بیانیه کدام کاندیدای انتخابات ۱۴۰۰ بهتر بود؟
بابک مجیدی، انصاف نیوز: برخی فعالان رسانه‌ای به تحلیل بیانیه‌ها و جوابگویی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در روز ثبت نام پرداختند.
فواد صادقی می‌گوید لاریجانی قوی‌ترین بیانیه را داشته و اصلاح‌طلبانی نظیر پزشکیان و جهانگیری باید با ادبیات سطحی ورود کنند تا رد صلاحیت نشوند. سمانه معارف‌وند بیانیه ابراهیم رئیسی را قوی و پزشکیان را مسلط در جوابگویی به پرسش خبرنگاران معرفی کرد. مهاجری گفت بیانیه لاریجانی بیانیه‌ای بود که در آن وقت زیادی گذاشته شده است. در ادامه نیز عبدالهی بیانیه جهانگیری را قوی معرفی کرد. درویشی حضور پزشکیان به همراه دخترش در موقع ثبت نام را نکته جالبی دانست و تاکید کرد که او می‌تواند پرچم عدالت‌محوری را از احمدی‌نژاد بگیرد؛ او به ترتیب بیانیه لاریجانی، احمدی‌نژاد و تاجزاده را قوی‌ترین بیاینه معرفی کرد. میلاد علوی نیز لاریجانی را صاحب بهترین بیانیه و جلیلی را ضعیف‌ترین بیانیه معرفی کرد.
ثبت نام داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری شنبه ۲۵ اردیبهشت در ستاد انتخابات وزارت کشور به پایان رسید. در این بین حدود ۴۰ نفر از چهره‌های صاحب‌نام سیاسی نیز ثبت نام کردند. بعد از ثبت‌نام اکثریت ثبت‌نام کنندگان در پشت تریبون رفته، برنامه‌ها و شعار‌های خودشان را به مردم و اهالی رسانه اعلام کردند. به سراغ چند فعال رسانه‌ای که هم در وزارت کشور حضور داشتند و برخی نیز از راه دور پیگیر ثبت نام کاندیداها بودند رفتیم تا بپرسیم کدام یک از کاندیداها در ارائه بیانیه قوی بوده، کدام یک در برابر پرسش خبرنگاران آماده و کدام یک از کاندیداها در بیان مطالب، اشتباه استراتژیک داشتند. تعدادی ازفعالان رسانه‌ای به سوالات ما جواب دادند که در ادامه می‌خوانید:
فواد صادقی: لاریجانی قوی، تاجزاده و احمدی‌نژاد جنجالی بودند
فواد صادقی فعال رسانه‌ای نزدیک به محسن هاشمی در گفتگو با انصاف نیوز می‌گوید: در موضوع بیانیه‌ها باید توجه داشت که بیانیه، نقطه‌ی شروع و استارت یک کاندیدای ریاست جمهوری برای یک ماراتن ۳۵ روزه است و هرکاندیدا باید براساس استراتژی و موقعیت خود این مسیر را طی کند. در بین این بیانیه‌ها، بیانیه‌های آقایان تاجزاده و احمدی نژاد، جذاب‌تر و جنجالی‌تر بود، گرچه شخصیت و جایگاه این دو چهره با یکدیگر تفاوت زیادی دارد، اما هر دو امید چندانی به تایید صلاحیت ندارند و بنابراین برای آنها، بیانیه یک آغاز و پایان حضور در انتخابات بود، پس بسیار قوی و پرانرژی در ثبت نام ظاهر شدند.
در مرتبه‌ی دوم، بیانیه‌ی آقای لاریجانی و شروع ایشان قوی‌تر از دیگران بود، این موضوع هم دو علت دارد، نخست اینکه آقای لاریجانی به خاطر تخریب‌های صورت گرفته نسبت به شخص و خانواده‌ی لاریجانی رای منفی بالایی دارد و کارش از دیگر نامزد‌ها برای کسب محبوبیت سخت‌تر است و باید تلاش بیشتری کند. دوم اینکه ایشان به خاطر سوابق و جایگاهش در نظام، نگران تایید صلاحیت نیست و هر فعالیتی در کمپین ایشان با امنیت انجام می‌شود پس با دور تند شروع کرده و این روند افزایش هم خواهد یافت.
اما کاندیداهای اصلاح طلب، اولا باید با ادبیات و سطحی ورود کنند که منجر به رد صلاحیت آنها نشود و ثانیا به تدریج و در طول این ۳۵ روز، جذابیت و شدت مواضع خود را افزایش دهند که موجب ریزش مخاطب نگردد، بنابراین بیانیه‌های آقای جهانگیری، هاشمی، پزشکیان و شریعتمداری باید در این چارچوب ارزیابی کرد. در اردوگاه اصولگرایان، بیانیه آقای رییسی، دچار ابهاماتی بود که موجب رنجش در جریانات اصولگرا نسبت به واژه‌ی استقلال ایشان شد، آقای جلیلی بیانیه منسجمی داشت و آقای محسن رضایی، مقداری جسارت بیش از نیاز در این مقطع بروز داد که شاید تداوم آن برایش ممکن نباشد.
سمانه معارف وند: بیانیه ابراهیم رئیسی قوی‌تر، پزشکیان مسلط در جوابگویی
معارف‌وند خبرنگار شفقنا نیز می‌گوید: «معتقدم بیانیه‌ی آقای سیدابراهیم رئیسی قوی‌تر بود. چون با پشتوانه‌ی خود در قوه قضاییه و نگاه امیدوار مردم به این حوزه سخن گفته است. به عبارتی یک بیانیه سه محوری با تأکید بر گله‌مندی از وضع موجود، تحول در دستگاه قضا و امیدواری مردم نسبت به آن و نگاه تحولی بر مبنای قضا در امور اجرایی کشور است.»
وی افزود: «خانم زهرا شجاعی نیز برنامه‌های راهبردی‌اش را بر مبنای ۵ محور ذکر کرد که نشان از آمادگی وی دارد به نظر می‌رسد که از آمادگی بیشتر با درصد شعارزدگی کمتری، اما توأم با نگاه جنسیتی نسبت به دیگر کاندیدا وارد عرصه رقابت شده است. اگر چه می‌توان نگاه جنسیتی وی را بنا به دلایلی فاکتور گرفت، اما به لحاظ برنامه داشتن برای آینده‌ی کشور و تقسیم بندی مسائل و فراتر از آن پرداختن به زیست بوم و مسائل زیستی کشور از جمله تنش‌های آبی و تأکید بر محوریت گفتگو در همه امور می‌تواند کمی منطقی‌تر به نظر برسد.»
خبرنگار شفقنا در ادامه نوشت: «آقای جهانگیری از دیگر کاندیدای ریاست جمهوری سیزدهم است که در بیانیه‌ی خود با بکارگیری مجموعه اصلاحاتی و ادعا‌های اصلاحاتی بار دیگر پا به این عرصه گذاشته است. آنچه در بین سخنان او برجسته است دفاع از صندوق و آرای مردم است که تجربه‌ی ناموفق آقای روحانی رییس جمهور یازدهم و دوازدهم شاید وی را مجاب بر تأکید کردن بر آن داشته است. از سوی دیگر وی با به کارگیری و ابراز احساسات عمیق عاطفی نسبت به مسائل کشور در تمامی نقاط از جمله مسائل مرزنشینان برخی از عملکرد‌های آنها را زیر سوال می‌برد که در دوران معاون اولی ایشان چه اقداماتی برای رفع مشکلات آنها شده است. اما به هرحال بیانیه‌ی ایشان نیز با شعارزدگی‌هایی همراه است و از کلیت و لفافه بیرون آمده است.»
وی در ادامه نوشت: «آقای جهانگیری در بعضی قسمت‌های سخنانش به برنامه‌های نیم بند خود اشاره کرده است. فرصت استفاده از رسانه و گفتگو از این طریق را به خوبی می‌داند و از این ظرفیت هم از یکسو برای برانگیزندگی رای خاموش و مشارکت اکثریت استفاده کرده است و هم آن را میانجی بین خود و افکار عمومی قرار داده است.»
معارف وند در باره‌ی پاسخگویی کاندیداها به سوالات خبرنگاران گفت: «به نظرم آقای پزشکیان نسبت به سایر کاندیداها تسلط بیشتری داشتند. ایشان ۱۵ دقیقه فرصت صحبت داشتند، بدون اینکه به مطالب از پیش آماده شده نگاهی کنند، به مطالبی در ابتدا اشاره کردند. در زمان پرسش خبرنگاران نیز تسلط بیشتری داشتند، در حین صحبت به کد‌های دینی، سیاسی و فرهنگی بسیاری اشاره کردند که همه‌ی این موارد نشان می‌دهد که نه تنها هیجان زده نبودند بلکه به دنبال تبلیغات تصنعی از خود نرفتند.»
وی همچنین درباره‌ی اشتباه استراتژیک در شکل رفتار یا محتوای مطالب گفته شده توسط کاندیداها هم گفت: «اکثر کاندیدا در زمان قرائت بیانیه‌های خود مدام به متن نوشته شده نگاه می‌کردند، برخی که سرشان پایین بود و گویی انشاء می‌خواندند. به نظرم آمادگی نسبی و تسلط بر متن هم باعث جذب بیشتر مخاطب به مطالبشان می‌شد و هم نوعی احترام به مخاطب بود. جالب اینجاست که برخی از کاندیداها حتی در خواندن کلمه‌ای تپق می‌زدند و شاید نشان از این بود که حتی چند بار از روی متن خود نخوانده بودند که تسلط بیشتری داشته باشند.»
خبرنگار شفقنا در پایان گفت: «به نظرم در میان کاندیداها رفتار آقای ضرغامی حرفهای نبود. ایشان در ابتدا که پشت تریبون قرار گرفت، شروع کرد به معرفی سمت‌های مدیریتی در حوزه اقتصادی و فرهنگی و…، کاندیداهای او از روی صندلی خود بلند می‌شدند و رو به خبرنگاران تعظیم می‌کردند! گویی ما و وی جمع شده بودیم برای اینکه شومن آقای ضرغامی را تماشا کنیم. بهتر بود آقای ضرغامی برای تبلیغ خود به همین بیانیه اکتفا و بعد از تأیید صلاحیت شروع به معرفی گزینه‌های مطلوب خود می‌کرد.»
محمد مهاجری: بر روی بیانیه لاریجانی وقت گذاشته شده است
محمد مهاجری عضو شورای سردبیری خبرآنلاین می‌گوید: «من همه‌ی بیانیه‌ها را ندیدم، اما بخش‌هایی از بیانیه‌های آقای لاریجانی، آقای رئیسی و آقای جلیلی را دیدم و حرفهای آقای محسن رضایی را هم شنیدم. به نظر می‌آمد برای بیانیه‌ی آقای لاریجانی وقت گذاشته شده و برای اینکه کلید واژه‌های مشخصی داشته باشد، بر روی آن فکر شده است. ادبیات سلیس و حرفهای تازه‌تری داشت. آقای جلیلی و رئیسی حرف‌ها و اظهاراتشان مشابه هم بود. حرفهای آقای جهانگیری نشان داد که آن اصالت اصلاح‌طلبی خودش را حفظ کرده و بدون اینکه لکنتی داشته باشد از موضع سیاسی خود راحت صحبت کرده است.»
در ادامه مهاجری درباره‌ی پاسخ به خبرنگاران هم می‌گوید: «کسانی که حرفهای جدید و جدی داشتند، اول آقای جهانگیری و سپس آقای لاریجانی بود. حرفهای آقای رئیسی هم تکرار همان حرف‌هایی بود که در سفر‌های استانی و جا‌های دیگر می‌زد.»
این فعال رسانه‌ای اصولگرا درباره‌ی برنده‌ی سونامی ثبت نام در انتخابات می‌گوید: «آقای قالیباف برنده‌ی سونامی سیاسی روز گذشته بود. به این دلیل که آقای قالیباف حضور پیدا نکرد و با عدم حضور خود در نگفتن حرف‌ها، علنا باعث شد ساحت وی تا حدی از تخریب دور بماند و فضای سیاسی که می‌توانست علیه او شکل بگیرد، شکل نگرفت. او این زحمت را به گردن آقای زاکانی که کاندیدای رد صلاحیت شده در دور قبل و آقای جلیلی که از ضعیف‌ترین کاندیداهای تمام دوره‌های اخیر در کشور بود محول کرد. به نظرم آقای قالیباف هوشمندی کرد که در انتخابات شرکت نکرد نه به خاطر اینکه در آینده رای می‌آورد یا نمی‌آورد بلکه توانست خودش را تا حدی مصون نگه دارد.»
مهاجری درباره‌ی بیانیه تاجزاده و احمدی‌نژاد هم می‌گوید: «آقای تاجزاده قصد واقعی برای کاندیداتوری ندارد و هدفش ایجاد و مطرح کردن مطالباتی است که به ساختار‌های قدرت برمی‌گردد. از نگاه او قانون اساسی باید تغییر کند و از فرآیند حاصل از این تغییر، قدرت دولت افزایش می‌یابد.
رفتار آقای احمدی‌نژاد ادامه‌ی همان رفتار‌های ۱۶ سال گذشته است. ذهنی که از نوعی مالیخولیا رنج می‌برد بیش از آنکه دیگران را رنج دهد خودش آسیب می‌بیند. او که به این یقین رسیده در حاکمیت جایی ندارد و حتی سلامش را جواب نمی‌دهند دنبال لج حاکمیت را درآوردن است و به زعم خود می‌خواهد هزینه‌های نظام را در برخورد احتمالی با خودش بالا ببرد. حال آن که مسئولان امنیتی کشور با پوزخند رفتارهایش را رصد می‌کنند و تحویلش نمی‌گیرند. حرفهای او در روز ثبت نام بیش از آنکه به ساختارشکنی تلقی شود، به لطیفه تلقی شد؛ به خصوص که او رفتار‌های شبه ژانگولری نظیر بالارفتن از نرده را به نمایش گذاشت.
عبدالهی: جهانگیری قوی ظاهر شد
اسفندیار عبدالهی خبرنگار خبرگزاری ایرنا می‌گوید: فارغ از اینکه مخالف یا موافق بیانیه کاندیداها باشم، جهانگیری بسیار قوی ظاهر شد، ضرغامی در پاسخ به خبرنگاران آماده بود. در اشتباه استراتژیک نیز، ابراهیم رئیسی و محمدجواد حق‌شناس دچار اشتباه شدند. رئیسی گفت مستقل است و با جناح‌های سیاسی چپ و راست کاری ندارد و حق‌شناس هم گفت به رای نهاد اجتماعی تمکین می‌کند.»
او همچنین درباره‌ی بیانیه تاجزاده هم می‌گوید: «اقبال عمومی در نظرسنجی‌ها بهتر انعکاس می‌یابد، ولی سخنان و مواضع تاجزاده یک سروگردن از همه‌ی کاندیداها بالاتر بود.»
کیانوش درویشی: بهترین بیانیه برای لاریجانی، حضور پزشکیان با دخترش جالب بود
کیانوش درویشی خبرنگار ایلنا می‌گوید: «آنچه پیش از اینکه اسامی مطرح شوند اهمیت دارد حضور مردم پای صندوق‌های رای است. طبق نظرسنجی‌های اخیر درباره‌ی سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری چه در رسانه‌های رسمی، چه در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری پایین است. این موضوع، به‌عنوان مشکل این دوره از انتخابات ریاست جمهوری مطرح است. به نظر می‌رسد این مسئله، به‌طور جدی انتخابات را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.»
وی در ادامه می‌گوید: «هرچند طی روز‌های آتی با بالا گرفتن تب انتخابات کمی از میزان انفعال کاسته می‌شود، اما به نظر نمی‌رسد در این انتخابات اتفاق خارق العاده‌ای رخ دهد. در این دوره از انتخابات حتماً با کاهش نرخ مشارکت مواجه خواهیم بود. تا کنون پایین‌ترین نرخ مشارکت در انتخابات، مربوط به دوره‌ی ریاست جمهوری آقای هاشمی بوده است و در سایر دوره‌ها با مشارکت بیش از ۶۰ درصد مواجه بوده‌ایم. حتی در دوره‌ی دوم آقای روحانی شاهد مشارکت بالا بودیم، اما چنین چیزی در انتخابات پیش رو رخ نخواهد داد. حتی گفته می‌شود در این دوره از انتخابات شاهد مشارکت پایین‌تری نسبت به انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ماه ۹۸ خواهیم بود.»
درویشی ادامه می‌دهد: «طبیعتاً مسائل اقتصادی معضل اصلی خواهد بود، اما اخیرا به نظرسنجی ایسپا در این مورد برخوردم؛ این نظرسنجی بین ۱۵۰۰ نفر در گروه سنی ۱۸ تا ۵۰ سال انجام شده بود که حدود ۶۳ درصد آنها از جمعیت غیردانشگاهی و حدود ۳۶ درصدشان دانشگاهی بودند. آنها به این پرسش در چه صورت در انتخابات مشارکت خواهند داشت، پاسخ داده‌اند. حدود ۵۷ درصد گفته‌اند وجود یک برنامه برای مبارزه با فساد مالی و اداری سبب مشارکت آنها در انتخابات خواهد شد. ۵۶ درصد اعلام کرده بودند در صورت وجود برنامه رفع بیکاری مشارکت خواهند داشت؛ ۳۹ درصد نیز اعلام کرده بودند برنامه برای رفع تحریم موجب مشارکت در انتخابات خواهد شد.»
او درباره اینکه قوی‌ترین بیانیه از آن چه کسی بود می‌گوید: «اما در پاسخ به اینکه بیانیه‌ی کدام یکی از کاندیداها قوی‌تر بود باید بگویم، فارغ از مردم که در انتخابات شرکت کرده‌اند، نامزد‌های انتخابات را می‌توان به سه گروه کمتر مهم، نسبتا مهم و اصلی تقسیم کرد. من حدود ۱۲ نفر را کاندیداهای اصلی می‌دانم که ممکن است برخی از آنها در گروه کاندیداهای مهم و نه اصلی، قرار بگیرند.»
او افزود: «این ۱۲ نفر شاخص از نظر من آقایان سعید محمد، حسین دهقان، رستم قاسمی، احمدی نژاد، رئیسی، لاریجانی، پزشکیان، تاجزاده، ضرغامی، جهانگیری، محسن رضایی و جلیلی هستند.
آقایان قاضی زاده هاشمی، شمس الدین حسینی، آخوندی، کواکبیان، مهرعلیزاده، مهمانپرست، فریدون عباسی، همتی، محمود صادقی، علی مطهری، حق شناس و خانم زهرا شجاعی در گروه کاندیداهای مهم قرار می‌گیرند. به نظر من این دو گروه در انتخابات مهم هستند و سایر نامزد‌ها علیرغم آنکه برخی‌شان نمایندگان سابق مجلس و دبیر کل برخی از احزاب هستند، نمی‌توانند به عنوان یک چهره در جایگاه ریاست جمهوری، روی آنها حساب چندانی باز کرد. مردم نیز نمی‌توانند آنها را در چنین جایگاهی تصور کنند.»
وی در ادامه می‌گوید: «علاوه بر این، گفته می‌شود برخی از کاندیداهای گروه دوم یا همان گروه مهم، کاندیداهای پوششی نامزد‌های اصلی هستند حتی ممکن است برخی از کاندیداهای اصلی نیز چنین نقشی را ایفا کنند و به نفع دیگران کنار بکشند. البته آنچه من می‌گویم مربوط به پیش از فیلترینگ و شورای نگهبان یا مربوط به داوطلبانی است که برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کردند.»
درویشی درباره‌ی کاندید‌اهایی که ممکن است به نفع افرادی کنار بکشند نیز گفت: «افرادی مانند قاضی زاده هاشمی، آخوندی، حق شناس، فریدون عباسی، مهمانپرست و… نه تنها برنامه‌ی چندان منسجمی برای انتخابات ریاست جمهوری ندارند، مردم نیز روی آنها به‌عنوان رئیس جمهور حساب چندانی باز نمی‌کنند. این افراد سعی دارند خود را به جامعه معرفی کنند و از طریق ائتلاف با کاندیداهای دیگر، به نفع برخی نامزد‌ها کنار بکشند.»
درویشی درباره بیانیه نامزد‌ها هم می‌گوید: «اما در بین نامزد‌های اصلی، بیانیه علی لاریجانی قدرتمندترین بیانیه‌ای بود که خوانده شد. او در این متن به نامزد‌های دیگر حمله کرده و حتی کنایه زده بود و اساساً شروع پر قدرتی داشت. در این متن به دولت فعلی و سیاست‌هایی که پیشتر از آن حمایت کرده بود کنایه زد. این بیانیه به شدت حساب شده و قابل تأمل بود. در بیانیه به سیاست خارجی دولتش پرداخته و روابط خارجی دولت با شرق و غرب را با جزئیات تصریح کرده بود. مضامین و تضامین بسیار خوبی در متن گنجانده شده بود، اشعار سعدی و برخی دیگر از شعرا به درستی در متن استفاده شده بود. ضمن آنکه تسلط بسیار خوبی داشت و بدون کوچکترین لکنتی آن را قرائت کرد. علاوه بر این مجموعه پوشش، آرایش، نگاه، رفتار، حرکات صورت وی به گونه‌ای بود که در عموم موجه جلوه می‌کند.
دومین چهره جدی از نظر من احمدی نژاد است. هرچند بیانیه‌اش را از رو قرائت کرد، اما به هیچ وجه نمی‌توان او را دست کم گرفت؛ او به خوبی رگ خواب مردم را می‌داند و اثرگذاری لازم را دارد؛ همانطور که مشاهده کردید، عده‌ای مقابل ستاد انتخابات کشور به طرفداری از وی حضور یافتند.
سومین بیانیه مهم را تاجزاده خواند در این بیانیه به مسائل مهمی اشاره کرد که هرچند با ساختار‌های حاکمیتی در تضاد است، اما بخش مهمی از جامعه به آن توجه و نظر دارند و در شبکه‌های اجتماعی به آن اقبال وجود دارد. ضمن آنکه طرفداران او نیز مقابل ستاد انتخابات کشور حاضر شدند و در حمایت از او و محصوران شعار سر دادند.
اما عجیب است که برخی چهره‌ها همچون سعید محمد که در فضای مجازی حضور پر رنگی دارد یا افرادی، چون رستم قاسمی، حسین دهقان، ضرغامی، رضایی و جلیلی نتوانستند آنچنان که باید حق مطلب را از طریق بیانیه‌شان ادا کنند. یکی از ضعیف‌ترین بیانیه‌ها مربوط به آقای جلیلی است که حتی واکنش خبرنگاران را نیز در پی داشت؛ آنها انتظار داشتند بیانیه جلیلی چیزی متفاوت‌تر از گذشته باشد، اما به نظر می‌رسد خودش نیز نقش موثری برای خود در انتخابات متصور نیست. حتی در پاسخ به اینکه کاندیدای پوششی است یا نه پاسخ دقیقی نداد.
علاوه بر این از مسعود پزشکیان انتظار می‌رفت با قدرت بیشتری حاضر شود. علیرغم آنکه توانست پر قدرت به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دهد، بیانیه قوی قرائت نکرد؛ کلیدواژه‌ها گنگ و مبهم بود. این در حالی است که در سخنرانی لاریجانی احمدی‌نژاد و تاجزاده کلیدواژه‌ها مشخص و دقیق به کار برده شده بودند. به این ترتیب کلیدواژه‌ها در شبکه‌های اجتماعی وایرال می‌شوند و می‌توانند موج انتخابات ایجاد کنند. نامزد‌ها از این طریق، رای گروه‌های خاکستری را جلب می‌کنند.»
یکی دیگر از نامزد‌های اصلی آقای رئیسی است که علیرغم تاکید بر اینکه برای قدرت نیامده است، بیانیه منسجمی نداشتند و حتی نتوانستند در پاسخ به خبرنگاران بیانیه منسجمی ارائه کنند؛ از این جهت به نظر می‌رسد در پی فشار دیگران در انتخابات حاضر شده‌اند.»
او همچنین افزود: «در مقابل پزشکیان می‌داند چه می‌خواهد با این حال بیانیه قوی‌ای نداشت. متن بیانیه‌ی جهانگیری نسبتاً خوب و منسجم بود، اما از آنجایی که وی در دولت فعلی حضور دارد و دولت در جایگاه ضعیفی قرار دارد، با اقبال روبرو نشد. زمانی که بخشی از بیانیه را می‌خواند به خانواده و برادر شهیدش رسید، بغض کرد، اما این بغض نتوانست به او کمک کند حتی به ضرر او هم تمام شد. سعید محمد، رستم قاسمی و حسین دهقان نیز نتوانستند آنگونه که باید پرقدرت ظاهر شوند، اما بهترین بیانیه‌ها مربوط به لاریجانی، تاجزاده و احمدی‌نژاد بود. حتی علیرغم آنکه گفته می‌شد آقای رضایی متفاوت ظاهر خواهد شد، اما صحبت هایش تنها دولت و مجلس را هدف قرار داد و سعی می‌کرد آنها را مقصر وضعیت دهه‌های اخیر و شرایط کنونی جامعه جلوه دهد. در واقع هدف او آقایان رئیسی، جهانگیری و لاریجانی بود و تاکید داشت با اینکه در دولت حضور ندارد، اما خود را مسئول می‌دانم و از این رو، از مردم عذرخواهی می‌کنم.»
خبرنگار ایلنا در تحلیل پاسخ گویی به پرسش خبرنگاران هم گفت: «این نکته را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد؛ اول تسلط بر سوالات و دوم توانایی پاسخ‌ها. در این بخش نیز می‌توان مدعی شد لاریجانی بهترین عملکرد را در میان نامزد‌ها داشته است. توان کافی برای friendly بودن و جذب کاریزماتیک را داراست. به همین جهت باید کمی روی برندینگ خودش کار کند.
پزشکیان هم توان لازم برای اینکه پرچم عدالت‌محوری را از احمدی‌نژاد بگیرد، دارد. لاریجانی در پرسش و پاسخ‌ها توانست پاسخ‌های کوتاه و در عین حال جامعی به خبرنگاران بدهد. اما آقای احمدی نژاد همانند سایر مقاطع نتوانست پاسخ‌های درست و مناسبی به پرسش‌های خبرنگاران بدهد. آقای جلیلی سعی کرد به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دهد، اما پاسخ‌هایش چندان موثر و گیرا نبود. آقایان محمد، دهقان و قاسمی هرچند پاسخگویی بدی نداشتند، اما نتوانستند گفتار جامعی داشته باشند. آقای رئیسی نیز هرچند به سوالات پاسخ دادند و در مقایسه با دوره گذشته تسلط بهتری داشتند، اما محتوای پاسخ‌ها چندان قانع کننده نبود و مخاطب آن را نمی‌پذیرفت. به طور مثال در پاسخ به پرسشی درباره آنکه برنامه‌ای دارد یا نه تصریح نکرد که این برنامه مربوط به دوره گذشته است یا برنامه تازه‌ای تدوین کرده است. همچنین مشخص شد این برنامه در ایام فعالیت ایشان در قوه قضائیه تدوین شده است یا آن که به شکل خلق‌الساعه و بدون برنامه ریزی پیشین تدوین شده است. این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است؛ باید مشخص شود اگر ایشان قصد حضور در انتخابات را داشته به چه دلیل آنقدر دیر اعلام کرده است! یا آنکه چرا رئیس یک قوه باید برای ریاست بر قوه دیگری برنامه ریزی کند؛ چرا که این موضوع جایگاه یک گروه را زیر سوال می‌برد هر چند ایشان تلاش کردند در میان صحبت‌هایشان به جایگاه مهم قوه مجریه اشاره کنند. آقای تاجزاده به سوالات پاسخ ندادند و صرفاً به خواندن بیانیه اکتفا کردند. آقای جهانگیری هم چند سوال پاسخ کوتاه دادند، هر چند پاسخ‌ها خوب بود، اما با توجه به جایگاه ایشان در دولت نتوانست اقناع کننده باشد.»
وی درباره اشتباهات استراتژیک کاندیداها در زمان ثبت نام هم می‌گوید: «احمدی نژاد را باید از اشتباهات استراتژیک مستثنی کنیم؛ او حضور بسیار متفاوتی داشت. زمانی که از نرده‌های وزارت کشور بالا رفت توجه عموم را به خود جلب کرد، اما نمی‌توان عنوان اشتباه بر آن نهاد؛ چراکه شکل رفتاری وی از گذشته همینگونه بوده است. آقای لاریجانی با نظم خاصی ظاهر شدند و توانستند نظر‌ها را به خود جلب کنند. بغض آقای جهانگیری موضوع دیگری بود که مصنوعی جلوه کرد و نتوانست نظر مخاطبان را جلب کند. آقای پزشکیان به نظر من تیپ و شخصیت خود را دارد و نسبتا جالب بود؛ مثلا در جایی توضیح داد نه با همسرش بلکه با دخترش حاضر شده است که توانست تا حدی جلب توجه کند.
سایر کاندیداها هم خطای استراتژیکی نداشتند، حتی اظهارنظر برخی دبیرکل‌ها کمی عجیب و خنده دار به نظر می‌آمد. مثلا محسن هاشمی علی رغم حواشی هفته‌های اخیر آنچنان جدی گرفته نشد، مثلا قاضی زاده هاشمی سعی کرد از طریق حضور با دخترش، متفاوت جلوه کند یا مهرعلیزاده به همراه نوه هایش در ستاد انتخابات کشور حاضر شد. آقای تاجزاده هم به دلیل قدشان و اینکه ممکن بود لوگوی میکروفون‌ها صورتشان را ماسکه کند، به جای پشت تریبون در کنار آن ایستادند و سخنرانی کردند. از این رو آقایان لاریجانی و رئیسی جدی‌ترند، سعید محمد می‌تواند چهره شود، پزشکیان توان حضور پرقدرت را دارد، اما نیازمند برندسازی است. آقای ضرغامی می‌توانند در مناظرات احتمالی چالش آفرین باشند. مجموعا عمده نامزد‌ها رمق چندانی نداشتند و سعی چندانی هم در به چالش کشیدن دیگران نداشتند.»
میلاد علوی: لاریجانی بهترین بیانیه و بیانیه پزشکیان طولانی و بی اثر بود
میلاد علوی خبرنگار روزنامه اعتماد هم درباره قوی بودن بیانیه‌ها می‌گوید: «اگر بنا باشد بیانیه‌های قوی در این دوره را معرفی کنم، بهتر است ابتدا بیانیه‌های ضعیف را معرفی کنیم. به طور مثال بیانیه آقای جهانگیری آنگونه که باید کوبنده و کافی نبود یا بیانیه آقای پزشکیان بسیار طولانی و بی‌اثر بود و ایشان حین خواندن بیانیه چندین بار تپق زدند. در سوی دیگر میدان بیانیه آقای سعید جلیلی با اختلاف ضعیف‌ترین بیانیه بود چراکه هیچ موضوع تازه‌ای برای ارائه نداشت. بیانیه ایشان بیشتر شبیه آن بود که یک استاد برخی مفاهیم کلی را برای دانشجویان ترم اولی بیان کند. بر این اساس می‌توان گفت درمیان دو کاندیدا یعنی علی لاریجانی و ابراهیم رئیسی رقابت جدی وجود دارد. از این جهت که بیانیه‌ی علی لاریجانی نه تنها جامع بود بلکه توانست به جدی‌ترین رقیب خود پاسخ دهد.
به نظر من آنجایی که از اقتصاد پادگانی و برخورد دادگاهی با اقتصاد می‌گوید در حقیقت به رقبای خود طعنه می‌زند؛ در همین راستا می‌توانم به مسئله معروف اشاره کنم که می‌گویند هر کس چک اول را بزند برنده است از این رو می‌توان گفت علی لاریجانی پتانسیل پیروزی را دارد. در آن سوی بازی بیانیه آقای رئیسی اهداف و موضوعات مورد نظر ایشان را نشان می‌داد و از نظر کوتاه بودن نقاط قوتی داشت. در حالیکه این موضوع در بیانیه آقای لاریجانی کمتر نمود داشت؛ مخصوصا آنکه لحن ایشان در عمده موارد خنثی است. البته بیانیه آقای لاریجانی در برخی مواقع فراز و فرود‌های لازم را به خود می‌گرفت، اما لحن آقای رئیسی همواره در اوج است؛ که این موضوع می‌تواند بر مخاطب اثر بالایی بگذارد و همچنین متن بیانیه حاوی مطالب موثری است به طور مثال به علت داوطلبی خود اشاره کرده و به رقیب اصلاح طلب خود آقای جهانگیری و علی لاریجانی که حامی دولت فعلی است طعنه می‌زند تا خود را از آنها متمایز کرده و در جایگاهی بالاتر از آنها قرار گیرد. همچنین به جایگاه و پایگاه مردمی خودش اشاره می‌کند. آنجایی که تاکید دارد پول و امکانات مالی لازم برای راه انداختن ستاد انتخاباتی را ندارد و از طرح هر خانه یک ستاد است، نام می‌برد. این در حالیست که ایشان در سال ۹۶ ستاد‌های بسیار خوب و زیادی داشتند البته مشخص نیست هزینه آن ستاد‌ها را چه کسی تامین می‌کرد.
بیانیه دیگری وجود دارد که نباید از آن غافل شد، بیانیه خانم زهرا شجاعی بود و با اینکه از سوی یک زن قرائت می‌شد و البته آنگونه که باید درست و اثر گذار قرائت نشد ضمن آنکه متن آن بلند و خارج از حوصله مخاطب بود؛ با این حال باید تاکید کرد که به موضوعات و مسائل مهم امروز پرداخته شده بود. در مجموع با در نظر گرفتن سایر جوانب می‌توانم مدعی شوم بیانیه‌ی علی لاریجانی با اختلاف از سایر بیانیه‌ها بهتر بود.
خبرنگار روزنامه اعتماد در ادامه گفت: «درباره اشتباهات استراتژیک کاندیداها در موقع ثبت نام هم می‌گوید: «اینکه کاندیداها اشتباهات استراتژیکی داشته باشند یا نه را من نمی‌توانم تایید کنم، اما برخی اشتباهات رفتاری داشتند. مثلا آقای ضرغامی پیش از حضور در وزارت کشور در تلاش بود توجهات را به خود جلب کند، اما زمانی که به وزارت کشور آمد، چیزی برای عرضه نداشت؛ حتی صحبت تازه‌ای برای عرضه نداشتند. در واقع آنقدر پیش از کاندیداتوری صحبت کرده بودند که نه صحبت تازه‌ای و نه برنامه‌ای برای ارائه داشتند. افزون بر ایشان، آقای جهانگیری نیز اشتباهاتی داشتند که من آن را متوجه تیم ایشان می‌دانم. همه به خوبی می‌دانند آقای جهانگیری در روخوانی کردن متن یا بیانیه قوی نیستند و بهتر است شاه بیت‌ها یا کلیدواژه‌هایی برای سخنرانی بداهه در اختیار ایشان قرار گیرد. در چنین شرایطی خواندن مطلب بلند، نه تنها گیرا نیست بلکه با توجه به پر تکرار شدن تپق‌ها به ضرر ایشان تمام شد. اشتباه دیگر ایشان، بغضی بود که انجام دادند؛ شخصا در این باره فرض را بر صداقت ایشان می‌گذارم، اما زمانی که فردی معاون اول دولت است، باید کنترل‌گری بیشتری داشته باشد و نشان دهد برای حل معضلاتی، چون کولبری و سوخت‌بری راهکار دارد نه اینکه متوسل به اشک شوند! به هرحال ایشان هشت سال معاون اول دولت بودند و این رفتار‌ها از سوی افکار عمومی قابل پذیرش نیست.
علاوه بر ایشان، من در رفتار آقای رئیسی نیز اشتباهاتی را دیدم. آنجایی که ایشان مدینه فاضله‌ای را پس ریاست جمهوری خودشان ترسیم می‌کنند؛ در حالیکه ساختار جمهوری اسلامی مشخص است و ما می‌دانیم اختیارات یک رئیس جمهوری تا چه حد است و در این حوزه تا کجا می‌تواند پیش رود. ایشان همچنین درباره تعامل با غرب راهکار مشخصی ارائه نکردند و به گفتن اینکه سیاست ما، سیاست جمهوری اسلامی است، بسنده کردند. اگر بناست شما چیز تازه‌ای در این عرصه نداشته باشید، به چه دلیل تصمیم بر نامزدی گرفته‌اید؟! آن هم زمانی که رقیب جدی شما آقای لاریجانی برنامه مدون و مشخصی برای ارتباط با غرب دارد و در بیانیه‌ای که خوانده است، چندین نوبت بر آن تأکید کرده است. یکی دیگر از اشتباهات، مربوط به آقای جلیلی است؛ ایشان در حالی که مدعی بودند هشت سال دولت در سایه تشکیل داده و مشغول فعالیت بودند، مطلقا چیزی برای ارائه و عرضه نداشتند و گویی در دقیقه ۹۰ به میدان آمده بودند.
یکی دیگر از اشتباهات مربوط به آقای زاکانی است و گویا خودشان هم چندان باوری به حضورشان در انتخابات نداشتند. حتی زمانی که با یکی از همراهانشان در این باره صحبت کردم، اظهار کردند ما برای رسیدن به گزینه نهایی در انتخابات حاضر شدیم و آنچه ما به عنوان مخاطب شاهد آن هستیم، رفتار‌های چندان جالبی نبود. یکی دیگر از اشتباهاتی که اشاره به آن خالی از لطف نیست، مربوط به آقای تاجزاده است. زمانی که نوبت به پرسش و پاسخ خبرنگاران رسید، ایشان وعده نشست خبری گسترده دادند که به نظر من درست نبود؛ چراکه ایشان سخنور ماهری هستند و می‌توانند حتی به پرسش‌های تند و تیز خبرنگاران اصولگرا نیز پاسخ دهند.»
توضیح انصاف نیوز در ساعت 10:52 دقیقه: در بخش گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا -کیانوش درویشی- جمله‌ی «پزشکیان هم توان لازم برای اینکه پرچم عدالت‌محوری را از احمدی‌نژاد بگیرد، دارد.» به اشتباه «لاریجانی توان لازم برای اینکه پرچم عدالت‌محوری را از احمدی‌نژاد بگیرد، دارد.» نوشته شده بود که اصلاح شد.
انتهای پیام
