اظهارات صریح روحانی درباره رفراندوم و انتخابات: «راه‌حل، اصل ۵۹ است»

رئیس‌جمهور روحانی گفت: راه حل مشکلات پیچیده کشور فقط اصل 59 قانون اساسی است. اگر یک مساله پیچیده هست، دائم به هم می‌پیچیم، این به آن می‌گوید، او به این می‌گوید، این از آن انتقاد می‌کند، او از این انتقاد می‌کند، راه حلی جز اصل 59 قانون اساسی وجود ندارد. مگر ما به 12 فروردین افتخار نمی‌کنیم؟ 12 فروردین چیست؟ یک همه پرسی است، مگر غیر از این است؟ 12 فروردین چیست؟ یک رفراندوم است. مگر ما به این قانون اساسی افتخار نمی‌کنیم؟ قانون اساسی با چه تثبیت و نهایی شد؟ با رفراندوم، با رای مردم. قانون اساسی تجدیدنظر شده و بازنگری شده چطور تثبیت شد؟ باز هم با رفراندوم، باز با آرای مردم، قانون اصل نظام، قانون اساسی، همه با همه پرسی و رفراندوم انجام گرفته است.

به‌گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری متن کامل سخنان روحانی به این شرح است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

در آستانه روزی بسیار مهم، روز جمهوریت، اسلامیت و ایرانیت هستیم. فردا دوازدهم فروردین، سالروز اعلام نظام جمهوری اسلامی ایران در سال 1358 و یکی از افتخارات مهم نظام و انقلاب اسلامی و معماری معمار کبیر انقلاب حضرت امام (رضوان‌الله تعالی علیه) است. بعد از انقلاب در فاصله کوتاهی در روزهای دهم و یازدهم فروردین همه پرسی و رفراندوم برگزار شد که با 22 بهمن که روز پیروزی انقلاب اسلامی بود فقط 47 روز فاصله دارد. یعنی در کمتر از دو ماه، مردم پای صندوق آرا آمدند و به نظام رای دادند.

امام درس بزرگی به همه داد و این یک اعلامیه مهمی بود که در این کشور همه کاره مردم هستند. اگر بخواهیم 12 فروردین 58 را در یک جمله تفسیر کنیم، این است که میزان رای مردم و ملت است، مردم همه کاره هستند و این مردم هستند که برای خودشان نظامی را برمی‌گزینند و انتخاب می‌کنند. نظامی که یک پایه‌اش جمهوریت و مردم‌سالاری است، یک پایه آن موازین اسلام و اسلامیت است و پایه سوم آن ایران است. این سه در کنار هم قرار می‌گیرد و جمهوری اسلامی ایران بر پایه آن تشکیل می‌شود و نام نظام ما هم جمهوری اسلامی ایران است که در قانون اساسی هم در همان اصل اول و مخصوصا در اصل سوم می‌گوید دولت جمهوری اسلامی ایران؛ این نام این نظام است و این نظام دارای سه پایه مهم است که هر کدام اهمیت خاص خودش را دارد.

جمهوریت را قانون اساسی به تفصیل در اصل ششم تبیین کرده، اسلامیت را به تفصیل در اصل چهارم و ایران هم در اصول مختلف از جمله اصل اول و اصل سوم به صراحت ذکر شده و معلوم است کشور ما ایران است، هویت ایرانی برای ما مهم است و فرهنگ ایران هم برای ما مهم است. اگر بخواهم یک کلمه درباره ایران بگویم، منافع ملی کشور به معنای عام کلمه، نه منافع ملی که روبروی امنیت ملی ذکر می‌کنیم، روبروی مصالح ملی ذکر می‌کنیم، منافع به معنی عام کلمه که همه اینها را شامل می‌شود، منافع ملی کشورمان ایران به عنوان یک پایه است. موازین اسلام نیز چه در اعتقادات، چه در عمل، چه در قانون‌گذاری و به ویژه در اخلاق و رفتار، میزان و معیار ما است. اداره کشور دست مردم و در اختیار مردم است. این مردم هستند که بالاترین مقامات و مدیریت کشور را با صندوق آرا و با آرای خودشان برمی‌گزینند و انتخاب می‌کنند.

این خیلی مهم است که نظر و آرا و فکر مردم و انتخاب مردم محوریت دارد. اصلا تمام انقلاب‌ها در ایران از زمان میرزای شیرازی بزرگ، قبل از آن را در نظر نگیریم، در این 150 تا 160 سال قبل، همه حرکت‌های انقلابی برای چه بود؟ برای این بود که مردم بتوانند انتخاب‌گر باشند و بتوانند انتخاب کنند. کسی رایی را به مردم تحمیل نکند، این محتوای کل حرکت‌های انقلابی در جمهوری اسلامی ایران است.

بنابراین 12 فروردین یک روز بسیار مهم در مردم سالاری اسلامی در کشورمان ایران است و باید آن را پاس بداریم. پاسداشت 12 فروردین این است که مردم در همه امور مهم اداره کشور حضور پیدا کنند. خدای ناکرده اگر یک انتخاباتی داشته باشیم که مشارکت حداکثری در آن انتخابات نباشد، این یک ضربه بسیار بزرگ به آن راه و روشی است که در 12 فروردین انتخاب کردیم.

یکی از مسائل بسیار مهمی که امروز پیش رو داریم مساله انتخابات است. یعنی اگر تا پایان این دولت سه چهار مساله مهم داشته باشیم، یکی از آنها انتخابات است که هم انتخابات ریاست جمهوری است که خیلی مهم است، هم انتخابات شوراهاست و میان‌دوره‌ای‌ها هم هست که آنها هم سرجای خود اهمیت دارد.

انتخابات بسیار مهم است، برای اینکه مردم ببینند چه کسانی را با چه برنامه‌ای می‌خواهند برگزینند و انتخاب کنند.

تا انتخابات و مشارکت هست، تا صندوق رای هست، نظام جمهوری اسلامی ایران هم با همین قدرت و شکوه خواهد بود و اگر روزی انتخابات از نظر مردم بیفتد، یعنی مردم بگویند چه فایده‌ای دارد برویم انتخاب کنیم یا نکنیم، اگر به چنین روزی برسیم که انشاءالله هیچ‌وقت به چنین روزی مردم ما نرسند که بگویند انتخاب بکنیم یا نکنیم چه تاثیری دارد، این به معنای پایان تمام انقلاب‌هاست. یعنی از میرزای شیرازی تا حالا همه را از دست دادیم و همه از بین رفته است، چون ثمره آن همه حرکت‌ها و انقلاب‌ها برای این بود که مردم برگزینند و انتخاب کنند و حضور داشته باشند. مردم بگویند چه کسی، مردم بگویند چه برنامه‌ای، مردم بگویند چگونه کشور را اداره کنید، مردم بگویند با چه کشوری رابطه داشته باشید، مردم بگویند چطور مسائل داخلی و خارجی خودتان را حل کنید. اگر مردم نباشند، اگر در اداره کشور جمهوریت نباشد که همین کلمه هم از اینجا آغاز می‌شود، جمهوری اسلامی ایران، جمهوریت، اسلامیت و ایرانیت، این سه در کنار هم قرار گرفته و هر کدام معنای خاص خودش را دارد. ما هویت ایرانی را داریم، راه داریم، تاریخ ایران را داریم، جایگاه ایران را داریم و خلاصه همان که در یک کلمه به عنوان منافع ملی کشور و ایران باید مدنظر قرار دهیم.

یک بار دیگر تاکید می‌کنم، راه حل مشکلات پیچیده کشور فقط اصل 59 قانون اساسی است. اگر یک مساله پیچیده هست، دائم به هم می‌پیچیم، این به آن می‌گوید، او به این می‌گوید، این از آن انتقاد می‌کند، او از این انتقاد می‌کند، راه حلی جز اصل 59 قانون اساسی وجود ندارد. مگر ما به 12 فروردین افتخار نمی‌کنیم؟ 12 فروردین چیست؟ یک همه پرسی است، مگر غیر از این است؟ 12 فروردین چیست؟ یک رفراندوم است. مگر ما به این قانون اساسی افتخار نمی‌کنیم؟ قانون اساسی با چه تثبیت و نهایی شد؟ با رفراندوم، با رای مردم. قانون اساسی تجدیدنظر شده و بازنگری شده چطور تثبیت شد؟ باز هم با رفراندوم، باز با آرای مردم، قانون اصل نظام، قانون اساسی، همه با همه پرسی و رفراندوم انجام گرفته است.

البته ما کشور سوئیس نیستیم که 100 هزار نفر یک درخواستی را امضا کنند و دولت مجبور شود که رفراندوم برگزار کند. در کشور سوئیس 100 هزار نفر اگر امضا کنند و بگویند این موضوع باید به رفراندوم گذاشته شود، دولت باید آن را به رفراندوم بگذارد.

من از رئیس جمهور سوئیس در یک سفری سوال کردم و گفتم شما مشکل ندارید؟ گفت نه، اگر مردم تصمیم گرفتند به ما گفتند ما در این مساله رای می‌خواهیم، ما به رای می‌گذاریم و هر چه مردم بخواهند همان می‌شود. خیلی راحت بود و گفت ما مشکلی نداریم با این که بخواهیم اینها را عملی کنیم. پرسیدم سالانه چند بار این کار را می‌کنید؟ پاسخ داد که بعضی‌وقت‌ها دو بار، بعضی وقت‌ها مثلا سالی یک بار، بعضی‌وقت‌ها دو سال طول می‌کشد. دیگر وابسته به این است که مردم چه بخواهند، از مسائل کوچک تا مسائل بزرگ، این مساله ممکن است مربوط به حقوق زنان باشد که یک مساله بسیار مهم است، ممکن است، مربوط به یک اتوبان بشود که از این منطقه اتوبان بگذرد یا نه، مردم بیایند 100 هزار نفر امضا کنند و بگویند باید این موضوع را به رای عمومی بگذاریم.

ما مثل آنها نمی‌خواهیم، کشور ما متفاوت است و فرق می‌کند، اما قانون اساسی به ما گفته در مسائل مهم سیاسی، در مسائل مهم اقتصادی، در مسائل مهم اجتماعی، در مسائل مهم فرهنگی چهار موضوع را قانون اساسی در اصل 59 ذکر کرده است، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و گفته است در این چهار بخش اگر یک مساله بسیار مهمی وجود داشت، آن وقت ممکن است قانونگذاری از طریق مجلس شورای اسلامی نباشد و از طریق همه‌پرسی باشد. اتفاقا من سال‌هاست می‌اندیشم، چهار سوال اصلی در این چهار مساله وجود دارد، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، چهار مساله مهم، البته می‌شود 8 مساله کرد، اگر یک رفراندوم گذاشته شود و این چهار مساله نوشته شود، آری و نه است و می‌گوییم این اینطوری است آری یا نه؟ یا هر سبک دیگری، ممکن است رفراندوم به سبک دیگری باشد، تمام دعواها و مشکلات جناحی، حزبی، بعضی‌ها با حسن‌نیت هم می‌گویند نه اینکه غرض داشته باشند و طور دیگری معتقد هستند که به هر حال چه کار باید بشود؟ خیلی راحت با یک رفراندوم، همانطور که وزیر کشور که انتخابات برگزار می‌کند، یک بار هم یک همه پرسی برگزار کند. خیلی راحت، سوالات مشخص، البته به همان ترتیبی که قانون اساسی مشخص کرده، سیر آن همانجا باید انجام بگیرد.

می‌خواهم بگویم که 12 فروردین یک روز نیست، یک فرهنگ، یک راه و مسیر برای حل معضلات پیچیده و اساسی در کشور است. انشاءالله بتوانیم از این راه پیروی کنیم و ادامه دهیم و این روز بسیار مبارک را پیش رو داشته باشیم.

به غیر از بحث انتخابات در 4 ماهی که پیش رو داریم، ما تا پایان این دولت تقریبا 4ماه، یعنی فردا را که حساب کنیم، 4 ماه مانده است که باید کشور را اداره کنیم. برای ما بسیار مهم است. ممکن است بگوییم 4 ماه است و چیزی نیست، ولی به نظر من یک هفته و یک روز و یک ساعت آن هم مهم است. دولت در هر لحظه می‌تواند تصمیم مهم بگیرد، اقدام مهم انجام دهد. مردم این بار را بر دوش ما گذاشتند و تا 12 مرداد این بار بر دوش ما است. سنگینی آن را به وضوح بر دوش خود احساس می‌کنیم و انشاءالله تا پایان کار می‌رسانیم.

پس یکی مساله انتخابات است که همه باید تلاش کنیم یک انتخابات خوبِ پرشور و باشکوه برگزار کنیم به گونه‌ای که همه مردم احساس کنند در آن یک نماینده‌ای دارند. اگر ما سه جناح داریم، لااقل سه کاندیدا داشته باشیم، پنج تا جناح داریم 5 نفر داشته باشیم. جناح که می‌گویم، نوع تفکر را می‌خواهم بگویم، اگر یک نوع، دو نوع، پنج نوع تفکر است، هر کدام ببینند یک نماینده‌ای دارند و تشویق شوند بیایند پای صندوق بایستند و زحمت ایستادن پای صندوق را به عنوان عبادت تلقی کنند. از صبح بروند و اگر لازم شد یک ساعت هم پای صندوق بایستند. در سال 96 مردم ساعت‌ها و ساعت‌ها بعد از ظهر و غروب معطل شدند و وزارت کشور و شورای نگهبان نتوانستند توقع مردم را برآورده کنند، مردم از پشت صندوق رای با صف‌های طولانی که در مصاحبه گفته بودند ما هفت ساعت در صف بودیم و بعضی‌ها گریه کردند وقتی آنها را برگرداندند. به هر حال هر چه بوده گذشته، از یکی دو میلیون نفر رای نگرفتند که آنها را خودمان در آرا حساب می‌کنیم. این مساله خیلی مهم است که همه مردم احساس کنند در انتخابات نماینده دارند و همه با شور و شوق پای صندوق بیایند و نترسیم که نکند این انتخاب خود را نکند! هر چه مردم انتخاب کنند مبارک است. این را قبول کنیم که اگر این را در مغزمان بگنجانیم که منتخب مردم هر که هست، از این جناح یا آن جناح، فرقی نمی‌کند و برای ما مبارک است. این به مغز ما بیاید و پای صندوق آرا برویم انشاءالله.

الان ما نیازمندیم، البته همیشه نیاز داشتیم، نیازمندیم که 12 فروردین را تکرار کنیم و انشاءالله در 28 خرداد سال 1400 این اتفاق بیافتد، سالی که به نام قرن است، درست است در آستانه قرن است، اما از نظر مردم سال 1400 سال قرن است که سال بسیار مهمی است.

موضوع دومی که در این چهار ماه دنبال می‌کنیم و برای ما بسیار مهم است، موضوع سلامت مردم و داستان کرونا است. به هر حال زحمت بسیار زیادی کشیده شد. از پایان بهمن و روز آخر بهمن سال 98 تا تمام سال 99 و الان هم فروردین سال 1400 خیلی تلاش شد. هم مردم و هم کسبه، خیلی زحمت کشیدند. هم تولیدگران خیلی زحمت کشیدند و هم آنهایی که مسئولیت به عهده دارند، تلاش کردند و در راس آن کادر درمان که بار مسئولیت بسیار سخت و سنگینی را بر دوش گرفت و انصافاً در مجموع کادر درمان و مردم و مسئولین و نیروهای مسلح و صدا و سیما و همه اینهایی که به میدان آمدند، تلاش فوق‌العاده‌ای انجام دادند. ممکن است در هر کاری نتوانیم نمره 100 بدهیم، از 100 کمتر بدهیم، 97 بدهیم، 98 بدهیم، ولی به هر حال نمره بالایی هم به شرکت‌های دانش‌بنیان و هم آ‌نهایی که تولید کردند، باید بدهیم. روز اول برای ماسک و دستکش هم مشکل داشتیم و حتی برای الکل مشکل داشتیم. برای مواد ضدعفونی مشکل داشتیم، برای ونتیلاتور مشکل داشتیم، برای خیلی از مسائل و تجهیزات و داروها مشکل داشتیم. همه را ساختند. همه به میدان و پای کار آمدند. یک پزشک قهر نکرد، یک پرستار نگفت خسته شدم، همه پای کار آمدند و همه تلاش کردند.

روز اول اصلا کیت تشخیص نداشتیم که کرونا را تشخیص دهیم. کیت تشخیص در اختیار قرار گرفت. کیت تشخیص ساخته شد. انواع آن به اندازه کافی ساخته شد. روز اول مگر چند هزار می‌توانستیم تست بگیریم، الان روزی 100 هزار و بالای 100 هزار هم توان تست داریم. پس کار بزرگ و عظیمی شد. البته در این مقطع اخیر هم کار بزرگ ما واکسن است. در این مقطع واکسن است. تلاش بسیار زیادی شد، میلیون‌ها دز واکسن خریداری شده که اینها باید وارد کشور شود. بخشی از آن وارد کشور شده و یک بخش دیگر در همین هفته‌ها وارد کشور می‌شود، در ماه بعد وارد می‌شود و در داخل هم امیدواریم چون که بخش‌های مختلف برای ساخت واکسن تلاش می‌کنند.

خیلی امیدواریم که پایان بهار و اول تابستان انشاءالله بتوانیم از واکسن داخلی هم استفاده کنیم. از روز شنبه این هفته هم مصوبه ستاد ملی کرونا را داشتیم که بر اساس آن در چارچوب واکسن‌هایی که وزارت بهداشت، درمان مشخص و معین کرده، هر بخش خصوصی با ارز نیمایی می‌تواند واکسن را وارد کند و بیاورد و در بیمارستان‌های خصوصی، دولتی هر جا که وزارت بهداشت، درمان می‌گوید مناسب است، آنجا این تزریقات انجام بگیرد. حتی اگر یک کارخانه بزرگ، یک تولیدکننده بزرگ بخواهد برای کارگران خود واکسن وارد کند، با هماهنگی می‌تواند وارد کند و واکسن را استفاده کند.

واکسنی که ما وارد می‌کنیم به صورت مجانی استفاده خواهد شد، آن حساب دیگری دارد. یک برنامه‌ای دارد که طبق آن برنامه عمل می‌کنیم. کادر درمان، افرادی که مسن هستند، بیماری زمینه‌ای دارند در اولویت هستند و ممکن است به افراد عادی یک کم دیرتر برسد.

اما یک کسی اگر خواست از طریق دیگر با ارز نیمایی واکسن وارد شود، تزریق شود، هیچ مشکلی نداریم. چرا یک ایرانی برای زدن واکسن از اینجا به کشور دیگر برود، پول بلیط هواپیما، هتل، گرفتاری، یک ماه بماند برای اینکه واکسن تزریق شود. بردارید به اینجا بیاورید، چه مشکلی داریم؛ اصلاً مشکلی نداریم. این را مصوب و ابلاغ کردیم و وزارت بهداشت و درمان دنبال می‌کند. ان‌شاء الله هر دستگاهی خواست بیاورد هیچ مشکلی در این زمینه نداریم.

کار بزرگ ما در زمینه واکسن این است. ان‌شاء الله اولین قدم ما این است که فوتی‌ها یک مرتبه کاهش پیدا کند. یعنی وقتی کادر درمان، افراد دارای بیماری زمینه‌ای و افراد مسن واکسن بزنند. مرگ و میر یک مرتبه کاهش پیدا می‌کند.

قدم دوم هم این است که می‌خواهیم زنجیره را قطع کنیم. زنجیره اگر می‌خواهد قطع شود، 70 درصد مردم باید واکسن بزنند و آنجا زنجیره قطع می‌شود، یا اگر یک فردی واکسن نیاز ندارد، خود وزارت بهداشت اعلام می‌کند این فرد نیاز ندارد. به هر حال زنجیره آن وقت قطع می‌شود و این کار در 1400 در دسترس است. در سال 1400 این کار ان‌شاء الله انجام خواهد شد و این دولت همه توان خود را بکار می‌گیرد.

دیروز در ستاد تنظیم بازار به صراحت گفتم، نباید به فکر 4 ماه باشیم، باید به فکر سال 1400 باشیم. هر چه لازم است، برنامه‌ریزی، تجهیز و آماده کنیم و تا ساعت آخر کار کنیم و به بهترین شکل ممکنی که در توان داریم، کشور را در اختیار دولت سیزدهم قرار دهیم. ان‌شاء الله آنها هم به وظایف‌شان عمل می‌کنند و شرایط بهتری برای مردم پیش خواهد آمد.

مسأله دیگری که برای ما مهم است، مسأله سوم که در این 4 ماه باید برای انجام آن تلاش کنیم، مسأله تحریم است. اخیرا نگرانی‌ای پیدا کردم. وزارت خارجه، صدا و سیما و دیگران همه دست به دست هم دهند، شاید هم نگرانی‌ام خیلی جا نداشته باشد، به هر حال یک جوری آن را حل کنیم.

تا امروز 100 درصد مقصر در داستان تحریم آمریکا بود. هیچ کس نمی‌تواند تردید کند. در دوره ترامپ هیچ جای تردید نیست که آنها تحریم کردند و بی‌قانونی کردند و بر خلاف انسانیت کار تروریستی انجام دادند. مردم ما را محروم کردند. دیروز در ستاد تنظیم بازار از یکی از مسئولین شنیدیم که حتی در مرغ اجداد اُفک آمده ما را تحریم کرده است. چقدر اینها خبیث هستند؛ چقدر خباثت. یعنی حتی برای غذا و داروی مردم، دیگر خبیث‌ترین دولت در تاریخ آمریکا دولت ترامپ بوده و از آن خبیث‌تر در تاریخ نمی‌توانید پیدا کنید. اینقدر آدم خبیث، برای منطقه، کشور ما، ملت فلسطین، برای ملت خودش خبیث. اصلاً چیز عجیب و غریبی بود. آنها رفتند، کاری ندارم. تا وقتی آنها بودند، تمام دنیا می‌دانست که در داستان تحریم، مقصر آمریکاست.

دولت جدید آمده است. دولت جدید که آمده، شیوه‌اش را عوض کرده است. اگر حواس‌مان جمع نباشد، ممکن است اینها با تبلیغات بیایند و به تدریج به مردم ما بگویند که ما آماده هستیم و این ایران است که امروز و فردا می‌کند.

بیاییم بنشینیم مذاکره کنیم. ما آمدیم پشت در 1+5 و ایران یک قفل پشت در انداخته و ما را راه نمی‌دهد. هی در می‌زنیم اما ایران راه‌مان نمی‌دهد. نباید بگذاریم این بهانه دست مردم و افکار عمومی بیفتد.

البته دولت جدید آمریکا از وقتی آمده، تا حالا هیچ اقدام جدی عملی انجام نداده است. یکسری حرف‌ها زده است. گفته که کار دولت قبل غلط بوده، گفته فشار حداکثری جواب نداده، گفته راه این نیست، راه جنگ و فشار و تحریم نیست و راه دیپلماسی است. به زبان این را گفته است، منتها در عمل نمی‌بینیم که دیپلماسی‌ای باشد، در عمل باز هم همان تحریم و فشار است.

در عمل اقدام جدی‌ای نمی‌بینیم. می‌گویند ما گفته‌ایم حرف بزنیم. ما گفتیم شما قبول دارید ترامپ تروریست بوده یا قبول ندارید؟ اگر قبول ندارید تروریست بوده که همه حرف‌هایتان باطل است و بی‌ربط حرف می‌زنید اما اگر قبول دارید این آدم تروریست بوده، پس یک ثانیه نمی‌توانید عمل تروریستی او را ادامه دهید. شما دارید اعمال تروریستی را ادامه می‌دهید، پول‌های ما را همچنان قفل کردید، نمی‌گذارید در اختیار ما قرار بگیرد، تجارت ما را نمی‌گذارید انجام بگیرد و حتی در تامین واکسن مشکل درست می‌کنید و نمی‌گذارید واکسن به دست ما برسد.

نمی‌خواهم اسم ببرم، با یک کشوری صحبت کردیم واکسن در اختیار ما بگذارد، چرا نمی‌گذارید. گفت این واکسن 8 قسمت‌اش را از بیرون می‌خریم و آمریکایی‌ها به آنها گفتند که اگر واکسن به ایران بدهند ما آن 8 تا را نمی‌دهیم. یعنی اینها خبیث هستند، همین حالا هم. روی واکسن و زندگی مردم هم خباثت می‌کنند.

یک وقتی در ذهن نیاید، می‌ترسم دستگاه تبلیغات غرب و خود آمریکایی‌ها بیایند بدمند در بوق‌ها و بلندگوها و بگویند ما گفتیم آن راه غلط بوده، ما گفتیم دیپلماسی، ما که کفش و کلاه کردیم آمدیم پشت در، ایران راهمان نمی‌دهد. نباید بگذاریم این جا بیفتد؛ این حرف غلط و دروغ را نباید بگذاریم جا بیفتد.

راهش فعال شدن ماست. باید بیش از این فعال شویم. روزانه باید دنبال مذاکره و رفع تحریم باشیم. همانطور که رهبری فرمودند ما عجله نداریم. 2 ماه هم گذشته است، ولی الان کسی ما را متهم به عجله نمی‌کند. روز اول اسفند اگر می‌رفتیم ممکن بود بگویند چرا عجله؟ روز دهم اسفند می‌رفتیم ممکن بود بگویند عجله؟ دیگر در فروردین عجله تمام شد. هیچ کس نمی‌تواند بگوید بعد از یک ماه عجله، دیگر می‌شود فرصت‌سوزی.

از اول فروردین به بعد دیگر فرصت‌سوزی است. همه باید به صحنه بیایم و تلاش کنیم. تحریم ظلم بزرگ بر سر مردم است و باید برداشته شود. البته این کار، کار ندرستی بوده که آمریکا انجام داده است. به محض اینکه تحریم را بردارند ما به تمام تعهدات‌مان برمی‌گردیم. آنها دروغ می‌گویند، می‌گویند اگر بخواهیم به کل تعهدات برگردیم 2، 3 ماه زمان می‌برد. یک روز بیشتر زمان نمی‌برد، دروغ می‌گویند. یکسری مقررات بوده قبلاً حاکم بوده، مقررات بعدی با یک فرمان آمده، می‌گویند همه مقرراتی که در این مدت بوده کان لم یکن؛ مقررات قبلی حاکم می‌شود، در یک ساعت می‌شود این کار را کرد.

آمریکایی‌ها دروغ می‌گویند که ما زمان می‌خواهیم. ما هم زمان نمی‌خواهیم. ما هم در یک لحظه می‌توانیم این کار را انجام دهیم، در یک لحظه برمی‌‌گردیم به کل تعهدات‌مان. 4 تا پیچ است، می‌بندیم و 4 تا پیچ است، باز می‌کنیم؛ کاری ندارد و اصلا چیزی نیست.

در دو طرف اراده می‌خواهد، اگر اراده جدی باشد، آمریکا هم می‌تواند در یک روز به کل تعهدات برگردد و ما هم می‌توانیم به کل تعهدات برگردیم، بنابراین راه روشن است. با شعار کار پیش نمی‌رود، با مصاحبه کار درست نمی‌شود. آمریکایی‌ها باید در مقام عمل بیایند. با همه توان باید در مقام عمل بیایند.

بفهمند کار قبلی جنایت و تروریسم بوده و امروز باید بیایند جبران و عمل کنند. ما هم آماده‌ایم. هر وقت آمریکا آماده بود، تحریم را بردارد، ما هم بلافاصله آماده‌ایم که ببینیم تحریم‌ها واقعاً برداشته شده یا نه و اگر برداشته شده بود، ما هم همه تعهدات‌مان را در یک روز انجام می‌دهیم. در یک روز همه تعهدات‌مان را انجام می‌دهیم و به اردیبهشت سال 98 برمی‌گردیم.

97 آنها شروع کردند، ما یک سال صبر کردیم و تا اردیبهشت 98 ما به تعهدات عمل کردیم. برمی‌گردیم به قبل اردیبهشت و فروردین 98، ما در یک روز برمی‌گردیم و آنها هم می‌توانند در یک روز برگردند. اینها بازی‌هایی است که پس تحریم است. ما در تمام این 4 ماه در تمام لحظات آماده‌ایم که در هر لحظه و هر ساعت به تعهدات‌مان برگردیم. این را جزو وظیفه خودمان می‌دانیم که تحریم برداشته شود و یک روز تأخیر را در این جهت جایز نمی‌دانیم و آن را خلاف شرع و قانون و قانون اساسی و نظر مردم می‌دانیم. مجری دولت است و دولت هم آماده است برای اینکه این اقدام بزرگ را انجام دهد.

دو مسأله دیگر را خیلی سریع بگویم و بحثم را تمام کنم. در 2 مسأله دیگر هم کاملاً باید در این 4 ماه در صحنه باشیم.

یکی تامین اقلام عمومی مورد نیاز مردم است. بارها گفتیم 100 قلم کالا مورد نیاز مردم است. مردم باید بتوانند این 100 قلم کالا را به راحتی و با قیمت مناسب دریافت کنند.

قیمت اگر نامناسب باشد برای مردم مشکل پیش می‌آید، اگر خدای ناکرده صف باشد، بد اندر بدتر است. اگر کالا نباشد، 10 بار بد اندر بدتر است. اگر برنامه‌ریزی نشده باشد، 100 بار بد اندر بدتر. الحمدالله دیروز جلسه ستاد تنظیم بازار داشتیم و اگر هم لازم بود، معاون اول محترم باز جلسه را می‌گذارد و وزارت کشور در این زمینه نسبت به همه استان‌داری‌ها فعال‌تر می‌شود.

دو وزیر صمت و وزیر جهادکشاورزی که مسئولیت مستقیم متوجه این 2 نفر است، نسبت به گذشته فعال‌تر می‌شوند.

مشکل عمده‌ای نداریم. نهاده‌های دامی هست، هم وارد شده و هم در گمرک است. هم در راه است و اصلاً مشکلی نیست. شرکت‌ها آماده‌اند و مشکلی در این شرکت‌ها وجود ندارند برای اینکه فعالیت کنند. می‌شود بر کشتارگاه‌ها نظارت بهتری کرد. اینکه نظارت شود که کالا چگونه از محل تولید به کشتارگاه و به میادین و مغازه منتقل می‌شود، کار ساده‌ای است که باید در یک سامانه فضای مجازی انجام شود. دیروز گفتند این سامانه هم وجود دارد. وقتی همه مراحل را بدانیم، در این مراحل نباید مشکلی پیش بیاید. برای مرغ، تخم‌مرغ و روغن و هر چیز دیگری مردم نباید در گرفتاری باشند. آن هم در ایام عید و آن هم در ایام نزدیک ماه رمضان.

از همه وزرا و همه مسئولین می‌خواهم در این زمینه کوشا و فعال باشند. این مسأله باید حل شود و مردم در ارزاق عمومی تا ساعت آخری که هستیم تامین باشند و وضع به گونه‌ای باشد که ذخیره‌های ما هم به اندازه کافی باشد و بازار ثبات داشته باشد.

مسأله آخر تولید است. امسال سال تولید و سال پشتیبانی از تولید و سال رفع موانع تولید است. همه تلاش‌مان را در این جهت باید انجام دهیم.

الحمدالله پارسال هر پنج‌شنبه افتتاح‌ها را انجام دادیم و تا پایان سال پنجاه و هشت افتتاح داشتیم. امسال هم اولین افتتاح را هفته پیش انجام دادیم و دومین افتتاح را هم فردا انجام می‌دهیم.

هفته پیش 5800 میلیارد تومان طرح و پروژه در مناطق آزاد افتتاح شد و این هفته هم فردا افتتاح در زمینه بحث‌های صنعتی و وزارت صمت داریم و ان‌شاء الله هفته‌های دیگر هم خواهد بود.

وزارت نیرو هم مثل پارسال برنامه الفبای خودش را ادامه می‌دهد تا پایان این دولت ان‌شاء الله. آقای وزیر نیرو به من قول دادند که در عرض این 4 ماه 5 سد ملی مخزنی، 10 هزار هکتار شبکه اصلی آبیاری، 3 تصفیه‌خانه آب، 5 تصفیه‌خانه فاضلاب و 3 نیروگاه حرارتی افتتاح خواهد شد. ان‌شاء الله در هر هفته چه وزارت نیرو و چه سایر وزارتخانه‌ها پروژه افتتاح خواهند کرد. چون همه‌شان افتتاح دارند. ما هم پنج‌شنبه‌ها افتتاح داریم و همین‌جور ان‌شاء الله کار را پیش می‌بریم.

برای پشتیبانی تولید و رفع موانع برنامه‌های اولیه نوشته شده است و ان‌شاء الله به زودی برنامه‌ها تکمیل، تدوین و اعلام می‌شود که به وظیفه‌مان در سال 1400 ان‌شاء الله عمل کرده باشیم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

انتهای پیام