«مانع‌زدایی از کار فرهنگی یعنی رفع مقررات دست‌وپاگیر»
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی مانع‌زدایی فرهنگی را منوط به سامان‌دهی مقررات دست و پاگیر و موازی و مدل حکمرانی فرهنگی را مستلزم تجدیدنظرهای جدی دانست.
علیرضا تابش، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، در گفتگو با خبرنگار ایلنا گفت: در دهه پنجم انقلاب اسلامی، دستگاه‌های فرهنگی باید در حکمرانی فرهنگی، تجدیدنظر جدی داشته باشند. پیشرفت تکنولوژی، تغییر نسل، تغییر ذائقه مردم و وجود رقبای جدی برای رسانه‌های داخلی، شرایط جدیدی به وجود آورده که باید مورد توجه قرار بگیرد. سینما، تئاتر و موسیقی ما رقبای توانمند خارجی دارند که دائم در حال تولید محتوا هستند و حجم زیادی از محتوا را در دسترس مردم قرار می‌دهند. آن‌ها مدام ذائقه‌سنجی می‌کنند و از سلیقه مخاطب در همه جای جهان ارزیابی دارند، در حالی که ما هنوز در حکمرانی فرهنگی، مشغول آزمون و خطا هستیم.
مصادیق باید شفاف باشند
تابش معتقد است مجلس مصوبه‌ای را درباره صوت و تصویر فراگیر تصویب کرده، در حالی که سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر (ساترا) و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هر کدام راه خودشان را می‌روند: اساسا شورای عالی فضای مجازی هم زمانی که باید مصادیق را روشن می‌کرد، به موقع وارد عمل نشده است.
وی اضافه کرد: به نظر من صنوف مرتبط، تهیه‌کنندگان سریال‌ها و آثار سینمایی باید هر کدام خیلی قبل‌تر، درباره اینکه این روند سانسورها و موضع‌گیری در مقابل آثار به کجا خواهد رسید، با هم وارد گفت‌وگو می‌شدند. مدل‌های تولید، نظارت و ارزشیابی، ممیزی و چنین موضوعاتی، در دنیای امروز شفاف و روشن است. این موضوعات، جدید نیستند که ما قصد داشته باشیم از نو آن‌ها را ابداع کنیم و در همه دنیا، مدل‌ها و رویکردهای تعریف‌شده برای این موضوعات وجود دارد؛ البته که ما مضامین دینی و فرهنگی و خطوط قرمز خودمان را تعریف می‌کنیم.
عرصه را بر اهل فرهنگ تنگ نکنیم
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با تاکید بر اینکه نباید عرصه را با تصمیمات بی‌اساس، بر تولیدکنندگان فرهنگ و هنر تنگ کرد، بیان کرد: به نظر من تولیدکننده محتوا کار مهم و بزرگی انجام می‌دهد که در فضای رسانه‌ای امروز برای نشاندن مخاطب ایرانی پای شبکه نمایش خانگی داخلی قدم برمی‌دارد. با تلاش همین تولیدکنندگان محتواست که مخاطب سراغ شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنتی پخش فیلم و سریال نمی‌رود. در حال حاضر آزادی انتخاب وجود دارد و مردم به راحتی می‌توانند در کوچک‌ترین شهرها و بزرگ‌ترین کلان‌شهرها، به محتوای مختلف دسترسی پیدا کنند. در چنین شرایطی ما باید کاری کنیم که تولیدکننده محتوای هنری و فرهنگی ایرانی، لطمه نبیند. هر چه با اهل فرهنگ و هنر، شفاف‌تر گفت‌وگو شود، آن‌ها هم محصول بهتری تولید می‌کنند.
نهادهای موازی و تولیدکننده سرگردان
تابش با انتقاد از شفاف نبودن مصادیق و موازی‌کاری در این زمینه گفت: با مقررات جدید و اعمال سلیقه یا قوانین خلق‌الساعه، هم کام اهالی فرهنگ و هنر تلخ می‌شود، هم اصول قانونی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سال‌ها در همه عرصه‌های مرتبط با صوت و تصویر فراگیر با آن پیش رفته، نقض می‌شود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نماینده دولت و حاکمیت در این زمینه، سیاست‌گذار و ناظر است. ایجاد نهادهای موازی، اهل فرهنگ و هنر را ناامید و سردرگم می‌کند. دستگاه‌های فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی، صدا و سیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید با گفت‌وگو و همفکری، مصداق‌های صوت و تصویر فراگیر را روشن کنند. اگر کارگروه فعالی در این زمینه وجود داشت، ما حالا با این روند خسته‌کننده، فرسایشی و ناامیدکننده برای هنرمندان روبه‌رو نبودیم.
مانع‌زدایی از تولید محتوای فرهنگی
وی با اشاره به شعار جهش تولید، مانع‌زدایی‌ها و پشتیبانی‌ها برای سال ۱۴۰۰ عنوان کرد: حقیقتا اگر بخواهیم از تولید محتوای فرهنگی مانع‌زدایی کنیم، مقررات دست و پاگیر و موازی باید سامان‌دهی شوند. عرصه باید در حد امکان برای تولیدکنندگان خلاق ایرانی باز شود. من درباره خط‌قرمزها حرف نمی‌زنم، از این می‌گویم که نظارت و ممیزی می‌تواند در چارچوبی شفاف طبق قوانین انجام شود. وقتی با صراحت با تولیدکنندگان فرهنگی گفت‌وگو شود، آن‌ها راحت‌تر فعالیت می‌کنند تا اینکه ندانند باید از چند نهاد و چگونه مجوز بگیرند؟
این مدیر فرهنگی اضافه کرد: اگر بخواهیم تولید هنری داخلی رونق بگیرد، باید شرایط را تغییر دهیم. ما به تعداد بی‌شماری تولیدکننده خلاق و به تعداد بی‌شماری داستان‌ها و سوژه‌های جذاب برگرفته از ادبیات داریم که می‌تواند دستمایه تولید آثار در سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون شود. اگر اهل فرهنگ و هنر را با سخت‌گیری‌های بی‌مورد مواجه کنیم، فضا برای فعالیت آن‌ها تنگ‌تر می‌شود.
وی افزود: به نظر من حاکمیت باید با سعه‌صدر سخن هنرمندان را بشنود و در مدل حکمرانی فرهنگی، تجدیدنظرهای جدی انجام دهد. مخاطبان امروزی، مخاطبان سال‌های قبل نیستند و شبکه‌ها، شکل تعاملی پیدا کرده‌اند. در همه دنیا نظر مخاطبان برای تولیدکننده محتوا مهم است و حتی فصل‌های بعدی یک سریال، بر اساس بازخوردها و تعامل با مخاطب ساخته می‌شود. امروزه مدیران فرهنگی نمی‌توانند مثل دهه‌های قبل، در اتاق‌های خود بنشینند و تصمیم بگیرند که مخاطب چه اثری را تماشا کند.
انتهای پیام
