برنده مجلس دهم کیست؟

محسن عموشاهی، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در تحلیلی نوشت:

موضوع اکثر رسانه های خبری ایران در روزهای پیش مربوط به انتخابات هیات رییسه ی مجلس شورای اسلامی بود. انتخاباتی که در آن محمد رضا عارف، سرلیست امید در تهران، مغلوب علی لاریجانی، سرلیست امید در قم شده بود. در این میان اکثر رسانه های اصولگرا در جمع بندی خود، لیست امید را لیستی شکست خورده در انتخابات معرفی کرده بودند که نتوانسته ریاست مجلس را از آن خود کند. این اظهار نظرها در شرایطی بیان میشد که لاریجانی، اگر چه اصولگراست، اما به پشتوانه ی اعتباری امید توانست پای به مجلس دهم بگذارد. در این میان برای تحلیل انتخابات هیات رییسه ی مجلس شورای اسلامی توجه به نکات زیر خالی از لطف نیست.

1- شاید این ادعا مطرح باشد که علی لاریجانی به اعتبار لیست امید احتیاجی نداشت. واقعیت این است که اگر چنین ادعایی صحت داشت، وی به صورت فردی در انتخابات شرکت می کرد. لاریجانی سیاست مداری کارکشته است و خوب فهمیده بود که پیروزی در انتخابات بدون حضور در لیست امید و حمایت آقایان خاتمی و هاشمی امری ناممکن است.

2- اینکه شالوده و ساختار امید پس از انتخابات حفظ نشد، انتقادی صحیح است. افکار عمومی به لیستی واحد در کل کشور رای داده بود و این انتظار وجود داشته و دارد که ساختار امید حفظ شود. بدیهی است در صورت انشعاب ها و عدم هماهنگی های منتخبین امید مردم از راهی که در پیش گرفته اند ناامید می شوند. بازتاب منفی این نا امیدی در اولین گام متوجه منتخبین لیست امید خواهد شد.

3- اصولگرایان این روزها بسیار خوشحالند. آنقدر که یادشان می رود علی لاریجانی (که به اصولگرا بودنش افتخار می کنند) را در لیست خود راه نداده بودند. و حالا مجبور شده اند به ریاست کسی افتخار کنند که در لیست آنها جایی نداشته است. اما داستان به همین سادگی ها هم تمام نمی شود.
وقتی به اسامی هیات رییسه ی مجلس نهم می نگریم نام حتی یک اصلاح طلب را در آن نمی بینیم. در مقابل در مجلس دهم نام 5 اصلاح طلب در هیات رییسه می درخشد. نام هایی که حتی اصولگرایان دوست ندارند یک بار هم که شده زمزمه کنند.
نواب رییس مجلس نهم ابوترابی فرد و باهنر بودند. هر دوی این افراد از استوانه های اصولگرایی بودند که اولی توسط مردم کنار گذاشته شد و دومی شرایط را برای حضور در انتخابات مساعد ندید. اینک در مجلس دهم مسعود پزشکیان و علی مطهری بر کرسی نواب رییس تکیه زده اند. پزشکیان وزیر محمد خاتمی بوده است و همین یک نکته بس است تا مطلوب اصولگرایان نباشد. علی مطهری نیز که در مجلس نهم گاه حتی نمی توانست نطقی را به پایان رساند، و یا نمی توانست نماینده ی مجلس در هیات نظارت بر مطبوعات باشد اینک بر کرسی نایب رییسی تکیه می زند. اینجاست که توخالی بودن ادعای اصولگرایان روشن می شود.

4- واقعیت مجلس دهم، تعداد زیاد نمایندگان مستقل است. نمایندگانی که به هر دلیل، تابع نظرات هیچ فراکسیونی نخواهند بود. در این میان برنده کسی خواهد بود که این نمایندگان را با خود همراه کند. شرط لازم برای همراه کردن نمایندگان مستقل، نکوبیدن بر طبل پیروزی و دوری از هیاهو است. نمایندگان مستقل را می شود به قدرت منطق و به پشتوانه ی بدنه ی اجتماعی در طول این چهار سال با خود همراه کرد.

5- اصولگرایان اگر چه به لحاظ روحی نیاز به برنده سازی در انتخابات دارند، اما با سرپوش گذاشتن بر واقعیت و برخورد غیرصادقانه با حامیانشان، زمینه های شکست های آینده ی خود را فراهم می کنند. اصولگرایان پیش و بیش از هر چیز باید تکلیف خود را با موضوعاتی جدی همچون برجام، پرونده های دولت های نهم و دهم و فعالیت های اخیر محمود احمدی نژاد روشن کنند. برنده سازی و خود برنده بینی اصولگرایان نه رای مردم را تغییر خواهد داد و نه واقعیت مجلس دهم. مجلسی که خالی از تندروهای ضد برجام است.

انتهای پیام