گفت‌وگوی تلفنی مردم با آیت‌الله موسوی خویینی‌ها (بخش دوم)
به‌کوشش ناصر غضنفری، انصاف نیوز:
عبدالحسین قربانی: نظر شما در مورد کابینه آقای رجایی چیست؟ مخالفت رئیس جمهوری با ایشان در کابینه که معرفی کردند از کجا ناشی می‌شود آیا ممکن است رییس جمهوری کابینه آقای رجایی را نپذیرند یا احیانا کابینه ایشان را عوض کنند؟
خویینی‌ها: با توجه به اینکه هم در مورد آقای رجایی و هم در مورد بنی‌صدر ما مطمئن هستیم که قصد، خدمت به اسلام و کشور و ملت است بنابراین نباید از این اختلاف سلیقه‌ها وحشت داشت. اختلاف سلیقه بین دو برادری که هر دو هدفشان خدمت است وحشت‌آور نیست و تازه مایه خوشوقتی است که این گونه مسائل، باعث نشستن و بحث کردن آنها می‌شود؛ در حقیقت به هم نزدیکتر می شوند.
محمد رضا وحدانی آملی: بعضی مقامات سعی در تضعیف یکدیگر دارند. آیا این عمل یک فاجعه به بار نمی‌آورد؟
خویینی‌ها: چون ما در گذشته در یک جو شدید خفقان دیکتاتوری زندگی می‌کردیم و بر ما فقط یک نفر حکومت می‌کرد و هر چه او می‌گفت همان بود و هیچ کس جرأت نداشت در برابر حرف او و عمل او چیز دیگری بگوید؛ و کسانی که مخالف رژیم بودند نمی‌رفتند وارد دستگاه دولت شوند بلکه همیشه در برابر رژیم قرار می‌گرفتند. و حالا ما رسیده ایم به یک جو آزاد که هر کس می‌تواند حرف خودش را آزادانه مطرح کند و در سطح بالا هم کسی از کسی نمی‌ترسد. مثلا رئیس‌جمهور ما امروز مانند شاه نیست. در رژیم گذشته، و هنگامی که رئیس جمهور اظهار نظر می‌کند حتی نفر عادی هم می‌تواند در برابر ایشان بگوید من با سخن شما مخالفم.
در یک کشوری که بحمدالله و به برکت اسلام تا این حد آزادی پیدا کرده ما نباید از این اختلاف نظرها بترسیم. از آن چیزی که ما باید بترسیم این است که خدای ناکرده مسوولین مملکتی حسن نیتی نداشته باشند. وقتی ما مطمئن هستیم مسوولین مملکتی خصوصا در سطح بالا، دارای حسن نیت هستند و در فکر خدمت به اسلام و مملکت هستند؛ این اختلاف برای ما ترسی ندارد و سرانجامش مطلوب خواهد بود.
سوال: با توجه به قانون اساسی؛ در مورد سیاست خارجی آیا ما در موضع ضعف نیستیم؟
خویینی ها: متاسفانه سیاست خارجی ما در این مدت بعد از انقلاب خوب نبوده؛ در رابطه با جنبش‌های آزادیبخش و در برابر دولت‌هایی که تا حدودی به ما نزدیک هستند آن طوری که باید رابطه پیدا نکردیم. ولی موضع ما خوب بوده مخصوصا بعد از اشغال لانه جاسوسی و همچنین در برابر شوروی دولت ما کمترین ضعفی از خود نشان نداد. درحالی که ملت ما در حال جنگ با آمریکا بود وقتی مسئله قیمت گاز مطرح شد هیچ باجی به شوروی نداد. وقتی هم دید شوروی بازی در می‌آورد، گاز را قطع کرد. و همچنین در مورد مساله اشغال افغانستان، شورای انقلاب به شدت به دولت شوروی اعتراض کرد و حتی در بازی‌های المپیک شرکت نکرد.
ولی همانطور که گفتم ایرادی که سیاست خارجی ما تا کنون داشته این بوده که نتوانسته با دولت‌هایی که در کشورهای اسلامی هستند و تا حدودی از نظر خواست‌ها به ما نزدیکترند و همچنین با جنبش‌های آزادیبخش، آن ارتباط لازم و مداوم را برقرار کند.
منبع: بیست و پنج سال در ایران چه گذشت؟، جلد سوم، داود علی بابایی، انتشارات امید فردا، چاپ اول۱۳۸۴
انتهای پیام
