جان انسان‌ها مهمتر از جشن یلدا
مهدی میرابی، نویسنده و روزنامه نگار در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «جان انسان‌ها مهمتر از جشن یلدا» نوشت:
در شرایطی که کرونا دارد یک سالگی خود را پشت سر می گذارد. و با وجود انباشت بسیاری از تجربه ها برای مهار آن که جان های زیادی را ستاند. به نظر می رسد چنین دستاوردی با آن حجم و هزینه عظیم جانی و مالی هنوز در میان ما ایرانیان جا نیفتاده و چندان جدی گرفته نشده است. چرا که عده ای به هیچ قیمتی حاضر نیستند کوچکترین تغییری در خود ایجاد کنند. حتی به قیمت جان سپردن عزیز ترین عضوی از خانواده که “والدین” شان باشند. ازدحام جمعیت در صف های طولانیِ تله کابین توچال خود گواه این بی خیالی و بی عاطفی عمیق است که نشان می دهد عده ای در شرایط “ضروری” و “حیاتی” هم دست از تفریحات زمستانی خود نمی کشند و حاضر نیستند آن را یک سال عقب بیندازند!
کرونا آزمونی بود که نشان داد بخشی از ما ایرانیان آدم های قابل اتکایی برای “اتحاد و همدلی” نیستیم. اهداف مشترک ما در تضاد و تعارض با ابتدایی ترین منیات شخصی مان است. با این ویژگی های پیچیده و ناهمخوان به هدف های جمعی و مشترک بعدی هم نمی توانیم برسیم و ره به جایی نخواهیم برد!
گویا عده ای به ماندن در چنین وضعیتی راضی اند و هر گونه تغییر مصادف است با به مخاطره افتادن اهداف و منافعشان. این قشر را حرجی نیست. اما در رفتار عامه مردم تغییر ایجاد می شد اگر وزارت بهداشت آمارهای ناشی از تلفات را دقیق اعلام می نمود. آمارهای واقعی خود هشداری جدی تلقی می شد که مردم کرونا را سهل و ساده نپندارند. پس از اعلام یکی دو نفر از مقامات بهداشت مبنی بر غیر واقعی بودن تعداد جان باختگان کرونا. حالا گروهی مستقل در دانشگاه آکسفورد بر اساس تحقیقات خود به آماری بسیار تکان دهنده و خطرناک رسیده‌اند که اگر در ابتدا و از داخل کشور اعلام می شد بی گمان در فتار مردم نقش موثری ایفا می کرد و خود عامل بازدارنده بود. چقدر مایه تاسف و شرمساری است که در یکه تازیِ مرگ و سیر صعودی اش دست به دست هم داده و بازیگر نقش منفی این سریال باشیم.
دست ما مردم، شاید به جلوگیری از تحریم، تثبیت نرخ ارز، قیمت کالا و برقراری آزادی های اجتماعی نرسد اما به مراقبت از خود در برابر کرونا که می رسد.
پس از یک سال تحمل عذاب، هراس، مصیبت، رنج، عقب افتادن درآمد، اقساط و به طور کلی اهداف و مشقت فراوانِ کادر درمان، حالا با محدودیت های اعمال شده ی چند هفته پیش به روزهایی رسیده ایم که تخت های بیمارستان کمی خلوت شده و آمارها در مسیر کاهش قرار دارند. اما بیم کادر درمان از مراسمات و دورهمی های پیش روست که تمامی ندارد و به هر بهانه ای برگزار می شوند. از جمله اینها مراسم شب یلدا است که نکند تمام آن زحمات و تلاش ها را به باد داده و هر آنچه کادر درمان رشته کرده بودند را یکشبه پنبه کند و کشور را برگرداند به نقطه اول خط.
با این حال گمان نمی کنم هیچ عقل سلیمی بپذیرد “جشن” را با “جان” معاوضه کند.
با توجه به اینکه خبرهای خوبی از واکسن در راه است. تا سه چهار ماه آینده شرایط طوری رقم خواهد خورد که دلشوره و میزان نگرانی های ما از مرگ و میر به حد و اندازه این ایام نخواهد بود.
فقط کمی صبوری و از خود گذشتگی لازم است که متاسفانه این روزها در میان اقوام ایرانی به ندرت یافت می شود.
انتهای پیام
