشته اند از ملت عذرخواهی کرده اند از آن جمله از تلاش برای قرار گرفتن ولایت فقیه در قانون اساسی.
نگارنده این حروف اولا اقای تاج زاده را در زمانه فعلی از منتقدین خیرخواه و صریح نظام میداند، اگرچه با برخی نگرش ها و انتقادات ایشان موافق نیستم.
در خصوص جای گرفتن ولایت فقیه در قانون اساسی اینجانب ادله ولایت فقیه به معنی حکمرانی فقیه را ناتوان از اثبات این امر شرعا میدانم اما مردم میتوانند هر شخص واجد شرائط را بر کرسی حکمرانی بنشانند واز آنجمله فقیه جامع الشرائط است همچنان که میتوانند این امر را با صرف نظر از ادله شرعی، بصورت قانونی در آورند.
نکته قابل توجه این است که مشکل مملکت را فرهنگی میدانم به این معنی که اگر ولایت فقیه در قانون اساسی گنجانده نشده بود باز معتقدم ما مشکلات فعلی را در اندازه ای بزرگتر تجربه مینمودیم.
مشکل این است که مردم ما آمادگی فرهنگی دارند برای کرنش و تملق و مجیزگویی نسبت به حاکمان این مردم هستند که با رفتار خود حاکمان را به مقام لایُسئَل عَما یَفعل (کسی که نسبت به کارهایش مورد سوال قرار نمیگیرد از اوصاف خداوند) می رسانند.
الان ببینید علی رغم نارضایتی وتوهین های یواشکی، چند درصد مردم شهامت سوال ونقد را نسبت به حاکمیت دارند؟!
چند هزار سال حکومت شاهنشاهی آثار فرهنگی خود را در نهاد ناخوداگاه این ملت گذاشته.
باتوجه به آنچه گذشت اتفاقا حکمرانی فقیه میتواند گزینه ای مطلوب برای دوران شخصیت دادن به ملت و آشنایی مردم با حقوق خویش باشد که البته حاکمیت در این زمینه کوتاهی داشته است اما فرض کنید الان اقای احمدی نژاد با یک رفراندم رئیس جمهور مادام العمر میشد مثل آنچه در جمهوری ترکمنستان(1) شده است آیا وضع ما بهتر از وضع فعلی بود؟
وضع ما با پیشینه ما قابل مقایسه با کشورهای دیگر است ما در یک دموکراسی کامل و انتخابی بودن همه اجزاء قدرت، معلوم نیست به اروپا و امریکا شبیه شویم بلکه ممکن است به سمت ترکمنستان شدن برویم.
این فرهنگ یک ملت است که قدرت را پاسخگو و خاضع در مقابل مردم مینماید.
البته چنانچه گذشت این اشکال بصورت نسبی به حاکمان فقیه در این مرز و بوم هست که بایست در مسیر اقتدار ملت و شخصیت دادن به مردم که بروز و ظهور آن در سوال ملت و پاسخگویی قدرت است حرکت هوشمندانه تر و بهتری مینمودند اما مطمئن باشید اگر ولایت فقیه بر سر کار نبود الان شما نه تنها اجازه انتشار همین مصاحبه صریح و منتقدانه را نداشتید که احتمالا الان نبودید تا مصاحبه کنید.
شأن فقاهت وعدالت و پوشیدن لباس پیامبر (ص) اگرچه موجب نوشته شدن خطاها به پای دین شده و از رونق دین و دینداری می کاهد (که البته با آزادی بیان و منتشر شدن نقد های فقیهانه بر عملکرد حکام فقیه، قابل علاج است) اما همین امر موجب میشود حکام دست به هرکاری برای تثبیت قدرت خویش نزنند.
1) حکومت در قانون اساسی کشور ترکمنستان جمهوری است. ولی در اصل تمامی قوانین تحت دستور مستقیم رئیس جمهور است. براساس نمودار دموکراسی در کشورهای دنیا ترکمنستان ششمین کشور دیکتاتوری در جهان است. ترکمنستان در بین کشورهای استقلال یافته از شوروی سابق نیز بدترین کشور در دموکراسی است.
صفرمراد نیازف بعد از استقلال ترکمنستان، برای خودش لقب ترکمن باشی (رئیس ترکمن‌ها) انتخاب کرد و اعلام کرد تا ابد رئیس ترکمن‌ها است. وی یک کتاب به نام روح نامه نوشت و اعلام کرد که هم تراز با قرآن است و همه باید ازبر باشند؛ و هرکس این کتاب را بخواند ثروتمند میشود و راحت‌تر به بهشت می‌رود. روح نامه یک کتاب درسی در مدارس است. حتی برای گرفتن گواهینامه رانندگی نیز از این کتاب سوال می‌آید و باید ازبر باشند. روح نامه یک کتاب مقدس در ترکمنستان است تا جایی که دکتر‌ها نیز برای این کتاب قسم می‌خورند و دکتر می‌شوند…
انتهای پیام
