دروازه انتخابات و توپ سرگردان صندوق رای

عباس مهدی‌زاده در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «دروازه انتخابات و  توپ سرگردان صندوق رای» نوشت:

انتخابات ریاست جمهوری بیست و هشت خرداد یکهزار و چهارصد با  رد صلاحیت‌های پرحاشیه و عجیب و غریب شورای نگهبان و نیز  عملکرد و بازخورد غیر قابل دفاع دولت روحانی در بین مردم حس قابل پیش بینی در جامعه فراهم  کرده است و مناظرات  سه گانه  نامزدهای انتخابات هم چندان  به داغ  شدن تنور آن  منجر نشده است. فارغ از گلایه‌های پاسخ نیافته اقتصادی و معیشتی  آحاد مردم، برخی  خواص و نخبگان نیز در عدم  مشارکت به بهانه نداشتن نامزد ایده آل و حداکثری  تامین خواسته‌های خود  در تصمیمی عجولانه و اندیشه‌گریز بر طبل نیامدن پای صندوق رای می‌کوبند و چه ساده‌انگارانه و با نگرش  سطحی و حب و بغض‌ذگونه، دو کفه رای دادن  و رای ندادن ترازوی صندوق انتخابات را در سرنوشت اجتماعی همواره مساوی و برابر می‌دانند و بر این عدم  تفاوت و فرق نداشتن اصراری بی منطق دارند. این افراد  منفی‌باف با هر جایگاهی در جامعه،  انسان  تحول‌خواه و توسعه‌نگر را همواره یاد  کارتون “گالیله و لی‌لی‌پوت‌ها” یکی ازکارتون‌های نوستالژیک و خاطره‌انگیز معروف می‌اندازد. “گلام” همان شخصیت  کلاهی پردار بر سر، دوست داشتنی اما نا امید، مایوس کننده، منفی باف و دلسردکننده کارتون است که مدام به گالیور و دوستانش که در “میدان عمل و مبارزه” در پی راه حلی برای غلبه بر مشکلات مختلف هستند می‌گوید: «ما موفق نمی‌شیم! من می‌دونم ! کارمون تمومه!» این سندرم  “گلام‌های انتخابات” قطع یقین  در  همه کشورها و جوامع  امروزی وجود دارند اما  باید  به درستی این افراد را از متن جامعه به حاشیه بی تاثیر برد و به بن بست کشانید. در  قیاسی دیگر  صحنه  گل خوردن تیم ملی فوتبال ایران در بازی با  تیم ملی ژاپن با گزارشگری عادل فردوسی‌پور در فضای مجازی  می‌چرخد که چگونه  بازیکنان  ایران با غفلت و انتظار  خطای حریف و سوت داور، گل  خورده  و جملات و صدای حسرت‌وار و حزن و اندوه عادل است که در گوش و ذهن بیننده می‌پیچد؛ “چرا  توپ را ول کردیم ما”،  “چرا نرفتیم سراغ توپ ما”، “به‌راحتی دروازه ما باز شد…توپ مال ماست نرفتیم برش داریم…گل مفت خوردیم”.

دکتر عبدالناصر همتی تا اینجای کار در  زبان و لسان صریح و بدون لکنت و جسورانه  ثابت کرده است پیگیر  مطالبات مردم  و ثابت قدم است و  چهره و  شخصیت ذاتی و باطن ایشان نشان داده است در  برنامه ها و اهداف خود با نیشخند و ریشخند  به ضعف مدیران  اجرایی خود در دولت به  صبح‌های جمعه و  رفع تکلیف عدم اطلاع و آگاهی‌اش  به مردم  دردمند  نمی‌پردازد.

انتظار  این است  اگر  برخی  خواص و نخبگان، حمایت نکرده و مشوق آحاد مردم  به رای دادن و  حضور پای صندوق رای  نیستند، حداقل  نقش  گلام‌های منفی‌باف انتخاباتی را نیز بازی نکنند و ترمز انتخابات نباشند. چرا که  جامعه  فردای انتخابات  موثرین  “گل به خودی”  را فراموش نمی‌کنند و  نخواهند  بخشید.  عبور از  آنان برای  نسل خواهان  پر شور ماندن  کار سختی نیست.

انتهای پیام