گریه قاتل بر مقتول

مهدی یزدانیان در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «گریه قاتل بر مقتول» نوشت:

جامعه ما درگیر تضادهاست. تا دلمان بخواهد در جامعه تضاد داریم. تضادهایی که خودمان درست کردیم. و البته تضادهایی که مسئولین ایجاد کردند. مثل فقیر و غنی در اقتصاد، بی حجاب و باحجاب در مباحث اجتماعی و‌ انقلابی و ضدانقلابی در سیاست.

به هرحال همه در یک مجموعه به نام کشور ایران قرار داریم. گاهی این تضاد نرمش کند و به تقابل رسد. در هر صورت نفرت در این پدیده هست. چه تضاد باشد و چه تقابل!

پس برای داشتن جامعه بدون نفرت، باید تضادها را کم کنیم و اشتراکاتمان را با دیگران بیشتر کنیم. مثلا تضاد بی حجاب و با حجاب. قرار است با این تضاد چه چیزی اصلاح شود؟ آیا با این تقسیم‌بندی انسانها به هم نزدیک می‌شوند یا بیشتر از هم فاصله می‌گیرند؟

یک طرف دچار خودبرتربینی می‌شود و انسان دیگر که مقابل او قرارش دادند را به چشم حقارت می‌نگرد. در صورتی که انسان‌اند و هر دو می‌توانند دارای ویژگی‌های خوب اخلاقی باشند و با تعامل با یکدیگر، اخلاقشان را تعالی بخشند.

تضاد در جامعه باعث شده انسانیت را فراموش کنیم و دائما در پی تغییر انسان دیگر باشیم. در صورتی که از منظر اخلاقی ما مسئول اصلاح خود هستیم که اگر به مسئولیتمان عمل کنیم، همه اصلاح می‌شویم.

با ذکر این مقدمه مرحومه آزاده نامداری قربانی این تضاد شد. ریا کاری یک تضاد است که به او نسبت دادند که با معیار همین جامعه، بین حریم شخصی و عمومی تضاد و تفاوت است و البته تضاد وقتی باعث شود به حریم دیگران تجاوز نکنیم مطلوب است. جامعه تضادی و تقابلی، عیوب خودش را در دیگران جستجو می کند. چون طرف مقابلش را آینه عبرت می‌داند.

جامعه تضادی که روزی آزاده نامداری را سرزنش می‌کرد، حالا برایش گریه می‌کند. اگر رفتارش مشکلی نداشته چرا او را سرزنش کردید و اگر رفتارش غلط بوده، چرا عزادار شده‌اید؟

این هم خودش تضاد است. تضاد در جامعه باعث می‌شود ابتدا انسان با دیگران بجنگد و بعد با خود هم بجنگد و نهایتا برای پایان دادن به این جنگ درونی، به زندگی‌اش خاتمه دهد. برای برقراری آرامش و صلح در جامعه، لطفا به این تضادها خاتمه دهید.

انتهای پیام