فاصله شیعه از اندیشه‌های به‌روز امام باقر(ع)
حجت الاسلام هادی سروش، استاد حوزه، در یادداشتی به بهانه سالروز ولادت امام باقر ع نوشت:
زندگی امامان شیعه از دو مآخذ قابل پی گیری است که یکی از آن بسیار مرسوم و فراگیر ولی دیگری همچنان نهفته است و از معارف بلندی که در بردارد اعتراف به محرومیت داریم.
آنچه زیاد گفته شده و میشود ؛ تاریخ زندگی امام باقر (ع) است که بیشتر گذری بر گذشته هاست ، و آنچه نهفته است اندیشه ها و معیارهای فکری و رفتاری امام باقر (ع) که نیاز روز شیعیان و بلکه هر انسان ترقی خواهی میباشد. این بخش از زندگی امام باقر (ع) در لابلای روایات باید مورد جستجو باشد و شاید به سادگی به دست ناید.
نکات مهمی را در این جهت ، تقدیم میدارم ؛
نمی‌توانیم به کاستی ها بی تفاوت باشیم؛
حضرت باقر (ع) فرمود:
« آزمون ما با اين مردم بسيار دشوار است، براي اينكه ما اينها را دعوت كنيم نمي‌آيند، رها كه كنيم راه غير از اين نيست! = بَلِيَّةُ النَّاسِ عَلَيْنَا عَظِيمَة ٌ إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ يُجِيبُونَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ يَهْتَدُوا بِغَيْرِنَا» (فقیه ۴۰۵/۴)
آیا شیعه و بزرگان شیعه و علماء شیعه و فرهیختگان شیعه در برابر هجوم بلایای در جهان تشیع و نیز مهد تشیع چنین هستند ؟
توجه به مسائل اصولی ونه سلیقه ای
«أبوخالد کابلی گوید: بر حضرت باقر(ع) وارد شدم، چون موقع نهار شد حضرت نهار طلبیدند و من با آن حضرت به صرف غذا مشغول شدیم. غذایی سر سفره بود که من هیچوقت طعامی به آن پاکیزگی و به آن گوارائی نخورده بودم. چون دست از نهار کشیدیم، حضرت فرمود: ای أبوخالد! طعام ما را چگونه یافتی؟!
عرض کردم: فدایت شوم! من هیچگاه طعامی را بدین پاگیزگی و بدین گوارائی و مطبوعی ندیده‌ام؛ ولیکن من بخاطر آوردم آیه‌ای را که در کتاب خداست:
لَتُسَْلُنَّ یَؤْمَئذٍ عَنِ النَّعِیمِ = هر آینه حتماً شما در روز قیامت از نعیم پرسش خواهید شد!
حضرت فرمود:اینطور نیست! شما از ولایتی که حقّ است وشما برآن اساس، امور خود را بنا نهاده‌اید، پرسش خواهیدشد! = .. قلت : جعلت فداك !.. مارأيت أطيب منه قط ولا أنظف، ولكني ذكرت الآية .. فقال الباقر(ع):إنما تسألون عما أنتم عليه من الحق(المحاسن ۴۰۰/۲)
آیا امروز ما شیعه باتوجه به مسائل سلیقه ای،ازمسائل اصولی غافل نیستیم؟!
آیابجای توجه به “اساس دین” ، به قول استاد مطهری ؛ متوجه بند لباس وکفش مردم نیستیم؟!
سخاوت و پذیرایی
خانم سلمى كنيز آنحضرت، گوید؛ آن حضرت وقتی برادران دينی بخدمت ایشان مى‌آمدند از آنان با بهترين طعام پذیرایی میکرد ، و نيكوترين جامها ميپوشانيد، و وجوهی ميبخشيد، .. و میفرمود:حسنۀ دنيا نیست مگر ارتباط با برادران و آشنایان،.. =
كان يدخل عليه إخوانه فلا يخرجون من عنده حتى يطعمهم الطعام الطيب ، ويكسوهم الثياب الحسنة ، ويهب لهم الدراهم .. ، فيقول : يا سلمى !.. ما حسنة الدنيا إلاصلةالاخوان والمعارف..(الفصول المهمه/۱۹۷)
آیاامروزاگر کسی چنین روشی درمورد جامعه و خانواده اش داشته باشد مورد اعتراض “زهدفروشان” و “کاسبان محرومیت” قرار نمیگیرد و انگ اشرافی گری نمیخورد؟
توجه به نیازهای روانی همسر در زندگی
حَکم بن عتیبه گوید بر امام باقر (ع)وارد شدم و دیدم ايشان ، در خانه اى آراسته بود و لباس لطيف بر تن داشت و عبايى رنگى بر دوش داشت كه اثر آن رنگ بر دوشش مانده بود . من به خانه و شمايل ايشان مى نگريستم .
فرمود : «اى حَكَم! در اين باره چه مى گويى؟» .
گفتم : چه مى توانم بگويم ، چون شما را بر اين وضع مى بينم؛ ولى از نگاه ما اين رفتار جوانانِ تازه بالغ است .
سپس به من فرمود : «اى حَكَم! چه كسى زينتى را كه خداوند براى بندگانش منظور كرده و يا روزى هاى حلال را حرام كرده است؟ و اين ، از آن چيزهايى است كه خداوند براى بندگانش قرار داده است . و امّا اين خانه اى كه مى بينى ، خانه همسر من است و تازه عروسى كرده ام .خانه من ،همان است كه مى شناسى . = يا حكم !.. من حرّم زينة الله التي أخرج لعباده ؟.. فأما هذا البيت الذي ترى فهو بيت المرأة ، وأنا قريب العهد بالعرس،وبيتي البيت الذي تعرف»(کافی۴۴۶/۶)
آیادرخانواده های شیعیان به این ظرافت ها درمورد خواسته های روانی همسر توجه میشود؟
آیااگرکسی چنین باعث مورد اتهام دنیازدگی قرار نمیگیرد؟
آیا حاکمیت اسلامی و شیعی توانسته زمینه چنین زندگی توان با رفاه را برای شهروندانش تهیه ببیند؟
خانواده را باورکنیم؛
حضرت صادق(ع)فرماید : شرائط غم پدرم دست دعابرمیداشت وخانواده آمین میگفتند.= كان أبي(ع)إذاأحزنه أمرٌ جمع النساءوالصبيان ثم دعا وأمّنوا.» (کافی۴۸۷/۲)
آیا امروز در خانه های ما چنین است که همسر وفرزند را آبرومند پیش خدا بدانیم؟!
یاهمه فضائل ازآنِ خود میدانیم و کسی رابه حساب نمی آوریم؟!
پس صادقانه میگوییم؛ امام باقرم آرزوست..
انتهای پیام
