کار سخت آرژانتین برای دفاع از قهرمانی

مهدی میرآبی، نویسنده و روزنامه‌نگار در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «کار سخت آرژانتین برای دفاع از قهرمانی» نوشت:

رقابت‌های جهانی فوتسال هم بسان بسیاری از رویدادهای مهمِ دیگر با یک سال تعویق از سر گرفته شد و بعد از پایان دور گروهی؛ عیار تیم‌ها تا حد زیادی مشخص شد و مثل همیشه آرژانتین (مدافع عنوان قهرمانی) برزیل، اسپانیا، روسیه، پرتغال و ایران را باید در شمار مدعیان اصلی و جدیِ قهرمانی دانست. هر کدام از تیم‌های نام برده به عنوان تیم اول و با اقتدار از گروه خود صعود کردند و تیم کشورمان که در گروه آرژانتین قرار داشت. بازی آخر را که تعیین کننده‌ی سرگروهی بود با ارائه یک نمایش نه چندان رضایت بخش واگذار کرد و طبیعی بود که به عنوان تیم دوم صعود کند.

در عصر حاضر و با توسعه‌ی امکانات و علوم، بین بسیاری از جوامع، در می‌یابیم وقتی تورنمنتی پایان می‌یابد و در دوره‌ای بعد آغاز می‌شود، آنچه برجسته می‌شود پیشرفت تیم‌ها و نزدیکیِ قوای آنها به یکدیگر است. شکاف بین تیم‌های سید یک و سه سید دیگر شبیه بیست سال پیش نیست و آنها حتی رتبه‌های خود را جابجا می‌کنند و جای یکدیگر را در جدول فیفا از هم می‌گیرند. در دور مقدماتی گرچه هیچ کدام از مدعیان حذف نشدند و هر کدام به عنوان تیم اول صعود کردند اما بررسی کلی بازی‌ها حکایت از بالا بودن سطح کیفیِ آنها را دارد و به همین دلیل آرژانتین برای دفاع از عنوان قهرمانی کار بسیار سختی در پیش رو خواهد داشت.

بازی اول آرژانتین با حریف سختی نبود اما بازی دوم آنها محک خوبی برای قضاوت محسوب می‌شد. تیم صربستان تیمی فیزیکی، پرتوان و با انگیزه بود و توانست آرژانتین را به دردسر بیندازد اما آرژانتین به واسطه شاخصه‌ی “سرعت” توانست هر دو بار که از حریف عقب افتاد بلافاصله جبران کند و بُرد را در کسری از زمان به حریف دیکته کند. در بازی سوم هم که مهم‌ترین و سخت‌ترین بازی آرژانتین محسوب می‌شد. آنها نیمه نخست را با احتیاط و حفظ توپ بازی را مدیریت کردند اما در نیمه دوم گویا پلن “بی” خود را رو کردند و با پرسینگ، گاه از جلو و گاه از نیمه زمین، فرصت هیچ‌گونه ابتکاری به ایران ندادند. تیم ایران نتوانست تاکتیک‌های تیمی خود را به اجرا بگذارد و گلی هم که زد به واسطه نبوغ فردی کاپیتان‌شان بود. اما آرژانتین با پرسینگ و توپ ربایی‌های پی‌در‌پی و سرعت انتقال توپ حملات زیادی روی دروازه ایران انجام داد و همه شاخص‌های بازی گویایی برتری آنها بود.

اما این آمارها در دور مقدماتی ملاکی برای تضمین قهرمانی آنها محسوب نمی‌شود. در مراحل بعد و رقابت تیم‌های مدعی با یکدیگر، که از هر حیث فاصله محسوسی با هم ندارند بازی‌ها دیدنی‌تر خواهد بود و آن وقت نبض بازی را مربیانِ متفکری به دست می‌گیرند که با شناخت کامل از رقبا و کسب تجربه و تکیه بر نکات قوت خود معادلات را برهم بزنند. در فوتسال همانند بسکتبال “ثانیه‌ها” تعیین کننده هستند و می‌تواند نتیجه بازی‌ها را عوض کند. به ویژه آنکه در کنار سایر رقبا آنها یک رقیب سنتیِ همیشگی هم دارند. برزیل بیش از هر زمان دیگری می‌کوشد با کسب قهرمانی از عقبه و اعتبار گذشته خود دفاع کند و حذف یا کسب مقامی غیر از قهرمانی برای تیمی که پنج عنوان قهرمانی دارد آنها را راضی نخواهد کرد.

با قابلیت‌هایی که از آرژانتین برشمردیم و فاکتورهایی که دارد، هیچ بعید نیست دومین قهرمانی خودش را هم تکرار کند. با توجه به اینکه چندی پیش چنین اتفاقی را هم در فوتبال و هم در فوتسالِ کوپا آمریکا در برابر برزیل برای خود رقم زده‌اند. این قهرمانی حکم رقابتی “حیثیتی” پیدا کرده است. چرا که پیش از این، برزیلی‌ها هم در فوتبال و هم در فوتسال آرژانتین را تیم دوم قاره و همیشه پشت سر خود می‌دانستند.

انتهای پیام