خطر گفتمانی طالبان برای جمهوری اسلامی

مهدی نصیری در یادداشتی تلگرامی با عنوان «خطر گفتمانی طالبان برای جمهوری اسلامی» نوشت:

تاکنون در باره خطر امنیتی طالبان برای ایران و به خصوص مرزها و مناطق شرقی زیاد گفته شده اما در باره خطر گفتمانی آن برای جمهوری اسلامی کمتر شنیده ایم.

با اندکی دقت در شعارها و ایده آل های طالبان می توان وجوه اشتراکی هر چند ناقص و جزئی بین گفتمان آنها با گفتمان کنونی حاکم و غالب بر جمهوری اسلامی پیدا کرد و از همین روست که یکی از روزنامه نگاران مشهور اصولگرا طی مقاله ای در یک خبرگزاری وابسته به سپاه نسبت به تشکیل جمهوری اسلامی واقعی دوم در افغانستان ابراز امیدواری کرده بود.

اگر چه اشتراک در موضع ضد آمریکایی بین طالبان و جمهوری اسلامی به دلیل مظالم تاریخی آمریکا نسبت به منطقه و ایران، مشکلی ایجاد نمی کند و بلکه می تواند به کام برخی تا جایی شیرین بیاید که خطرات بالفعل و بالقوه طالبان را نادیده گرفته و یا اندک شمارند اما اشتراک گفتمانی و لو نسبی در نحوه برخورد با اموری چون حجاب و صیانت از فضای مجازی و دموکراسی و عجیب تر از همه اشتراک در ادعای سیادت و رهبری جهان اسلام (و لو در حد ایده و شعار) که جمهوری اسلامی به عنوان ولایت امر بر مسلمین و طالبان به عنوان امارت بر مسلمانان مطرح می کند، تشابه سئوال برانگیز اساسی ای را بین دو گفتمان عقیدتی ایران و طالبان نمایان می سازد.

حال با این وجود اگر جریان حاکم در ایران، مرزبندی گفتمانی با طالبان کند، هم باید بابت تطهیر و خوش بینی اولیه نسبت به طالبان پاسخگو باشد و هم هژمونی گفتمانی خود را از دست داده و طیف گسترده ای از اقلیت طرفدارش را مساله دار و دچار بحران هویت می کند و اگر مرزبندی نکند و حتی سکوت هم کند، در افکار عمومی داخلی و جهانی متهم به همگفتمانی با طالبان خشن و متحجر می شود و این دو راهی ای سخت برای حاکمیت یکدست انقلابی است.

البته آنچه به نفع سرزمین و مردم ایران و تقویت نظام است، حفظ مناسبات سنجیده و محتاطانه دیپلماتیک همراه با آمادگی امنیتی در برابر رژیم طالبان از یکسو و از سوی دیگر مرزبندی گفتمانی با طالبان است که به مرور به تقویت اسلام رحمانی و مردم سالار در گفتمان حاکم بر جمهوری اسلامی بیانجامد.

انتهای پیام