ما و آقای سیدکمال حیدری
محمد عندلیب همدانی، استاد حوزه علمیه قم در یادداشتی با عنوان «ما و آقای سید کمال حیدری» در کانال «نامههای حوزوی» نوشت:
موافقین محترم و مخالفین بزرگوار جناب آقای سید کمال حیدری هرکدام مطالبی را پیرامون دیدگاه های ایشان ابراز داشتهاند، حقیر با توجه به آشنایی نسبی با آثار ایشان مطالبی را در جلسهٔ درس اصول بیان کردم که رئوس آن مطالب از این قرار است:
حوزهٔ علمیه میدان طرح و بررسی نظریات علمی در بارهٔ مسائل گوناگون کلامی، فلسفی، اصولی، فقهی و…است، و مهم این که در عصر کنونی که عصر ارتباطات و انفجار اطلاعات است دیگر چیزی به نام راز علمی وجود ندارد.
پویایی علمی وقتی محقق می شود که نظریات مطرح شده در بوتهٔ نقد و بررسی قرار گیرد و لذا انتطار می رود جناب حیدری با حضور در جلسات آزاد اندیشی و یا مباحثات طرفینی و یا حداقل مکاتبات علمی و یا هر شیوه ای که خود می پسندند موافقت کنند.
مشکل عمدهٔ ما کسانی هستند که نه دلسوز شیعه هستند و نه دوستدار اهل سنت بلکه فقط به دنبال ماهی گرفتن از آب گل آلود می باشند، ونیز متعصبین و تندروانی که مانع رشد و پویایی مسلمین هستند مترصد فرصتی به نفع خویشند، آنان در پی شکستن اجماع علمای اسلام علیه تکفیر می باشند، مبادا من و امثال من ناخواسته آنان را در این مقصد شوم یاری دهیم، شناخت ریشه ها و آثار تکفیر لازم است اما نه به گونه ای که موجب تقویت تکفیریان باشد.
آیا بهتر نیست طرفداران و نیز ناقدان ایشان از ادبیاتی آکنده از ادب و اخلاق استفاده کنند و از هر گونه توهین و تحقیر و تفسیق و تکفیر بپرهیزند.
مرحوم سید مرتضی در الانتصار ص ۷۶ می فرماید آنچه زشت است سخن بی دلیل گفتن است، نه سخنی که دیگران نگفته اند. پس ما باید از نوآوری های مبتنی بر روش صحیح و فنی استقبال کنیم .
فقه شیعه تا کنون مراحل تکاملی خود را پیموده است ولی به نظر می رسد باید در تعامل بیشتری با علومی مثل حقوق باشد چنانکه إشراب عناصری مثل اخلاق، عقل و عرف ( در محدودهٔ امور غیر توقیفی) روح شریعت و…در فقه لازم است.
در پذیرش روایات افراط و نه تفریط پسندیده نیست بلکه با إعمال شیوه های سختگیرانهٔ سندی و متنی می توان به خوبی از تراث روایی بهره برد. البته توضیح مطالب فوق هر کدام فرصتی مستقل می طلبد. چنانچه بررسی مطلب اخیر ایشان در مورد تکفیر و فروع آن محتاج بررسی مستقلی است که البته بنده در دروس فقه التعامل مفصلا آورده ام طالبین به سایت و کانال تلگرامی حقیر مراجعه کنند.
«كونوا زينا ولا تكونوا شينا حببونا إلى الناس ولا تبغضونا جروا الينا كل مودة وادفعوا عنا كل قبيح وما قيل فينا من خير فنحن أهله وما قيل فينا من شر فما نحن كذلك»
انتهای پیام
احسنت بر عالم فهیم و اخلاق مدار خدا اون عالم نمایان محتاج دیده شدن و فاقد علم رو که فقط و فقط با ادبیات اهانت آمیز و در شان خودشون خودنمایی می کنند ،
هدایت کنه
جناب عندلیب هم همانند دیگر حوزویان محترم، نه از محتوای سخنان یک ساعته ی حیدری چیزی می داند، نه از منظومه ی فکری او باخبر است و نه سیر افولی اندیشه و عمل او را مشاهده کرده است. صرفا برآمده از یک احساس زودگذر، واکنشی ارائه کرده اند. دیری است که سید کمال، به تمامی معارف و ارکان اندیشه شیعی و اسلامی پشت پا زده و مسیری بدتر از جناب سروش و … می پیماید البته با خطری چند برابر و مضاعف چون جامعه عرب زبان و غیر ایرانی، او را به عنوان مرجع فکری نواندیش می شناسد.
در تبیین نتایج مخرب حضور رسانه ای او همین بس که مبلغ وهابیت در شبکه وصال گفته است: (کمال حیدری برایم موشکی باقی نگذاشت تا با آن شیعه را بکوبم!).
«خوشا شهری که بدش (کافرش) بایزید باشد» جناب سید جعفر حکیم. نگاهی به نگارنده نامه جامعه مدرسین حوزه، جناب شیخ محمد یزدی و نامه نگاری پیشین او با فقیه دیگر شورای نگهبان شیخ صادق لاریجانی یا نامه خشونت بار و پر توهین شیخ محسن اراکی بیاندازید تا بفهمید چرا کمال حیدری را در چهره دیگری نمی توانند و نمی توانید دید .
سلام بر همه بزگواران و دانشمندان حوزه دین وادب !
من از جلسات و جملات جناب آقای حیدری استفهام نمودم که، او یک فرد مصلح و دلسوز به مکتب شیعه و دین است، هر آنچه میگوید: نه مخالف دین است و نه مخالف اهلبیت، بل خواسته است توهمات را از مکتب تشیع بزداید، ساخته شده را آشکارنماید، دیگران برای دفاع منطقی متوجه و آماده سازد. مکتب اهلبیت یک مکتب ناب و خالص است، اما دید گاه تشیع نسبت به اهلبیت لبریز از آلوده گی و توهم، از نظر نامنطقی و دور از ادب و اخلاق استکه، علیه حیدری موضوع منفی گرفته چسپ تفکیر و توهین و وهابیت را نصب نمود! او جامعه علمی دینی را متوجه ساخته استکه، اهلبیت مشکل ندارد، با اهلبیت چنان باشند که، حال آن جنابان است، از کذب آلایش نسبت به اهلبیت دوری جویند. متوجه نموده استکه، فضایل در باره اهلبیت دارید، طرف نیز فضایل برای سایر خلفا چیده اند، یا احادیثی را مطرح نموده اند مخصوصآ ( ابن تیمیه) که آنچه در مورد اهلبیت در کتب شیعه آمده تضعیف، نمایند یا فضایل برای دیگران بتراشند و یا جنبه منفی برای اهلبیت به ویژه امیر المومنین مطرح کرده اند. ایشان متوجه ساخته استکه، علما بروند ببینند؛ آیا فضایل که برای دیگران مطرح کرده اند، ویا نکات منفی که دربرای اهلیت مطرح شده است، ریشه درکجا دارد؟ چرا وچگونه مطرح شده است، آیا تسلسل اتصال به شخصیت پیامبر گرامی، اگر نسبت داده اند، یا شخصیت های با اعتبار دیگر دارند ویا کاملآ ساخته وپرداخته خود ابن « تیمیه » یا دیگران است، علمای شیعه و یا کسانی دیگر که میخواهند نسبت به آقای حیدری قضاوت بی مورد نمایند، بروند تجسس نمایند، بروند جریان های حدیثی را پاکیزه سازند، بروند جریان های مداحی را تصفیه نمایند، بروند جریان های سینه زنی را که وسیله سوء استفاده « وهابیت » شده است را تصفیه نمایند، آقایان! حیدر ی نور آور نیست، مصلح پایه اساسی مکتب اهلیت است. من به این نتیجه رسیدم که، باید حکومت شیعی ایران، مردم صالح و سالم و دور اندیش وخوب اندیش تشیع در هر کشوری و ملتی که هستند، باید نظریات علمای سلف شیعه را ریشه یابی نمایند و ریشه های علمای اهل سنت را کنکاش کنند، حقیقت های واقعی را پیدا و با حیدری هم نوا شده و آنچه ساخته و کذب است در مکتب تسنن نقد منطقی کرده و آنچه در مکتب تشیع کذب و ساخته شده است، دور ریخته مسیر اصلی اهلیت را در پیش گرفته به سوی هدف بروند. اهلبیت نیازی به کذب ندارند. چرا زیرا آنان حقیقی استند که، درتاریخ مشخص شده است. باید با سیره انسانی شان به عنوان اوالامر تائید و اطاعت شوند. نه کذب و ساخته وپرداخته های ذهنی یک عالم ودو عالم، جهان مروز جهان پیشرفت و جهان تجسس و جهان ارتباط وجهان استکه، واقعیت هارا میشود دریافت و ساخت شده هارا دور ریخت، نترسید، ساخته شده های نسبت به اهلبیت را اگر دور بریزید، نقص پیدا نمیشود، زیرا اهلبیت دارای ظرفیتی است که، در هر زمان و مکان میشود اطاعت شان نمود. از طول سخن پرهیز میکنم، امید است موضوع را گرفته باشند و آقای حیدری را حمایت کنند، او دلسوز مکتب است، نه چیزی دیگری!!