فیلم | مصاحبه با صادق زیباکلام درباره ی انتخابات ۱۴۰۰

متن کامل مصاحبه انصاف نیوز با جناب آقای دکتر زیباکلام را شنیدم… اجازه میخواهم اندکی عمیق تر به تحلیلی غیر آکادمیک و اجمالی بنشینم.
نگارنده این سطور از مخاطبین انصاف نیوز هستم و از اینکه تولید محتوا می کنید و جریان سازی دارید متشکرم.. هر چند نمی دانم به چه دلیلی روال اجرای مصاحبه های انصاف نیوز علیرغم محتوا با نواقص شکلی و محتوایی قرین است… دکور، پذیرایی از مهمان تا ضعف های جدی از پرسشگران که جملگی نیازمند واکاوی و انشااله جبران کاستی هاست. اما با این وجود مصاحبه های انصاف نیوز ارزش شنیدن و تحلیل را دارند.
در مصاحبه اخیرتان با آقای دکتر زیباکلام لازم بود جناب آقای دکتر وارد یک مصاحبه دوسویه چالشی می شدند تا مصاحبه ای متکلم وحده و این اشکال نه از جانب زیباکلام که متوجه انصاف نیوز است.
یکسالی است جناب آقای زیباکلام اصرار می ورزند که انتخابات آتی ریاست جمهوری سهم افراطیون از جناح راست و تاکید دکتر جلیلی است و اینکه مردم حتی اگر سید محمد خاتمی و یا میرحسین موسوی به صحنه بیایند به ایشان رای نخواهند داد… بهتر بود در این مصاحبه جناب آقای دکتر دلایل کامل تری از آنچه روتین بیان می دارند را مطرح می نمودند. همه می دانیم که مردم از دکتر حسن روحانی نا امید شده و عدول نموده اند و ضریب اعتماد مردمی به شدت تقلیل یافته است و قس علیهذا ولی به نظر می رسد رویگردانی مردم از انتخابات با احتساب دلایلی فوق با جامعه شناسی سیاسی ملت در تعارض باشد. نگارنده خود شهروند ایرانم و بدان مفتخرم ولی این افتخار و انتساب نافی این نیست که ضعف های تاریخی بطن جامعه ایران را نادیده بگیرم یا نفی کنم. تجربه تاریخ نشان می دهد که ملت ایران و از جمله نگارنده!!! اهل مطالعات عمیق و تجربه اندوزی نیستند و از این رو مکررا از یک سوراخ گزیده می شوند. امروز مشقت های زندگی برای جامعه وجود دارد و شاخص های بورس سقوط کرده اند و… ولی اگر فی المثل برنامه اقتصادی 1400 کم و بیش مطابق خواست دولت به تصویب نهایی برسد و مردم پس از تعطیلات نوروز 1400 وارد بورس نفت و… شوند و چندین برابر سال 99 بتواند معامله کنند و کسب درآمد، آیا همین ملت ساکت به انتخاباتی بی رمق لبیک نخواهند گفت؟. این فرض البته نزد نگارنده تا زیباکلام پذیرفته است که اقتصاد ایران مصرفی و نه تولیدی و شاخص های اقتصادی و بانک مرکزی نه حاصل فعل و انفعالات بازار و چرخش اقتصادی بلکه دستوری و از بالا صادر و اعمال می‌گردند. کما اینکه دوره ای سیب زمینی و دوره ای وعده یارانه و امثالهم در انتخابات نقش آفرین بودند. از طرفی تجربه نشان داده است هم سید محمد خاتمی و هم احمدی نژاد و حسن روحانی در انتخابات متکی به شناخت قبلی برای جامعه و یا برنامه مدون تعریف شده و یا گزینه ای از یکسال پیش نبودند و جملگی محصول موج سواری و بگم بگم و گاز انبری و لوله کردن و… آنهم فقط در چند روز مانده به انتخابات بودند… پس چگونه می توان با قاطعیت و مکررا اعلام داشت که این وقایع تکرار ناشدنی است. اشک های خاتمی در دور دوم انتخابش و پسران هاشمی و ناطق چکار می کنند احمدی نژاد و برجام بی حاصل و… هر یک توانستند در دور دوم مجددا بانیان آن را پای صندوق بیاورند و پیروز شوند.
می پذیرم که کاندیداهای جریان اصولگرا عمدتا تکراری و فاقد پشتوانه رای مردمی اند و پایگاه رای این جریان حدودا 20 درصد فراتر نمی رود ولی آن آرای پوپولیستی احمدی نژاد که جناب زیباکلام تاکید دارند لزوما وجود دارند مربوط به کدام قشر می شوند آیا جز این است که بخشی از آن مربوط به همین 20 درصد و مابقی مربوط به آرا خاکستری هستند و آیا همین تایید موید این مطلب نیست که با این اوصاف حدود 35 تا 40 و حتی 50 درصد جامعه ایران هنوز بعد 120 سال شروع دموکراسی در ایران رسما و علنا و تئوریکا باوری به دموکراسی و آزادی و… ندارند؟!. اگر چنین است که هست پس سهم جناب زیباکلام از این نقصان تاریخی عظمی کجاست؟!. آیا این ضعف نمی تواند محصول ذات دموکراسی باشد که عنصری ناچسب به بدنه برخی جوامع می باشد؟. همانطوری که اصول و ارزش ها نزد اصلاح طلبان و با گذشت 22 سال از دوم خرداد موضوعی مبهم و بی تعریف است به نظر می رسد دموکراسی و آزادی و حد و حدود آن نیز مفاهیمی ذاتا بی تعریف نزد اصلاح طلبان هستند. باید بپذیریم که قاطبه بزرگان اصلاح طلب امروز و نه نسل های جوان آن خود جزو انقلابیون و ای بسا جریانات افراطی انقلابی اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 می باشند. نقش ایشان در پاکسازی احزاب و جریانات مخالف و معاند و تسخیر سفارت آمریکا و حمایت از جریان مقاومت فلسطین و لبنان و… در این باره قابل شمارش اند و نمی توانند به نام دموکراسی خواهی به یکباره به این رزومه پشت کنند.
از طرفی اگر منظور زیباکلام از ضرورت در پیش گرفتن اصلاحات اساسی و شعار دموکراسی از طرف اصلاح طلبان برای بازگشت مجدد به قدرت ملاک عمل قرار گیرد آیا زیباکلام می تواند وارد مصادیق آن بشود؟. مثلا عدم حمایت از جنبش های مقاومت که اخیرا هم فائزه هاشمی بیان کردند یا آزادی حجاب که اخیرا زیاد مطرح می شود یا تقلیل و یا حذف بعد اسلامیت نظام و از این دست… آیا در آنصورت زیباکلام می تواند بگوید دارد در چارچوب قانون اساسی برای قدرت تلاش می کند یا اینکه باید بپذیرد که رسما و در بهترین صورت مثل نهضت آزادی که اتفاقا بازرگان آن آرزوی زیباکلام است با او برخورد بشود؟. آیا زیباکلام نمی داند یا خود را به راه دیگر می زند که وارد شدن در آنچه دموکراسی می داند و تعریف می کند عملا خارج شدن از ریل انقلاب حداقل 30 ساله اخیر خواهد بود و آیا معنی این اصرار انتخاب تقابل در مقابل نظام خواهد بود؟
از طرفی به نظر می رسد تحلیل جناب آقای زیباکلام که می گوید ایشان بعد گزارش صد روزه آقای روحانی وارد نقد ایشان شدند و شرمنده مردم بوده و هستند آیا این تعبیر و عذرخواهی را می توان به همین آسانی از جناب ایشان پذیرفت؟… من شهروند کم سواد یا بیسواد و درگیر با بیشماری مشکلات اقتصادی و دنباله رو نان شب و… اگر چنین استدلال کنم حرفی و سخنی نخواهد بود ولی چگونه می شود یک همراه دیرینه بازرگان و هاشمی رفسنجانی و استاد دانشگاه تهران و مولف چندین کتاب و صدها مقاله و سخنرانی صدها و بلکه هزاران سخنرانی بتواند به کسی رای بدهد و مردم را همراه او کند که فقط صد روز دیگر این همه تلاش و فریاد او حتی برای خودش وجاهت و اعتبار داشته باشد؟!. آیا هم ایشان طی 38 سال گذشته جناب حسن روحانی را نمی شناخته است؟. آیا اگر روحانی از کره مریخ آمده باشد برای امثال من نوعی ولی آیا می توانیم بپذیریم که همین حسن روحانی هم مسافری غریب آمده از کرات آسمانی با بشقاب پرنده بوده است؟!.
جناب آقای زیباکلام که نگارنده همواره مواضع ایشان را با اولویت دنبال می کند اذعان دارد که خانم فائزه بهترین گزینه ریاست جمهوری است و البته همگی با مواضع و دیدگاه های خانم فائزه آشنایی داریم خصوصا طی یکسال اخیرا که جلوتر از امتال زیباکلام حتی سکوت در انتخابات آتی را بر انتخاب فردی غیر اصلاح طلب واقعی ترجیح می دهد و از نقد حتی برادرش ابایی ندارد… چگونه است زیباکلام همزمان می تواند حامی سرسخت فائزه یا محسن هاشمی با وجود تفاوت های فکری و رفتاری بسیار و آشکا این برادر و خواهر باشد؟. کما اینکه حمایت سالیان سال و امروز جناب زیباکلام از علی اکبر هاشمی بهرمانی رفسنجانی با مواضع اصلاح طلبی ایشان در تضاد آشکار قرار دارد کما اینکه خانم فائزه اخیرا و تلویحا و شاید برای بار نخست برخی مواضع و عملکر بابا را به نقد و حتی رد کشیدند؟.
بنابراین آیا بهتر نیست برای دموکراسی خواهی جناب زیباکلام گذشته از پیشینه و وامدار اش به خاندان هاشمی ابتدا خویشتن در اتاقی تنها بنشیند و درب را روی خود ببندد و چون بیرون می آید دقیقا بتواند بگوید نسبش با انقلاب 57 و انقلاب 99 و قانون اساسی و اسلامیت و جمهوریت نظام چیست و چگونه می تواند در این دایره قانون اساسی همان دموکراسی مورد اعدایی اش باشد تا مردم بدانند با چه کسی طرف هستند؟.
اینجاست که به نظر می رسد زیباکلام بیش از دیگر اصلاح طلبان اگر بشود گفت افراطی با خود یا بیگانه است یا دارند بعنوان یک عنصر آشنا نقشی آشکار در مسیر افراط گرایی را برای انتخابات آتی در پیش می گیرند تا باز از همان ناآگاهی ها یا پتانسیل موج سواری مردمی بهترین بهره را بگیرند؟