کاندیداهای احتمالی 1400 – سیدمحمد خاتمی
[سیزدهمین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری در اواخر خردادماه ۱۴۰۰ برگزار خواهد شد. انصاف نیوز به مرور رزومه‌ی نامزدهای احتمالی این انتخابات را منتشر می‌کند]
خاتمی دارای تحصیلات حوزوی بوده و از استادانی نظیر حضرات آیات حائری یزدی، وحید خراسانی، شبیری زنجانی، مطهری، جوادی آملی و… درس آموخته و هم‌چنین دارای کارشناسی فسلفه و کارشناسی ارشد علوم تربیتی از دانشگاه تهران است.
بنا بر آنچه در زندگینامه‌ی منتشر شده‌ی آقای خاتمی در فضای مجازی آمده است، او «در سال ۱۳۴۴ هجری شمسی برای تحصیل در رشته فلسفه به دانشکده ادبیات اصفهان راه یافت و همزمان با آن، سطوح عالیه علوم دینی را در حوزه علمیه اصفهان ادامه داد».
خاتمی در دوران پیش از انقلاب و از سال ۱۳۴۱ سابقه‌ی مبارزاتی داشته و عضو انجمن اسلامی دانشجویان بوده است. او در سال‌های ابتدایی انقلاب به‌عنوان نماینده‌ی مردم اردکان در مجلس انتخاب شد و با حکم بنیانگذار جمهوری اسلامی از سال ۱۳۶۰ به مدت حدود یک دهه سرپرست موسسه‌ی کیهان بود.
خاتمی در دولت دوران جنگ و سازندگی به مدت ده سال به‌عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت کرد و در نهایت به دلیل برخی اختلاف‌نظرها با تصمیم‌گیران کشور در مسائل فرهنگی استعفا کرد. او در نامه‌ی استعفای خود نوشته بود: «با شکسته شدن همه مرزهای قانونی، شرعی، اخلاقی و عرفی کار از نقد و ارزیابی (ولو غیرمنصفانه) گذشته و هر وسیله‌ای برای رسیدن به اهداف خاصی مباح شمرده شده است و بدینسان می‌رود که کار به کلی از روال منطقی و مشروع خارج شود و در نتیجه فضایی ناسالم و آشفته پدید آید که فوری‌ترین اثر آن دل‌زدگی و عدم امنیت اندیشمندان و هنرمندان سالم و صاحب شخصیت و حتی مؤمن و شیفته انقلاب و اسلام است. اگر خدای ناخواسته در این هنگامه مرز اصول و معیارهای بنیادین انقلاب و مصالح حتمی جامعه درهم شکسته شود و اگر قرار باشد در این آشفته بازار با مبانی پذیرفته شده نظام، از جمله آرا و فتاوی حضرت امام نیز تلویحاً و حتی تصریحاً مقابله و معارضه شود هر چند که این نفی و شبهه‌انگیزی از بعضی سیاست‌های هنری شروع شود که پایه آن نظر و موضع محکم و مصرح امام است، مطمئن باشیم که در این صورت شاهد آغاز روند خطرناکی هستیم که امواج آن بسیاری از اصول و پایه‌های دیگر را نیز خواهد لرزاند. من پیش‌تر گفته‌ام که مخالفت با نظرات امام (چه با حسن نیت، چه سوءنیت) از موسیقی آغاز می‌شود ولی به همین جا ختم نخواهد شد و خدا آن روز را نیاورد».
حجت‌الاسلام خاتمی که پس از کناره‌گیری از وزارت فرهنگ به ریاست کتابخانه ملی منصوب شده بود در انتخابات ۱۳۷۶ کاندیدای ریاست جمهوری و با رای بیست‌میلیونی مردم به‌عنوان رئیس‌جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد. با آغاز دولت خاتمی، جریانی با عنوان «اصلاحات» نیز در فضای سیاسی کشور پدید آمد. خاتمی توانست با پیروزی در انتخابات۸۰ چهار سال دیگر نیز رئیس‌جمهور باشد.
دوران هشت ساله‌ی دولت خاتمی که با شعار «توسعه سیاسی» فعالیت می‌کرد با اتفاقات خبرساز گوناگونی همراه بود. از طرح ایده‌ی «گفت‌وگوی تمدن‌ها» که مورد استقبال جامعه جهانی قرار گرفت تا دستور پیگیری پرونده‌ی قتل‌های زنجیره‌ای که منجر به ایجاد تغییراتی در وزارت اطلاعات شد، و همینطور حوادثی مانند اعتراضات دانشجویی ۱۸ تیر ۷۸، کنفرانس برلین، توقیف مطبوعات اصلاح‌طلب با دستور دادستانی و…
مدافعان کارنامه‌ی هشت سال ریاست‌جمهوری خاتمی برگزاری نخستین انتخابات شورای شهر، نرخ رشد اقتصادی بالا و کاهش نرخ تورم به حدود ده درصد، ایجاد فضای باز در فرهنگ، هنر و رسانه و… را به‌عنوان نقاط قوت دولت اصلاحات مطرح می‌کنند و در مقابل مخالفان خاتمی بر این باور هستند که در دوران دولت او کشور در سیاست خارجی «منفعل و واداده» بوده و در حوزه‌ی فرهنگی و رسانه‌ای نیز شاهد تسهیل فعالیت «عناصر ضد انقلاب و دشمن» و سخت‌گیری نسبت به «انقلابیون» بوده‌ایم.
سیدمحمد خاتمی پس از دوران هشت ساله‌ی احمدی‌نژاد نیز با دعوت جریان اصلاحات آماده‌ی حضور در انتخابات۸۸ بود که با کاندیداتوری میرحسین موسوی از این امر منصرف شد و به حمایت صریح از موسوی پرداخت. حوادث پس از آن انتخابات سبب ایجاد محدودیت‌هایی برای خاتمی و اعلام ممنوع‌التصویری و ممنوعیت انتشار اخبار مربوط به او در رسانه‌ها شد.
خاتمی با وجود این محدودیت‌ها اما در دوره‌های بعدی انتخابات همچنان اثرگذار بود، از رای دادن جنجالی در انتخابات مجلس در سال۹۰ در دماوند که با واکنش‌های مثبت و منفی گسترده‌ای همراه شد تا اعلام حمایت از حسن روحانی در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶ و حمایت از «لیست امید» در انتخابات مجلس دهم.
آقای خاتمی از چهره‌های جریان اصلاحات که با عنوان رهبر این جریان سیاسی شناخته می‌شود. او ریاست مجمع روحانیون مبارز و بنیاد باران را نیز بر عهده دارد.
انتهای پیام
