ایثارگری را با عدد و رقم به ابتذال نکشید!
امید فراغت، روزنامه‌نگار، در یادداشتی برای انصاف نیوز نوشت:
دین اسلام می‌گوید الاعمال بالنیات! بنابراین ایثارگری واژه‌ای فراتر از عدد و رقم است کسی که برای دفاع از تهاجم و تجاوز دشمن از مملکت خود دفاع می‌کند ایثارگر است. اینکه بگویند اگر کسی ۶ ماه در میدان جنگ حضور داشته باشد ایثارگر به حساب می‌آید و خود و فرزندانش از این تسهیلات برخوردار می‌شوند اما کسی که ۱ ماه، ۲ ماه و ۳ ماه از مملکت خود دفاع کرده است شامل این تسهیلات نمی‌شود به تعبیری وجاهت و شخصیت دفاع از سرزمین را به عدد و رقم تقلیل می‌دهد!
چه بسیار افرادی بودند که در همان روزهای ورود‌شان به جبهه جنگ شهید و جانباز و اسیر شدند بنابراین تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران نباید کیفیت را فدای کمیت کنند! به عنوان مثال می‌گویند افرادی که ۶ ماه در جبهه حضور داشته‌اند فرزندان آنان در شهرداری‌ها و اداراتی که کار می‌کنند از شرکتی به قرارداد کارگری تبدیل وضعیت می‌شوند اما افرادی که ایثارگر هستند و به تعبیری در جبهه جنگ حضور داشتند اما ۱ یا ۲ یا ۳ ماه حضور داشته‌اند شامل این تبصره نمی‌شوند! آیا فکر نمی‌کنید چنین رویه‌ای به جای رویش، ریزش ایجاد خواهد کرد؟
به عنوان مثال اگر بگویند رزمندگانی که در روزهای اول حضور در جبهه جنگ شهید و جانباز شده‌اند شهید و جانباز به حساب نمی‌آیند جامعه در قبال چنین عبارت‌هایی چه واکنشی خواهد داشت؟ بنابراین مراقب باشید قشر ایثارگر جامعه را با هر عدد و رقمی که در دفاع از مملکت‌شان حضور داشته‌اند را سرخورده نکنید و مهم‌تر اینکه خانواده ایثارگران را دچار سوء ظن و مهم‌تر اینکه دچار کمیت‌سازی نکنید کسی که حتی یک‌روز هم برای دفاع از ناموس و وطنش در مقابل دشمن ایستاده است از احترام ویژه‌ای در نزد جامعه برخوردار می‌شود چرا با عدد و رقم سازی نفس حضور در جبهه جنگ و همین‌طور مقاومت در برابر ظالم را از قلب به محاسبات ذهنی می‌بَرید؟
بنابراین هر کسی که عنوان ایثارگری را یدک می‌کشد ایثارگر به حساب بیاورید و با تبصره‌بافی و ماده و بند‌سازی و همچنین با عدد و رقم سازی جایگاه این قشر را در نزد جامعه مخدوش نکنید! برای امنیت‌بخشی به شغل و معاش فرزندان ایثارگران و همین‌طور جوانان مملکت بند و تبصره‌های من‌درآوردی را حذف کنید و فضایی ایجاد کنید که همه جامعه در دفاع از مملکت مثل دوران جنگ تحمیلی با قلب‌شان آماده حضور باشند چنین تقسیم‌بندهایی مثل بذر نامرغوبی‌ست که در فرآیند زمان میوه نخواهد داد!
هوشمندانه کف مطالبات قشر ایثارگر جامعه را یکسان‌سازی کنید و در شرایط امروز جامعه بین صدآفرین و هزار آفرین که فقط لفظ و عدد و رقم است تفاوت قائل نشوید چرا که نیت‌های همه شهداء، جانبازان، آزادگان و رزمندگان در خصوص دفاع از مملکت و مکتب‌شان یکسان بوده است!
انتهای پیام
با سلام احسنت به نویسنده عالی بود واقعا این باید در مجلس رسیدگی بشه.
سر و ته مطلب تناقض دارد هرگز چنین نبوده که نیت ها یکسان باشد حتی در میان کسانی که بیش از یک سال در جبهه بوده اند و ایثارگر محسوب می شوند کسانی هستند که هرگز در مواضع خطر حضور نداشته اند و تنها برای گرفتن عکس و جور کردن همین سوابق در جبهه حضور یافته اند ولی مسئله این است که نمی توان نیت خوانی کرد پس ناچار باید یک حد اقل ممکن معیار کمی تعیین کرد اما شهیدی که تنها یک روز در جبهه بوده از جهت شهادت ایثارگر است نه از جهت تعداد روزها همان گونه که مادر شهیدی که هرگز جبهه را ندیده از جهت تقدیم فرزندش ایثارگر است
با سلام
جناب اقای فراغت کسی که در روزهای اول جنگ به شهادت رسیده یا جانباز شده مگر امکان حضور مجدد در جبهه را داشته که بخواهند بر اساس سابقه حضورش در جبهه به شهید یا جانباز امتیاز مورد نظر شما را بدهند؟
ولی به عنوان مثال جنابعالی که زنده و حی و حاضر بوده ای می توانستی بیشتر از یک ماه یا دو ماه و سه ماه حضور داشته باشی ولی بیش از این حاضر نشدی. بنابراین بالاخره برای این مسائل قانون یک حداقل هایی را در نظر گرفته است.
البته ایثار و مجاهدت آن عزیزی هم که یک ماه حضور داشته به جای خود ولی هدف شما دلسوزی برای ان بنده خدا نیست