رجایی‌تراشی از ابراهیم رئیسی!

حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «آقای «حداد عادل» و «رجایی» تراشی جدید از «ابراهیم رئیسی»!» نوشت:

آقای حداد عادل به عنوان «رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی» و به نمایندگی آنان در فرازهایی از بیانیه‌ به مناسبت آغاز به کار دولت جدید، می‌نویسد: «مردم ایران در شخصیت و رفتار آقای رئیسی همان ارزش‌ها و منش‌ها و روش‌هایی را می‌بینند که چهل سال پیش در رجایی و باهنر دیده بودند. مردم وقتی ایشان را در فردای شکل‌گیری دولت، در گرمای چهل‌وهفت درجۀ خوزستان در میان مردم خونگرم و رنجدیدۀ اهواز و روستاهای اطراف آن می‌بینند، به یاد شهید رجایی و ساده‌زیستی و صمیمیت و پرکاری و انقلابی بودن او می‌افتند.»

آقای حداد؛

1. اگر مردم نگاه شما به ایشان را داشتند با اکثریت قاطع در انتخابات شرکت می‌کردند نه این که کمتر از 49 درصد مردم در انتخابات شرکت کنند و ایشان با کسب 64 درصد آراء شرکت کنندگان و آراء کمتر از 32 درصد واجدان شرایط رئیس جمهور شود! در حالی که چهار سال پیش با نزدیک به همین رأی از راه‎یابی به کاخ ریاست جمهوری محروم گردید!
2. آقای رجایی بعد از ریاست جمهوری‌ و با توجه به سیره ساده و بی‌آلایش و عملکرد مردم‌دارانه‌اش و بعد از به شهادت رسیدنش «رجایی ماندگار در تاریخ» شد نه فوری با انتخاب شدنش؛ البته امیدواریم آقای رئیسی هم بعد از ریاست جمهوری‌ با توجه به سیره و عملکردش به محبوبیت ماندگار شود، ولی هنوز برای قضاوت زود است.
3. آقای حداد؛ شما و دوستانتان سال 84 و 88 هم همین حرف‌ها را برای رئیس جمهور منتخب آن زمان در سطحی بسیار گسترده‌تر زدید و مردم هنوز شعاری که برای او می‌دادید: «بوی رجایی آمد» را در گوش دارند و ساده‌زیستی و پرکاری خاص او نیز در ذهن همگان ثبت است و فراموش نشده ولی چه خاطره‌های سیاهی از او و دوران حکومتش در ضمیر مردم ثبت شد! و خود شما هم بعدها او را منحرف و … خواندید و حاضر نیستید او را در جرگه خود بپذیرید و فریاد برائت‌جوئی شما از او گوش‌ها را کر کرده و اجازه حضور دوباره به صحنه را به او ندادید تا حداقل مردم سخن دل خود را در باره‌‍‌اش اظهار کرده و برای همیشه او را از صحنه محو کنند، پس عجله نکید و شعری نگویید که مبادا فردا در قافیه‌اش بمانید!

در ادامه جناب حداد به نمایندگی از «ائتلاف نیروهای انقلاب» شرط موفقیت دولت را این می‌داند که«وزرا در انتخاب همکاران، معیارهای اسلامی و انقلابی را ملاک قرار داده و افرادی حداقل از جنس رجایی و باهنر بر‌گزینند». با توجه به این جمله زیبای شهید چمران که در دعوای تقدّم «تدین یا تخصّص» می‌گفت: «من ضمن اعتراف به تقدم تدیّن، بر این باورم که اگر کسی “تخصص کاری” را نداشته باشد و آن منصب را قبول کند، قطعاً انسان “بی تقوا و بی‌دینی” است»[نقل به مضمون]؛ می‌بینیم توصیه ایشان بنا بر ظواهر محسوس و ملموس از طرف خود رئیس جمهور انقلابی و مجلس انقلابی در انتخاب وزیران لحاظ نشده لذا به جای شخصیتی چون دکتر ظریف که دنیا به توانمندی و کاردانی او معترف است، آقایی برگزیده‌اند که حتی عربی را از رو هم نمی‌تواند به خوبی و روانی بخواند و در هنگام گرفتن عکس یادگاری رسمی، ظاهراً به ادعای عزت‌آفرینی، رعایت آداب پذیرفته شده دیپلماسی را نمی‌کند! و به جای مدیری همچون آقای صالحی که دانشمندی شناخته شده و دیپلماتی در قامت وزیر و مورد توجه جهانیان است، مهندس راه و ساختمانی که حداکثر برای وزارت راه و شهرسازی مناسب است، می‌گمارند یا شخصی که سابقه اصلی و طولانی‌اش نظامی است، به جای یک اقتصاددان ماهر و با تجربه در جایگاه سکاندار اقتصادی دولت می‌نشیند و…! معلوم می‌شود که ملاک‌های تخصص و توانمندی تا چه حد مدّ نظر این دولت و مجلس انقلابی است! البته امید داریم حالا که انتخاب‌ها صورت گرفته، این نمونه‌ها در آینده با توانمندی ویژه و کم‌نظیر خود نشان دهند ما در باره جایگزینی آنها اشتباه می‌کردیم.

آقای حداد در فرازی هم به خاطر «توفیقات ملت ایران در یک سال و نیم اخیر» شاکر درگاه خدا شده است! حال آن که در یک سال و نیم اخیر کاری که بتوان آن را به ملت ایران نسبت داد، جز انتخابات مجلس، ریاست جمهوری و شوراها سراغ نداریم؛ در حالی که در این انتخابات‌ها کمتر از نصف مردم شرکت کرده‌اند و منتخبان هم با کمترین رأی انتخاب شده‌اند، حالا چگونه ایشان و «نیروهای انقلاب»! انتخاب اقلیت را به «مردم» نسبت داده و «توفیق مردم»! می‌خوانند؟!

انتهای پیام