بر سر آیت‌الله لاهوتی چه آمد؟ (بخش اول)
به‌کوشش ناصر غضنفری، انصاف نیوز:
«عزیزانم! دعایی، خاتمی چرا ساکتید؟ چرا هیچی نمی‌گویید؟ مگر چه مرگتان شده؟ من از دیگران توقع ندارم اما شما دیگر چرا؟ شما امید ما بودید؟ لابد شما هم استدلال تاریخی‌تان این بوده که اگر فریاد برآورید چماقداری بد است ضد انقلاب از آن بهره برداری می‌کند؟»
این بخشی از نامه سیداحمد خمینی به نمایندگان مجلس شورای اسلامی به تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۵۹ بود: احمد خمینی در این نامه خطاب به نمایندگان مجلس از آنان به علت سکوت در مقابل چماقداران انتقاد می کند: “آنچه موجب شد این نامه را بنویسم فقط و فقط به خاطر مسئولیتی است که احساس می‌کنم. مثلا در رشت برادرم آقای لاهوتی می‌خواهد صحبت کند. ایشان روز قبل خدمت امام رسید و راهی رشت شد. در رشت عده‌ای محدود به سخنان ایشان حمله می‌کنند و مجلس را به هم می‌زنند و ایشان را داخل مسجد نزدیک دو ساعت زندانی می‌کنند. آیا می‌دانید چه کسی را زندانی می‌کنند؟ شخصی را که در رژیم شاه به اعتراف همه با انصاف‌ها از تمام روحانیان در بند بیشتر شکنجه شد. شخصی که بعد از دو سال هنوز جای شکنجه در بدن او به خوبی پیداست. کسی که در طول ۱۵ سال مبارزه امام در زندان مشغول مبارزه سطح بالا بوده شخصی را که می توان معلول انقلاب نامید. شخصی که آقای هاشمی رفسنجانی می‌گوید او را به حدی زدند که وقتی من با آن مواجه شدم نشناختمش. شخصی که پاهای او بعد از ۴ ماه، هنوز طوری مجروح بوده که قادر به ایستادن نبوده است. شخصی را که به خاطر اینکه به امام فحش نداده چند ساعت آویزان کردند. شخصی را که تمام سردمداران امروز حاضر نبودند یک روز شکنجه او را تحمل کنند؟”
[تصویر: روحانی‌ای که نگاهش به سمت دوربین است و کنار آیت الله مطهری ایستاده آیت الله لاهوتی است]
انتهای پیام
