مسوولیت تصادف را بپذیریم

به گزارش انصاف نیوز، یک کاربر اینستاگرام، حمید ذاکر با انتشار این عکس نوشت:

ایام دبیرستان، تحت تأثیر معلم هایم به این باور رسیده بودم که حتی به ماشین پارک شده نباید تکیه داد چراکه مال صاحبش است و میتواند راضی نباشد.

این باور، در کنار باور به قیامت و اینکه اگر امروز بتوان فرار کرد فردا روزی باید پاسخگو بود، باقی ماند. چند باری هنگام پارک، به ماشین مجاور برخورد کردم و بی آنکه خسارتی رسانده باشم پیام نوشتم که: “به ماشین شما برخورد کرده ام و الحمد که خسارتی ندید. با این حال فلان قسمت ماشین را نگاه کنید و اگر مشکلی بود به من تماس بگیرید”.

دیشب، از صدای ضربه و بعد دزدگیر ماشین، از خواب پریدم و کمتر از یک دقیقه خود را به ماشین رساندم. حتی چراغ اتومبیل ضارب را در آن کوچه دراز هم ندیدم. یعنی بعد از تصادف بلافاصله او راه افتاده تا یک وقت مجبور به پرداخت خسارت نشود!
با خود فکر کردم که:
۱) یک تربیت کوچک در کودکی و نوجوانی چطور میتواند چند دهه بعد خود را در دو رفتار متفاوت نشان دهد.

۲) حس بدی که از کار ضارب به من منتقل شده بود، بیشتر من رو به فکر واداشت که ایستادن و پذیرش مسوولیت چقدر یک تهدید مانند صدمه و تصادف را میتواند به ایجاد روابط انسانی تر در جامعه مبدل کند. و چه خوب که هیچگاه نزدم و بروم.

۳) قدیمها وقتی کسی صدمه میرساند یادداشت میگذاشت و تقریبا هم محال بود کسی زنگ بزند خسارت بخواهد. هر دوی اینها اکنون تغییر کرده اند. ضارب بتواند میرود و اگر تلفن بگذارد خسارت دیده معمولا خسارت میخواهد، هرچند اندک باشد.پ

انتهای پیام