تیشه به ریشه‌ی نظام‌های دامداری و گرانی گوشت در شرایط خشکسالی

وحيد كريمي در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «تیشه به ریشه‌ی نظام‌های دامداری و گرانی گوشت در شرایط خشکسالی» نوشت:

تنش مهمی که در پایان سال 1397 کشور و بازارهای شب عید را تحت تاثیر قرار داد و تا الان ادامه دارد، گرانی بیش از حد گوشت دام در کشوری با پیشینه کهن و پررونق دامداری است، اگر به مصاحبه‌ها و صحبت‌های اخیر مسولین اقتصادی و مدیریتی کشور توجه کرده باشیم، مهمترین دلیل گرانی گوشت را نحریم‌های بین المللی در واردات گوشت بیان می‌کنند، ولی اگر بخواهیم فراتر به این موضوع اشاره بنگریم می‌بینیم که چنین صحبت‌هایی نشانه‌ی از عدم درک صحیح و جامع مسولین مدیریتی از شرایط بحرانی نظام‌های دامداری در حمایت از تولید کنندگان دام کشور در شرایط خشکسالی است.

با نگاه اجمالی به پژوهش بنده با همکاری و راهنمایی پروفسور عزت اله کرمی (استاد دانشگاه شیراز) که به بررسی نظام دامداری کشور پرداخته شده در طی یک دوره خشکسالی بین سال‌های 1391 تا 1393 نتایج به‌دست آمده و همینطور پیش‌بینی‌های صورت گرفته برای آینده نظام دامداری کشور نشان از ضعف و سوء مدیریت در حمایت از تولید کنندگان دام در شرایط بحرانی خشکسالی‌های کشور است. به‌طور کلی، یافته‌های این پژوهش نشان داد که در بازه زمانی مورد مطالعه بیش از نیمی از دامداران نتوانسته‌اند نسبت به حفظ دام خود اقدام نمایند و در مقایسه با سال مبنا، تعداد دام در اختیار خود را کاهش داده‌اند.

نکته قابل تامل در این زمینه ناسازگاری رخ داده در میان دامداران بزرگ است که از دلایل ناسازگاری این گروه از دامداران می‌توان به بالا رفتن هزینه‌های مربوط به نگهداری دام مانند: بالا رفتن قیمت علوفه، دارو، کاهش شدید کیفیت مراتع و کاهش قیمت دام در بازار نسبت به هزینه‌های نگهداری اشاره نمود. همچنین دامداران به دلیل هزینه‌های بالای مربوط به فعالیت دامداری در شرایط خشکسالی و تامین مخارج زندگی مجبور به فروش دام‌ها برای تامین هزینه‌های خانوار می‌باشند. نکته مهم دیگر، میزان پذیرش و کاربرد راهکارهای مقابله با خشکسالی است که در میان دامداران تا حدودی وضعیت مشابهی وجود داشته و موید این امر است که فارغ از راهکارهای انتخابی، نظام دامداری کشور در آینده (که شرایط حال کمبود دام و گرانی گوشت دام است) رو به اضمحلال و ناسازگاری می‌رود که با این روند شاهد کاهش دام در کشور و واردات بی‌کیفیت گوشت از کشورهای دیگر می‌شود.

با توجه به روند رو به ناسازگاری دامداران، پیشنهاداتی ارائه می‌گردد که شامل: برگزاری کلاس‌های آموزشی، اهمیت و جایگاه دامداری را در تولید گوشت کشور به آن‌ها یادآور شده و بیان نمود که در کنار حفظ فعالیت دامداری می‌توانند تنوع معیشت برای خانوار خود داشته باشند که این تنوع معیشت باعث کاهش تمرکز آن‌ها بر دامداری و به کاهش آسیب‌پذیری مراتع کمک می‌کند. می‌توان با تغییر رژیم غذایی مردم، از میزان مصرف گوشت و فرآورده‌های دامی با ارائه رژیم غذایی جایگزین کاست. با توجه به مطالعات در سایر زمینه‌ها، گزیدارهای معیشتی مختلفی در اختیار دامداران فعلی قرار داد. به‌طور کلی تدوین نظام پایدار دامداری که بتواند تولید کنندگان را با نوسان‌های اقلیمی سازگارتر کند، پیشنهاد می‌شود. بنابراین تدوین این نظام با توجه به پیچیدگی‌های موجود تنها از طریق تولید مشارکتی دانش با همکاری سازمان‌های دولتی و دامداران امکان‌پذیر می‌باشد. همچنین واکاوی عمیق راهکارهای مقابله با تغییرات اقلیمی و خشکسالی از ضروریات رسیدن به یک نظام دامداری پایدار می‌باشد.

انتهای پیام