تحلیل زیدآبادی، عبدی، رمضانزاده و خرازی درباره انتخابات 1400
تحلیل احمد زیدآبادی، عباس عبدی، عبدالله رمضانزاده و صادق خرازی درباره انتخابات 1400 را به نقل از ایسنا میخوانید:
زیدآبادی در بیست و هشتمین مجمع سالیانه انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران که بصورت مجازی با موضوع انتخابات ۱۴۰۰ و چالشهای کنونی برگزار شد، گفت: اگر به سیاست اینگونه نگاه کنیم و تصور کنیم که دستاوردهای دولت خاتمی متاثر از حضور شخص خاتمی در پاستور بود، یعنی پایههای سیاست را نگاه نکردهایم. دولت خاتمی دستاوردهایی داشت اما از یک دورهای به سرازیری افتاد. چرا از درون آن دولت، احمدی نژاد درآمد؟ چرا مردمی که طرفدار آزادی بیان بودند، در سال ۸۴ به احمدی نژاد با آن ویژگیها رای دادند؟
وی افزود: باید الگوهای پیشین را تغییر دهیم و با نگاه جدید وارد شویم و ببینیم مشکل جامعه چیست و جامعه چه عیوب ساختاری دارد؟ در ریاست جمهوری دایره اختیارات همین است. اگر روحانی میخواست خوب عمل کند چقدر راهش باز بود؟
وی افزود: وقتی که یک دولتمردی در سیاستهای لیبرالی افراط میکند و از وضع بهار عربی استقبال میکند و نمیتواند آن را کنترل کند، نتیجهاش ناتوانی اوباما است و نباید آن را نادیده گرفت. زمانی که روزنامهها تنها ابزار اصلاحطلبان شدند و تمام آن را یک شبه مرتضوی تعطیل کرد، خاتمی چه کاری توانست انجام دهد؟ هیچ کاری نکرد.
زیدآبادی افزود: روحانی شجاعتش ۱۰ برابر بیشتر از خاتمی است و آدمی مقتدر است و خاتمی یک دهم از حرفایی را که روحانی زد به زبان نیاورده است.
وی یادآور شد: من منتقد سال ۸۸ هستم؛ بدلیل اینکه این همه نزاع سر پست ریاست جمهوری بود، در حالی که باید بدانیم کسی که به پاستور میرود باید حتما پاسخگو باشد. آدمهای قدرتمندی مثل هاشمی و خاتمی از پاستور آنگونه خارج شدند و احمدینژاد هم اینگونه شد که نزدیکترین افرادش به زندان رفتند.
وی افزود: هرکسی که به پاستور برود وظیفه بزرگی دارد یا باید تغییر جهت بنیادی داخلی و یا خارجی دهد. هر اصلاح طلبی به آنجا برود، اوضاع کشور بهم میریزد زیرا نمیتواند تصمیم بگیرد و هر کسی پای کار بیاید باید تصمیم گیرد و از برجام و مشکل هستهای و وارد کردن پول نفت شروع میشود و تبعات فراوانی دارد.
زیدآبادی در پایان با بیان اینکه انتخابات آینده جذاب است، مدعی شد: داستان بر سر تعیین رییس دولت نیست بلکه به نظرم باندهایی شکل گرفته که همه میخواهند بروند و آن را بگیرند. اصلاح طلبان در موقعیتی که گفتمانسازی کنند نیستند زیرا آنها متهماند که نتیجه وضعیت کشور، ریاست جمهوری روحانی است که دنباله و تکرار وضعیت خاتمی بوده است . دعوا و رقابت دست خود آنهاست و باید جناحهای مختلف بیایند و ببینیم چه میگویند. اصلاح طلبان نه لازم است انتخابات را تحریم کنند زیرا در موقعیت تحریم نیستند و نه فعالانه بروند و کاندیدا معرفی کنند.
عبدی در بیست و هشتمین مجمع سالیانه انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران که بصورت مجازی با موضوع انتخابات ۱۴۰۰ و چالشهای کنونی برگزار شد، گفت: ما سه حوزه فناوری و هنر و سیاست داریم و بر این سه حوزه رفتار متفاوتی حاکم است. حوزه علم و فناوری براساس تجربه و آزمون هست و حوزه هنر کاملا فردی است و ربطی به جمع ندارد. حوزه سیاست با این دو متفاوت است و مبنایش مشارکت است و هیچ معیاری نداریم بگوییم که چه سیاستی درست یا غلط است.
وی افزود: امروز میگویند در سال ۹۶ اشتباه بود که از روحانی حمایت کردیم. نتیجه انتخابات در آن صورت روشن بود یا قالیباف میشد یا رییسی و اینکه چه اتفاقی میافتاد را نمیدانیم ولی منطقا میتوان حدس زد که همین اتفاق رخ میداد یا درگیری میشد و قطعا وضع بهبود نمییافت.
وی با طرح این سوال که مبنای سیاست برای اینکه بگوییم تصمیمی درست است یا غلط چیست؟ گفت: براساس نتایج و البته تجربیات گذشته است ولی براساس نتایج نمیتوانیم بگوییم اتفاقاتی که رخ میدهد محصول آن تصمیم گذشته است. داوری گذشته به این راحتی نیست.
عبدی تصریح کرد: تصمیم سیاسی محصول مشارکت جمعی است و هر تصمیمی که براساس گفتگوی آزاد گرفته شود همان تصمیم خوب است. ماهیت سیاست این است و مبتنی برمشارکت است. چه انتخابات پیشرو و چه انتخابات قبل مبتنی برگفتگوی آزاد خارج از انگ زدن است. اگر کسی میگوید در انتخابات شرکت میکند ما حق نداریم به او انگ بزنیم. سال ۸۸ تصمیمات اشتباه و انگ زدن و نشنیدن حرف دیگران بود.
وی ادامه داد: من سال ۸۰ با حضور خاتمی مخالف بودم اما چون تصمیم جمعی مبتنی برمشارکت شد به خودم حق ندادم با آن مخالفت کنم و سال ۸۰ فعالترین فرد در ستاد بودم. بنظرم در سال ۸۴ و ۸۸ فرایند تصمیمگیری اشکال داشت. وقتی شروع به خودانگ زدن و متهم زدن کردند نتیجه آن اوضاع ۸۸ بود.
وی افزود: در انتخابات تصمیم درست این است که آقایان x و y و همه بتوانند حرفشان را بزنند؛ فوقش این است که نظر ما نمیشود ولی خودم را ملزم میدانم که حرفم را بزنم.
عبدی گفت: من معتقد به این نیستم که در انتخابات شرکت میکنم یا نه. این غلط است. بحث اساسی این نیست الف یا ب یا ج باشد، بحث این است که آیا حرکت اجتماعی میتواند راه بیفتد و این را باید جواب داد. مشکل الان این است که نباید وارد فرایندی شد که وضعیت نامناسب را نهادینهتر کند و ادامه دهد.
وی ادامه داد: فارغ از اینکه چه کسی رییس جمهور میشود دوره انتخابات باید فعال بود و ایده داد. اگر بتوانیم بسبج اجتماعی درست کنیم نفس این کار اهمیت دارد و اینکه به چه کسی رای دهیم مساله فرعی است.
این فعال سیاسی در پایان گفت: مساله تولید و اشتغال مساله اصلی جامعه است. اصلاح طلبان نمیتوانند اقشار پایین را مخاطب قرار دهند زیرا اقشار پایین سازماندهی ندارند لذا چارهای ندارند جز اینکه اقشار میانی را مخاطب قرار دهند و بخش عمدهای از اقشار میانی ترسیدهاند و به این راحتی نمیشود اصلاح طلبان، گفتمانی را شکل دهند. این تعارضاتی با سیاستهای قبل دارد؛ لذا کاری نکنند و بگذارند ببینند انتخابات چگونه پیش میرود و اصرار نکنند که لزوما یک فرد از ما رای بیاورد.
رمضانزاده در بیست و هشتمین مجمع سالیانه انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران که بصورت مجازی با موضوع انتخابات ۱۴۰۰ و چالشهای کنونی برگزار شد، گفت: انتخابات چقدر میتواند در رفع چالشهای اجتماعی و سیاسی موثر باشد؟ رفع این چالشها بیشتر از قوه مجریه میطلبد و هماهنگی بالاتر از قوه مجریه لازم دارد.
وی افزود: برخی از دوستان مطرح کردهاند ما برای حل مشکلات کشور نیاز به نیروی اقتدارگرا داریم. بنظرم ما ظاهرا دو دوره اقتدارگرایی در طی ۴۰ سال گذشته بطور کامل و نیمه کامل را در کشور تجربه کردیم. یک دوره بعد از جنگ شروع شد و در دوره دوم ریاست جمهوری هاشمی به نهایت خود رسید و یک دوره هم هشت سال ریاست جمهوری احمدینژاد بود که ما در این دو دوره نظام را یکدست کردیم و طبق اصول اقتداگرایی به اداره امور پرداختیم و در انتهای هر دو دوره وضع سیاست خارجی بهم ریخت و تورم افسارگسیخته و نارضایتی به حداکثر رسید و شاهد اعتراضیهای مردمی بودیم.
وی یادآور شد: در یک دوره هشت ساله خاتمی وضعیت اقتصادی بهتر شد نه ایدهال و در پایان دوره تورم کنترل شد و سیاست خارجی در تعامل بیشتر با دنیا بود لذا کشور ما پذیرای نظام اقتدارگرا نیست و باید دنبال شیوههای دمکراتیک و نیمه دموکراتیک برای اداره کشور باشیم.
وی یادآورشد: اگر انتخاب رییس جمهوری فرقی ندارد چرا در آخر دوره خاتمی، گفتگوی تمدنها را داشتیم و تعامل با دنیا به نهایت رسید؟ لذا رییس جمهور بینقش نیست. ساختارها بسیار موثرند و نقش کارگزار ندیدن به معنای این است که عامل اجتماعی در عملیاتی کردن خواست جامعه را نادیده بگیریم.
وی افزود: بعد از دولت خاتمی، عملکرد جبهه مقابل را داشتیم و آنها شناختشان کاملتر شد و نتیجه آن این شد که آنها در انتخابات موفق شدند و ۸ سال ریاست جمهوری احمدی نژاد را شاهد بودیم لذا ما اشتباه میکنیم خواست اکثریت جامعه را با خواست خود یکی میدانیم. جامعه دنبال تحقق زندگی مطلوب خودش است و ما دنبال این هستیم که دموکراسی پیاده میشود یا خیر؟
وی در پایان گفت: ما باید برنامههایمان را اعلام کنیم و برای اولین بار اصلاح طلبان بدون کاندیدای مشخص برنامههای سیاسی و اجتماعی خود را معرفی کنند و مهم نیست در انتخابات برنده شویم یا نشویم. اگر شرایط تغییر کند و آزادی برای همه باشد میتوان راجع به اینکه چه کسی کاندیدا می شود فکر کرد.
خرازی دبیرکل حزب اصلاح طلب ندای ایرانیان با حضور مجازی در نوزدهمین اردوی تشکیلاتی جهاداکبر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل اظهار کرد: در بین اصلاحطلبانی که میخواهند در انتخابات شرکت کنند، همبستگی دیده نمیشود.
وی ادامه داد: باعث تاسف است که در انتخابات قبلی آمریکا مشارکت در انتخابات از ۴۰ درصد به۷۰ درصد رسید، اما مشارکت در انتخابات اخیر مجلس به ۴۰ درصد رسید. کنشگران سیاسی اصلاحات سه دسته هستند، دستهای معتقدند که در هرشرایطی باید در انتخابات فعال بود، دستهای نیز به صورت مشروط در انتخابات شرکت خواهند کرد و دسته سوم نیز رسما انتخابات را تحریم کردند. با دو دسته دوم و سوم کاری نداریم و دسته اول موضوع بحث ما است. در دسته اول نیز اهتمام به همبستگی دیده نمیشود.
خرازی گفت: در بین علمای سیاسی که میشناسم، کمتر عالم بزرگی است که مانند رهبر دارای قدرت فهم ایدئولوژیک است. تمام زندگی انسان امروز تحت قلمرو دانش و بینش است. بینش و دانش وقتی باهم توام شدند انقلاب و رنسانس فکری را در تکنولوژی ایجاد کردند. این انقلاب فکری باید در علم سیاست نیز اتفاق بیفتد. بنده اولین کسی هستم که مصاحبه کردم که فصلالخطاب رهبری است و اگر چیزی میگویند واجبالاطاعت است.
وی یادآور شد: گزینه اول ما آقای روحانی نبود. بخش اصولگرایی جامعه از آقای قالیباف حمایت میکردند، بخش خاکستری جامعه و بخش اصلاح طلب نیز به دنبال آقای هاشمی بودند. آقای هاشمی در شورای نگهبان توسط اعضای آن شورا رد شد که اگر چنین نمیشد آقای روحانی اصلا مطرح نمیشد. در بین اصلاح طلبان بعضی از روی نفاق، برخی از روی علاقه و … به آقای روحانی رای دادند اما اصل مطلب این بود که گزینهای بهتر از آقای روحانی برای اصلاح طلبان نبود.
خرازی تصریح کرد: میدانستیم که آقای عارف رای نخواهد آورد، قدرت سخن و کلام بسیار مهم است و آقای عارف آن قدرت کلام را نداشت. آقای عارف تقوا و دانش بسیاری داشت و از نخبگان و متدینین کشور است.