واکنش آقا اسفندیار (بازیگر خواب تلخ) به دروغ پردازی کافه سینما
فیلم «خواب تلخ» ساخته محسن امیر یوسفی بعد از 12 سال در گروه هنر و تجربه اکران شد واتفاقا با استقبال خوبی هم از سوی مردم مواجه شد.این ماجرا باعث شد همه نگاهها به سمت این کارگردان نوگرای سینمای ایران جلب شود و البته اتهام هایی هم به او وارد شود. آقا اسفندیار نسبت به یکی از این اتهام ها در قالب یک نامه طنز واکنش جالبی نشان داده است:
«از آقا اسفندیار، مرده شورِ فیلم پرفروش «خواب تلخ»
به مسئول یا مسئولین محترم سایت کافه سینما
سلام و علیکم. در این سیزده سالی که از ساخت فیلم سینمائی «خواب تلخ» میگذرد، کارگردان محترم ما یعنی آقا محسن امیریوسفی هیچوقت عادت نداشته به حرفهای غلط، تهمتها و تفسیرهای غیر منصفانه جواب بدهد و من هم همیشه بهش گفتم که کار اشتباهی است. حرف هرکسی را باید مثل خودش جواب بدهی چون مردم که از همه چیز خبر ندارند. ولی این آقا محسن اونقدر سرش گرم حل مشکل اکران فیلمهایش با ارشاد بود که حوصله این کارها را نداشت.
ولی خواندن تفسیر عجیب کافه سینما از مصاحبه امیریوسفی با خبرنگار هنرآنلاین باعث تعجب و حیرت من شد، جملاتی که کافه سینما در این گفتگوی تلفنی از آقا محسن نقل کرد این است:«علل بیکاری ما را باید از مدیران بپرسید، فعلا منتظر هستم تا تعیین تکلیف شود و بدانم که باید چه کاری انجام دهم.»
ولی اینکه تفسیر کافه سینما از این حرف که در مورد مسئله دیگری گفته شده، سرتیتر طولانی و غلط زیر را دارد جای تعجب است: «بقایای سینمای نفتی و دولتی ایران/ از بازیگر “وقتی همه خوابیم” بیضایی، تا کارگردان هنر و تجربه‌ای “خواب تلخ” در گفتگو با رسانه وزارت ارشاد: بیکاریم و منتظر بودجه و تصمیم مسئولان هستیم.»
آقای کافه سینما این چه تیتر و چه محتوای خبری است برادر؟! کی ازبودجه حرف زد؟! تمام صحبت تلفنی آقا محسن با خبرنگار محترم از ابتدا در مورد تعیین تکلیف پروانه ساخت فیلمنامه جدیدش و مهمتر از همه تعیین تکلیف اکران فیلم آخرش بوده و گفته که با این شرایط و مثل همیشه تمایل به مصاحبه ندارد و این چند جمله را هم در جواب علت فیلم نساختنش گفته است. امیریوسفی گفت که این سه سال فکرش بیشتر درگیر حل مشکل فیلم آخرش بوده که علت آن را هم نباید از او بپرسید. فیلمی که سه سال برای گرفتن پروانه ساخت و تولیدش وقت گذاشت و سه سال هم هست که بی سرو صدا منتظر اکرانش است و هفته ای چند بار برای آن به ارشاد میرود. او جمعاً شش سال پای فیلمش ایستاده! البته در این مدت زحمتی هم برای کافه شما ایجاد نکرده که چنین موشکافانه سنگ مسئولان و مدیران را به سینه میزنید!
عبارت تعیین تکلیف در ادبیات کافه سینمایتان چرا به جای وضعیت مجوز ساخت فیلم جدید و نمایش فیلم اکران نشده یک فیلمساز بعد از سه سال، فقط به سمت احتمال بودجه گرفتن میرود؟! آقای کافه سینما لااقل کمی خجالت بکشید هر چند قدرت و جراتش را ندارید ولی تفسیر دروغ و سلیقه ای از حرفهای مردم کار بدی است، حتی در هالیوودتان ای برادرِ کراواتی!»
در این نامه درباره اینکه این سایت از امیریوسفی به عنوان کارگردان هنر و تجربه ای نام برده است آمده است:« ضمناً از عنوان “کارگردان هنر وتجربه ای” هم که به آقا محسن دادید خیلی متشکریم! چون ایشان این لقب را افتخار خودشان میدانند ولی دلیل این به ظاهر متلکتان را نمیدانم! ما که 12 سال برای اکران «خواب تلخ» انتظار کشیدیم و دم نزدیم. حتی من که مُرده بودم و برای اکران زنده شدم، قبول ندارید؟! آنونس «خواب تلخ» را ببینید!
حالا هم که با تشکیل گروه هنرو تجربه امکان دیده شدن این فیلم مهیا گردیده از چه ناراحتید؟! آیا استقبال مردم و فروش خوب «خواب تلخ» توهمات “دوران تازه” شما را پریشان کرده است؟ فروش خوب فیلم ما آن هم بی تبلیغات تلویزیون، بی بیلبورد شهری، بی چهره سینمائی (البته چهره من که فوق سینمائیه!) و بی هیچ چیزدیگری جز لطف خدا و حمایت بچه های مطبوعات، باعث تکدر خاطرتان شده است؟!
«خواب تلخ» که بعد از شش ماه هنوز هم میفروشد و علیرغم استقبال مردم تنها هفته ای سه چهار تا سانس نمایشی مناسب دارد، تکرار میکنم سه چهار سانس در هفته! (آقای علم الهدی لطفاً رسیدگی کنید!) تازه این تعداد سانس در مقابل روزی حدود صد سانس برای هر فیلم تجاریِ کافه سینماپسند چیزی نیست و جای کسی را تنگ نکرده!»
آقا اسفندیار در انتها درباره واژه های این سایت درباره سینمای ایران هم گفت:«آقای کافه سینما چرا فکرمیکنید دوران هنروتجربه “دوران تازه” شما را سیاه کرده؟! اگر بعنوان یک مطبوعاتی هیچگاه برایتان مهم نبوده که در این سه سال مثل دیگر اهالی مطبوعات و همکارانتان حداقل سراغی از فیلم آخر امیریوسفی و چرائی حل نشدن مشکل آن بگیرید حداقل نمک به این زخم کهنه نپاشید و حرفهای او را این چنین غیرمنصفانه و با کلمات هیجان انگیز و فرصت طلبانه “دوران تازه” و “سینمای نفتی” تغییر ندهید. امیریوسفی در سیزده سال گذشته تنها سه فیلم توانسته بسازد که بین هر کدام چهار پنج سال فاصله بود، یعنی تقریباً هر دولت یک فیلم! البته با توجه به شرایط به نظر میرسد در دولت اعتدال شانسی برای ساخت فیلم ندارد، دلیل آن هم ربطی به بودجه ندارد که اینقدر برای شما هوس انگیز است، آقای امیریوسفی خوشبختانه همیشه پیشنهادهای خوب از طرف تهیه کنندگان و سرمایه گذاران محترم سینمای ایران داشته و دارد، ولی همه میدانند برای ساخت فیلمهایش وسواسهای خودش را دارد و فیلمنامه های خودش را کار میکند که هیچوقت برای ساخت کاملشان کوتاه نمی آید. وگرنه مگر من بدم می آید بعد از 12 سال کاربعدی را زودتر شروع کنیم و بروم جلو دوربین؟!
متاسفانه الان یک مُرده آوردند وباید بروم برای شستنش! ان شاالله ادامه حرفهایم را اگر لازم باشه در قسمتهای بعدی میگویم که سرتیترش را زودتر براتون زدم، هر چند شاید متهم بشوم که زیادی تحویلت گرفتم ولی این از طبع بلند آقا اسفندیار چیزی کم نمیکند!
پس آقای کافه سینما قربون اون گردنبند بتمن نشانت بروم به آغوش سینمای ایران و دنیای جذاب نقد فیلم برگرد! البته بیچاره بتمن که مجبوره بعد ازعمری خدمت به خلقِ گاتهام سیتی و مبارزه با ژوکر پلید، اینطور آویزون گردن جهان سومی شما باشد!
خدا همه ما را رحمت کند و شما را بیشتر، چون بهش نیاز دارید، الهی آمین!
آقا اسفندیار – مرده شور فیلم «خواب تلخ»
خرداد – 95»
