متن کامل پیام خداحافظی ظریف خطاب به مردم

جواد ظریف، وزیر امور خارجه‌ی دولت‌های یازدهم و دوازدهم با بیان اینکه «تاریخ در مورد ارزش دستاوردها و علل ناکامی‌هایمان قضاوت می‌کند»، گفت: در دنیایی که نه دل کسی برای مردم ما سوخته و نه در روز واقعه کسی به کمک مردم ما می‌آید همیشه نمی‌شود آنطور که دوست داری صحبت کنی و حتی نمی‌شود از عملکرد خودت دفاع کنی.

انصاف نیوز، متن کامل پیام تصویری آقای ظریف خطاب به مردم ایران را منتشر می‌کند که می‌توانید در ادامه بخوانید:

«مردم دلاور ایران سلام

این روزها و ساعت‌ها، آخرین ساعت‌ها و روزهایی است که افتخار خدمت به‌عنوان وزیر امور خارجه به من داده شده. اجازه بدهید قبل از هر چیز از همه‌ی شما مردم خوب ایران برای همه‌ی بزرگواری‌ها، همه‌ی بنده‌نوازی‌های سخاوتمندانه‌تان سپاسگزاری کنم. همینطور برای همه‌ی نارسایی‌ها و همه‌ی کاستی‌ها پوزش می‌خواهم. امیدوارم بنده را ببخشید و حلال کنید.

شک ندارم که در هشت سال گذشته به همه‌ی اهداف خودمان در سیاست خارجی نرسیدیم. شاید تاریخ در مورد ارزش دستاوردها و علل ناکامی‌هایمان قضاوت کند ولی هر طور که تاریخ قضاوت کند خدا شاهد بوده که در کنار همکاران خوب و لایقم همیشه کوشیدیم سیاست خارجی موجب ارتقا آرامش، سلامتی و رفاه مردم باشد و از حقوق ملت، اقتصاد ملی و توسعه‌ی کشور پاسداری کنیم. کوشیدیم نقشی ولو اندک در حل مشکلات ایفا کنیم. آرزو داشتیم لبخند بر لبانتان بنشیند و‌ جلوه‌ی غرور ملی را در وجودتان ببینیم.

می‌دانم که بعضی از کارهایم مورد پسند شما واقع نشد. یک گروه از را رفتنم با آقای کری رنجیدید و گروه دیگر از تصویر دزدکی از استقبال و بدرقه‌ام از ملا برادر. یک گروه از برجام به خروش آمدید و گروه دیگر از کنوانسیون خزر و یا توافق ۲۵ ساله با چین.

می‌دانم که تحمل برخی حرفهایم برای بعضی از شما سخت بوده، تعدادی از شما زبان تیزم در برابر قدرت‌های خارجی را تندروی می‌دانید اما یک گروه هم هر وقت برای مذاکره اعلام آمادگی کردم تصور کردند می‌خواهم بر سر منافع ملی مصالحه کنم. گروهی از اینکه گفتم «خودمان انتخاب کردیم» آشفته شدید، جمعی هم از پخش دزدانه دیدگاه‌ها و تجربه‌هایی که برای کارگزارهای آینده ضبط کرده بودم خشمگین شدید، اتفاقا از توضیحی که برای همان جمله دادم.

خیلی‌هایتان مکرر گفتید سکوت و یا توجیه برخی سیاست و رفتارها را نمی‌پسندند، حتی بعضی‌ها گفتند که زیادی به صندلی و سِمَتم دل بسته‌ام. بعضی‌ها القاب نه چندان دوستانه‌ای را هم برایم درست کردند. اما در مقابل این گروه بعضی‌ها هم از اینکه برای توجیه همان سیاست‌ها از بیان ملایم و به زعم خودم منطقی استفاده کردم خوششان نیامد و آن را غیرانقلابی و حتی بازی در زمین دشمن خواندند.

امیدوارم همه‌ی این طیف‌های گوناگون فکری و ارزشی که ایران زیبای ما را می‌سازند من را ببخشند. ولی بگذارید یک نکته‌ی دیگر را هم بگویم، وقتی هدف دفاع از کشور باشد، آن هم در دنیایی که نه دل کسی برای مردم ما سوخته و نه در روز واقعه کسی به کمک مردم ما می‌آید همیشه نمی‌شود آنطور که دوست داری صحبت کنی و حتی نمی‌شود از عملکرد خودت دفاع کنی.

و امروز که بعد از نزدیک به چهل سال کار دیپلماسی را کنار می‌گذارم و ان‌شاءالله تمام وقتم را به تدریس و تحقیق در دانشگاه تهران اختصاص خواهم داد می‌خواهم در برابر همه‌ی شما مردم قدرشناس ایران شهادت بدهم که در چهل سال گذشته هیچ معیاری جز منافع مردم این مرز و بوم نداشتم و امیدوارم تا زنده هستم هم همینطور باشد.

ما را سری‌ست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

خداوند بزرگ همیشه یار و نگهدار همه‌ی شما و ایران عزیز و ایرانیان عزیز و سرافراز باشد.

خدانگهدار»