مرگ برای پرستاران و تداوم کرونا تا کجا و کی؟!
علی دادخواه، کارشناس پرستاری و فعال رسانه ای و سیاسی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «مرگ برای پرستاران و تداوم کرونا تا کجا و کی؟» نوشت:
از فروپاشی پلاسکو تا همه گیری کرونا فرقی ندارد تجلیل و تکریم از کادر درمان و پرستاران به همان اندازه تبلیغاتی(آبکی و کشک) است که از آتش نشان ها بوده است. سالهاست کلمات در معنایی و جایگاهی به غیر از خود به کار می روند و درباره عدالت بیشتر از همه. و در همه این موارد سخن از تکمیل و تمجید بوده است. آری آنها عدالت را شجاعت را فداکاری و ما را تکریم می کرده و می کنند در حالی که بیش از هر زمان دیگری در تیررس بهره‌کشی بوده و هستیم.
متاسفانه تمام تبلیغات رسمی و تمام توجهات رسانه‌ها و اقبال توده های مردم که برای کادر درمان در طول روز های سخت در مواجهه با بحران کرونا ایجاد شده بود قربانی همان ساختارهای معیوب گذشته و سیستم نئولیبرال پزشکی شده و خواهد شد.
وقتی صحبت از قرارداد ۸۹ روزه برای پرستارانی که علیرغم تمام خطراتی که وجود داشته با جانفشانی و به طور داوطلبانه در مراکز قرنطینه و آلوده به ویروس کووید ۱۹ مشغول به کار بوده اند می‌کنیم باید مشابه همان قرارداد صفر ساعت هایی (zero-hour contract) را در نظر بگیریم که در انگلستان هم رایج است .این پرستاران در محل کار خود حاضر می شوند و به میزان تعداد ساعت کاری شان حقوق می گیرند، به صورت دستمزد ساعتی ۱۸ هزار تومان و حقوق بیکاری هم ندارند، بیمه هم ندارند تا زمانی که بتواند سقف ۲۲۰ ساعت کار را در ماه پوشش بدهند. آیا این یک کژکاری آشکار مدیریتی و یک استثمار نبوده است؟ این قرارداد کاری در بخش‌های مختلف از جمله خدمات فروش هتلداری، رستوران‌ها و بخش‌های آموزشی در انگلستان رایج است و از جمله در مراکز درمانی آنجا. بطور مثال کاخ سلطنتی باکینگهام بریتانیا در تابستان سال ۲۰۱۳ تقریبا ۳۵۰ نفر را با همین قرارداد استخدام کرده است، قراردادی که مشابه آن در برخی دانشگاههای علوم پزشکی در کشور ما باب شده است. حالا برخی مسئولین ما در وزارت بهداشت بیان می کنند که ما فکر می کردیم کرونا سه ماهه تمام می شود! و برای همین اقدام به جذب پرستار ۸۹ روزه کرده اند. این دیگر چه توجیهی است. اگر تمام پیش بینی ها و برنامه ریزی ها در وزارت بهداشت از این سنخ بوده است پس ما باید دریابیم که علت تداوم این بدبختی (پیشرفت کووید – ۱۹) در کشور ما چیست.
باری! کووید ۱۹ به طور کلی ناعدالتی های اقتصادی، کژکاری های مدیریتی، شکاف های طبقاتی و انواع مشکلات و چالش های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ما را به شکل کم سابقه ای روشن تر نموده است و این البته می تواند شامل کشورهای دیگر جهان نیز شود. بطور مثال در انگلستان علی رغم آنکه در هفته اول پس از شروع کرونا از حضور زنان باردار شاغل در کارهای درمانی به دلیل آسیب پذیر بودن جلوگیری بعمل آمد ولی خیلی زود فراخوان حضور آنها در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی علیرغم حساسیتی که بوده است را داده‌اند و این نشان می‌دهد که کووید ۱۹ تبعیض‌های جنسیتی ما را بیش از گذشته تشدید کرده است.
۱۳آذر ماه ۱۳۹۷ بود که یادداشتی را با عنوان “مرگ بر پرستار!” منتشر کردم آن زمان در حوالی سالروز تشکیل سازمان نظام پرستاری کشور ( ۱۱ آذر ) قرار داشتیم. و حالا بار دیگر ودر روز پرستار هستیم. ما‌ناگزیر هستیم که از خود بپرسیم تا کجا و کی می خواهیم این روند را ادامه دهیم؟ وضعیتی که مرگ را برای پرستاران و کادر درمان به ارمغان می آورد. این یک اغراق یا تعصب صنفی نیست.حدود ۶۰ هزار نفر از ۱۴۵ هزار نفر پرستار در کشور ما تاکنون به بیماری کووید – ۱۹ مبتلا شده اند. و این تعداد حدود ۶ هزار نفر در قرنطینه و مرخصی استعلاجی هستند.خب! برای این معضل باید فکری کرد. این شامل تلفات انسانی ما در سایر بخش های جامعه نیز هست. مردم مرتبا این پرسش را دارند که این روند تا کجا ادامه خواهد یافت؟
اینکه مرتبا انگشت اتهام را بسوی مردم ببریم که شما رعایت نمی کنید، شما ماسک نمی زنید، شما دورهمی برگزار می کنید، شما مسافرت می روید پس شما مقصرید، این ابدا راه حل ما برای مقابله و مدیریت با این‌پاندمی جهانی نمی تواند باشد. اینکه برخی منتقدان بیان می کنند (ما ابدا بحث سیاسی و یا جناحی در این‌مورد نداریم) از ابتدای شیوع این پاندمی در کشور ما، آمار دقیقی درباره تعداد مبتلایان و مورتالیته ها(مرگ و میر) در اختیار مراجع علمی مستقل قرار نگرفته باید مورد توجه قرار بگیرد. و اصولا وزارت بهداشت باید در مورد سرنوشت جامعه آماری که از حدود یکسال قبل در این موارد جمع آوری کرده پاسخگو باشد. زیرا داشتن یک سیستم آماری درست و بدون پنهان کاری به ما کمک می کند که مسیر آینده خود را برای مقابله با این ویروس مشخص کنیم. مدیریت چنین بحرانی جنگ نیست که بخواهیم مثلا ویروس کرونا را شکست دهیم بلکه لازمه آن تدبیر است.
انتهای پیام
