خشونت سایبری و مراقبت از کودکان

رحمن پاداش در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «خشونت سایبری و مراقبت از کودکان» نوشت:

کشته شدن فرزند توسط مادر، سربریدن دختر توسط پدر، قتل پدر توسط فرزند، دست به یکی کردن مادر و پدر برای مثله کردن فرزند، آزار خواهر توسط برادر، اسیدپاشی به صورت زنان و… .

اینها همه حوادثی بودند که در اقصاء نقاط کشور به وقوع پیوسته، کشف شده و تیترهای خبری صفحه اصلی تارنماها و بنگاه‌های خبری مهم کشور را به خود اختصاص داده و در کانون توجهات آحاد جامعه قرار گرفته اند.

بله درست خواندید، اینها و ده‌ها و بلکه صدها مورد دیگر که به دلایل مختلفی انعکاس خبری پیدا نکرده و خوشبختانه یا شوربختانه در کانون توجهات قرار نگرفته‌اند، همه و همه گویای حال پریشان و احوال نابه‌سامان جامعه ایرانی است.

در این روزها که مهمترین اتفاق اجتماعی کشور یعنی فرآیند تعیین رئیس جمهوری اسلامی در حال رخداد است و علی القاعده باید خبرهای مربوط به آن در راس اخبار باشد؛ شاهد آن هستیم که سایت‌ها و تارنماهای خبری در هفته اخیر بیش از همه، خشونت خانوادگی به عنوان یکی از خطرناک‌ترین نوع خشونت اجتماعی را در کانون توجه قرار داده‌اند، آن را از زوایای مختلف بررسی کرده، به زعم‌ خود مقصر یا مقصرین آن را شناسایی کرده و به چوبه دار بردند؛ و به تعبیری آوردند و بریدند و دوختند و تن کردند.

متاسفانه و بر طبق آمارهای منتشر شده از منابع معتبر داخلی و خارجی امروزه لایه‌های مختلف جامعه از انواع خشونت رنج می‌برد. از خشونت علیه زنان، خشونت کارفرمایان علیه کارگران، خشونت علیه کودکان و نوجوانان، خشونت کارمندان نسبت به ارباب رجوع و بالعکس و… تا خشونت علیه انواع دیگر موجودات از حیوانات و پرندگان گرفته تا خزندگان و جهندگان.

عوامل مختلفی از فقر و نداری، بیکاری و گراني، تحريم و عدم توانايي در فراهم كردن اسباب و وسايل مورد نياز زندگی گرفته تا نبود امید و نشاط در زندگی، اعتیاد، به تاخیر افتادن ازدواج و كاهش شکیبایی افراد جامعه می‌توانند در افزایش غلظت و بروز خشونت‌های فردی و اجتماعی موثر واقع شوند. اگر چه عوامل محیطی، اجتماعی و فردی بسیاری زمینه‌ساز خشونت هستند و هر کدام به نحوی در افزایش خشونت در جامعه نقش دارند اما به سبب گسترگی موضوع در این‌ نوشتار قصد بررسی و پرداختن به این عوامل را نداشته و صرفا به نقش و تاثیر اخبار مربوطه به خشونت‌های خانوادگی بر کودکان و نوجوانان پرداخته می‌شود.

موضوعی که در دنیای امروز، با این حجم از تنوع و با این رشد فزاینده‌ی فضای مجازی، بیش از همه بنیان جامعه و در راس آن کودکان و نوجوانان را مورد هجمه قرار داده است خشونت رسانه‌ای یا خشونت سایبری است که در آن رسانه‌ها پیدا و پنهان زوایای خشونت‌زای اتفاقات را باز کرده و کودکان و نوجوانانی را که آماده فراگیری هر چیز تازه و بدیعی هستند را سیراب کرده و بدون توجه به عاقبت و نتایج این گونه خبرها صرفا به فکر جذب فالوور و افزایش شمار خوانندگان و بازدیدکنندگان آژانس خبری خود هستند.

اگر چه نگارنده از یک طرف قائل به سانسور کردن، عدم بررسی دقیق و همچنین عدم اطلاع رسانی به موقع اخبار و حوادث نیست و از طرفی دیگر اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی به آحاد جامعه، فرهنگ‌سازی و فرهنگ‌زایی مسائل اجتماعی را لازمه کنترل خشونت خانوادگی می‌داند، اما معتقد است که پرداختن بیش از اندازه و بدون آسیب‌شناسی به معضل خشونت خانوادگی توسط تارنماهای خبری چیزی جز عادی‌انگاری و رواج خشونت و همچنین آسیب دیدن روح و روان جامعه بالاخص کودکان و نوجوانان را در پی نخواهد داشت. کودکان و نوجوانان که سرشار از هیجان هستند با خوانش داستان قتل‌ها و بزهکاری‌های افرادی که بعضا در هنگام ارتکاب جرم از نطر روحی و روانی در وضعیت پایداری نبودند و با قهرمان‌سازی خود را در جایگاه فرد بزهکار قرار داده و تلاش می‌کنند در خیال کودکانه این داستان را با قهرمانی خود تکرار کنند.

در این روزها که بیماری همه‌گیر بیش از همیشه خانواده‌ها را مجبور! به ماندن در کنار همدیگر کرده‌، همچنین با مجازی شدن آموزش و از طرف دیگر با فرا رسیدن فصل تعطیلی مدارس و اوقات فراغت بیشتر کودکان و نوجوانان متاسفانه دیده می‌شود خانواده‌ها که از بازیگوشی و شیطنت‌های کودکان و نوجوانان خود خسته شده‌اند با خرید گوشی و بسته‌های اینترنتی به زعم‌ خود کودکان و نوجوانانشان را سرگرم می‌کنند، در حالی که خود از محتوای وب‌گردی و کلیدواژه‌های استفاده شده در موتورهای جستجوگر فرزندان خود بی خود خبرند.

حال که صدای زنگ خشونت از مدت‌ها پیش در جامعه ما به صدا در آمده و تارنماهای خبری خبرهای مربوط به قتل، فرزند کشی، گروگان‌گیری خانوادگی و… را بیش از همیشه تیتر می‌کنند جا دارد خانواده نسبت به فرزندان خود احساس مسولیت بیشتری کرده و به طور نامحسوس از فرزندان خود مراقبت کنند.

توصیه می‌شود در تارنماها و برنامه‌هایی که کودکتان در آن عضویت دارد عضو شده تا بهتر بتوانید با نحوه فعالیت آنها آشنا شده، کودکتان را زیر نظر گرفته و دوستان و اطرافیان آن را بهتر بشناسید.

انتهای پیام