در وزارت بهداشت چه خبر است؟

زهرا خوشحالی، دکترای مدیریت رسانه و سردبیر سلامت نیوز در یادداشتی با عنوان «در وزارت بهداشت چه خبر است؟» نوشت: هنوز یک روز از شروع محدودیت هایی که طی فراز و فرودهای فراوان در دولت تصویب شد نگذشته که وزارت بهداشت وارد حاشیه شد.

ماجرا از آنجا شروع شد که دکتر نمکی وزیر بهداشت باز هم در قامت منتقد وزارت بهداشت ظاهر شد و در سخنانی پژوهش در نظام سلامت را نقد کرد . وی گفته که هیچ پیش بینی درستی در مورد آینده کووید ۱۹ به ایشان داده نشده و همه مدل های ارائه شده غلط از آب در آمده است.

وزیر بهداشت در سخنان خود با بیان اینکه به عنوان وزیر عمل‌گرا روی حرف مفت غش نمی‌کنم، گفت: هنوز تحقیقات در کشور مساله‌محور و جامعه‌محور نیست و تاکید کرد که “نظام تحقیقاتی دانشگاهی کشور چه کرده است؟ در مورد کرونا یک مدل به من بدهید که پیش‌بینی‌ها درست بوده باشد. تحقیقات کاربردی در حوزه سلامت نداریم و تا زمانی که تحقیقات کشور مقاله‌محور باشد، راهگشای مشکلات نخواهند بود و هیچ وزیر بهداشتی نمی‌تواند برای آینده کشور از این تحقیقات بهره ببرد.”

وی انتشارات بی جا و بی فایده مقالاتی را که هیچ کاربردی جز درج نام ندارند به باد انتقاد گرفت و گفت نباید افراد پژوهش ها را به نام خود ثبت کنند و از اینکه در طرح تحول سلامت بخش پژوهش هیچ کار مطالعاتی انجام نداد گله کرد.

آقای نمکی پنج‌شنبه در جلسه ستاد دانشگاهی کووید-۱۹ گفته که در روزهای اول شیوع کرونا در ایران به رضا ملک‌زاده نامه نوشته و ۱۰ موضوع را مطرح کرده اما “یکی از آنها تاکنون جواب نداده است.”

گلایه‌های چند روز گذشته نمکی نشان می‌دهد برخی از اعضای ستاد کرونای وزارت بهداشت همکاری لازم را برای مدیریت این بیماری نداشته‌اند اما همین شخص وزیر بود که اکثر مسئولین وزارت بهداشت نظیر ملک زاده ،حریرچی و رئیسی و …. را در سمت خودشان ابقا کرد اما حالا خودش می شود منتقد طرح تحول سلامت و انتقادات سنگینی را مطرح میکند.

انتقاداتی که با واکنش شدید ملک زاده معاون تحقیقاتی اش مواجه شد و استعفای وی را در پی داشت .

ملک زاده ادعای وزارت بهداشت مانند : «۹۸ درصد تحقیقات علوم پزشکی صرف انتشار مقالات در فلان مجله می‌شود» و طرح سوالاتی «مانند تحقیقات علوم پزشکی چه قدر پا به عرصه پرمشکل نظام سلامت گذاشته است؟»را چنان بی‌پایه و اساس میداند که حتی بیگانگان که در قالب پروژه‌های کلان و صرف میلیاردها بودجه، درصدد اثبات ناکارآمدی تحقیقات علوم پزشکی در ایران بوده‌اند، چنین نتیجه عجیب و کاملا مردودی نگرفته‌اند.

چرا که همان گروه‌های متخاصم هم، پس از تحقیقات پرشمار و تعطیل‌ناپذیر خود، علی رغم اشاره به برخی اشکالات موجود در سیاست‌های تحقیقاتی ایران که به اعتقاد ما ریشه در سیاست‌گذاری‌های خارج از حیطه وزارت بهداشت و در مرجعی فراتر دارد، نهایتا به پیشرفت های کیفی تحقیقات علوم پزشکی ایران و افزایش چشمگیر استناد به مقالات محققان ایرانی در کنار رشد کمی اذعان کرده‌اند و اسناد آنها موجود و منتشر شده است.

وی تاکید کرده که :«کسانی می‌توانند تحقیقات پزشکی را به نقد و چالش بکشند که یک تحقیق موثر در عمر خود کرده باشند!»

اما ملک زاده در نامه خود خطاب به وزیر چیزی درباره بحث اعلام ایمنی گله ای به عنوان یک سیاست در دولت چیزی نگفت که منجر به مرگ بسیاری از ایرانیان تا امروز شده است و به حواشی مربوط به اینکه وی مطرح کننده چنین سیاستی بوده پاسخی نداد.

در پی این استعفا دکتر علی نوبخت رئیس سابق کمیسیون بهداشت مجلس هم با وجودیکه تنها 4 روز از انتصابش به سمت نایب‌رییس و دبیر شورای مشورتی بیماری کرونا توسط وزیر بهداشت گذشته بود از ادامه همکاری با نمکی سرباز زد.

استعفای ملک زاده و نوبخت آن هم در شرایطی که قرار است محدودیت‌های جدید کرونایی در کشور اجرایی شود جای تأمل دارد و استعفای آنها به برنامه‌ریزی‌های وزارت بهداشت ضربه شدیدی وارد میکند و شرایط را پیچیده تر میکند.

از طرف دیگر در پی انتشار خبر استعفای این دو تن سیدموید علویان که تصدی همین سمت در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد را داشت این تغییرات را مثبت ارزیابی کرد و گفت : این فرصتی برای یک دست کردن تیم وزارتخانه است.

علویان از وزیر بهداشت تقاضا کرده تا به جای پاسخ دادن به ادعاهای واهی مطروحه، نسبت به تشکیل “کمیته عالی” بررسی عملکرد معاونت محترم تحقیقات و فن آوری، تضاد منافع در شرکت های دارویی وابسته و ارتباط آن با فرضیه موثر بودن داروی سووداک در درمان کرونا و آسیبهایی که مردم از این طریق متحمل شدند، جهت گیری تحقیقات علوم پزشکی و توزیع بودجه های پژوهشی در مراکز کشور و عدم توجه به الگوهای اخلاق در پژوهش، ضمن بررسی دقیق تمام اسناد و اقدامات انجام شده بتوانید به حقایق لازم دست یابید و ان‌شاءالله در آینده از بروز این موارد پیشگیری شود.

ایا این رفت و آمدها در کل به نفع جامعه است؟

در شرایطی که پاندمی کرونا در ایران وارد مراحل بحرانی تری میشود و علاوه بر تحریمها جان مردم را از مسائل اقتصادی به لب رسانده استعفا و برکناری پس از یکسال فعالیت تنها شانه خالی کردن از مسئولیتی است که کم کاری در آن باعث به خطر افتادن جان مردم کشور شده و چه بسا هزاران ایرانی میتوانستند در اثر سیاست های درست و مشاوره های خوب به جای آرامستانها در کنار خانواده خود باشند.

استعفا مخصوصا در این شرایط تنها به عنوان پوششی برای کم‌کاری و ضعفهای مسئولین است و نه دلسوزی برای وزارت بهداشت و عذرخواهی از مردم بابت عملکرد اشتباه شان.

هرچند رزومه دکتر ملک زاده سرشار از پژوهش های مختلف است و دکتر علی نوبخت هم پیشتر در سمت رئیس کمیسیون بهداشت مجلس پایه گذار بسیاری از قوانین حوزه سلامت بوده است اما باید بپذیرند که در بحرانی ترین شرایط سالهای اخیر دارای مسئولیت بوده اند و در برابر مردم پاسخگو باشند نه اینکه با طرح استعفا از این مسئولیت ها شانه خالی کنند.پس از یکسال مدیریت کرونایی بدون ارائه گزارش به مردم استعفا چه معنایی دارد؟

سعید نمکی هم بهتر است بداند که مردم نامحرم نیستند .دلسوزتر از این مردم برای این کشور نیست ، چرا نباید حقایق را بدانند که چه کسی است که شرایط مدیریت کرونایی را بدین وضعیت کشانده .

وی به عنوان وزیر بهداشت این کشور سیاستش این است که التماس و انتقاد کند و یا اصلا اختیار ندارد و ناچار است التماس و انتقاد کند؟

بگم بگم های معروف را کم کنید. دعوای داخلی را بگذارید داخل جلسه هایتان و به مردم خروجی دهید. مردم باید بدانند چه چیزی راز مگوست که وزیر بهداشت مدام ادعای افشای آنرا دارد.

انتهای پیام