از حکم قتل سلمان رشدی تا پیام رهبری به جوانان فرانسه
حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، فعال فرهنگی اصولگرا در توییتر نوشت:
«وقتي در سال ٧٧ پرسشهاي بي سانسور دختري نوجوان در نشريه خانه نشر يافت و به ترديد آن نسل در باره چرايي صدور حكم قتل سلمان رشدي رسيد، يكباره فضا متشنج گرديد و من به زندان افتادم و خانه تعطيل شد و … وقتي هم كه بعضي در قم مطالبه اعدام مرا -به عنوان مدير نشريه-مي كردند قرار شد به قم برويم و حرف بزنيم؛ گفتيم ما كه از كسي خورده و برده اي نداريم، مي رويم صريح و شفاف صحبت ميكنيم، اما تهديد به قتل كردند و اين اعلاميه را منتشر ساختند!
خطباي نماز جمعه هر چه خواستند گفتند و در شهرهاي مختلف راه پيمايي برپا شد و …در زندان هم فقط روزنامه كيهان بود و گزارش آن تهديدها و فريادها، بعد هم كه بيرون آمدم تازه فهميدم چه بر سر زن و بچه و خانواده ام آورده اند. در آن فضا حتى اجازه نمي دادند كسي در باره حكم قتل سلمان رشدي حرف بزند، اكنون ولي رهبر انقلاب حكم قتل كسي را صادر نميكند و براي جوانان غربي نامه مي نويسد و دعوت به تفكر و گفتگو دارد،كه شايد معناي آن به طور ضمني اعتراف و پذيرش اين باشد كه آن رويكرد نتيجه اي كه فكر ميكرديم نداشته است!
كاش همان موقع ميشد باب گفتگو را گشود و به سؤالها جواب داد!
زمان كه بگذرد خيلي نگاه ها عوض ميشود، فقط در اين ميان فرصت هايي مي سوزد، آدم هايي از بين مي روند، باورهايي دود ميشود و به هوا ميرود!
كاش تا دير نشده برخي واقعيت ها را درك كنيم.
متن اعلاميه را يكبار ديگر بخوانيد!
الآن برخي از همان ها كه در سال ٧٧ من را مستحق اعدام مي دانستند، دوستانه با من سخن مي گويند و حلاليت مي طلبند و اعتراف مي كنند كه اشتباه كرده اند. نه آن امامان جمعه هستند و نه قاضي مرتضوي كه آن طور جولان مي داد! فقط بيست و دو سال زمان را سوزانده و از دست داده ايم!»
انتهای پیام
به مناسبت حکم قاضی به ارتداد اشکوری که البته نهایتا رهبری لغوش کرد مقاله ای با عنوان “زوایای پنهان ارتداد” در روزنامه همبستگی داشتم که آرای متفاوت فقهای برجسته ای چون جناتی ، منتظری و شاید موسوی اردبیلی و برخی قدما را یادآور شده بود. اینک بر آنها قدمایی چون شیخ بهایی و معاصرانی چون حیدری را (که هم رای شیخ بهایی است) هم بیفزایید. مقاله دوم با عنوان ” محال بودن یا نبودن تکلیف و مجازات بخاطر ارتداد فکری” (که همخوان بود با رای آیت الله جناتی که پیشتر مسئول شورای استفتاآت رهبری هم بود) هرگز منتشر نشد، درست مثل پیامهای این روزهایم به انصاف و برعکس پیامهای قبلی (که البته درک می کنم)
کم کمک به سرنوشت سکوت عادت میکنم :
از کران تا به کران لشگر ظلم است ولی
از ازل تا به ابد فرصت درویشان است
(حافظ)
والسلام