ایران درودی درگذشت
/ گزارش ایسنا و بی‌بی‌سی درباره‌ی او /
ایران درودی نقاش برجسته‌ی ایرانی درگذشت. در زیر گزارش ایسنا و بی‌بی‌سی درباره‌ی او را می‌خوانید.
ایسنا: ایران درودی درگذشت
ایسنا درباره‌ی درگذشت او نوشت:
ایران درودی ـ هنرمند نقاش برجسته معاصر کشورمان ـ پس از تحمل سه ماه بیماری و مبارزه، جمعه ـ هفتم آبان ماه ـ درگذشت.
صفحه رسمی هنرمند در اینستاگرام که توسط بنیاد ایران درودی اداره می شود، این خبر را تایید کرده است.
همچنین سیدمحمد طباطبایی ـ فعال فرهنگی و دبیر سابق شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور ـ که پیشتر خبر ابتلای درودی به کرونا را به ایسنا اعلام کرده بود، صبح امروز در گفت وگویی خبر درگذشت این هنرمند را تایید کرد.
اما تکتم نعیمی، مدیر برنامه های ایران درودی در گفت وگویی با ایسنا، درباره درگذشت این هنرمند توضیح داده است: ایشان به دلیل بیماری که داشتند اخیرا در رفت و آمد به بیمارستان بودند و متاسفانه صبح امروز ساعت هفت و نیم صبح به دلیل ایست قلبی در بیمارستان دی از دنیا رفتند.
ایران درودی، نقاش، نویسنده، کارگردان، منتقد هنری و استاد دانشگاه کشورمان که چندی قبل ۸۵ سالگی اش را جشن گرفت، تقریبا از همان شهریور ماه امسال به کرونا مبتلا شد و پس از بستری شدن در بیمارستان و گذراندن دوران نقاهت، برای ادامه مراحل درمان به منزل انتقال یافت. تا اینکه پس از چند ماه مبارزه با بیماری، امروز (جمعه) هفتم آبان ماه خبر درگذشت این هنرمند اعلام رسمی شد.
ایران درودی در دانشکده عالی هنرهای زیبای پاریس، مدرسه لوور پاریس در رشته نقاشی و رشته تاریخ هنر دانشکده سلطنتی بروکسل تحصیل کرده بود.
او در طول حیاتش ۶۴ نمایشگاه انفرادی در سراسر جهان داشت و در بیش از ۲۵۰ نمایشگاه گروهی شرکت کرده بود. درودی از سال ۱۳۴۳ عضو کنگره بین المللی هنرمندان و منتقدان ریمنی، ووکیو و سان ماریو ایتالیا بود. او از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۱ تهیه کنندگی و کارگردانی بالغ بر ۸۰ فیلم مستند برای تلویزیون تحت عنوان شناسایی هنر را انجام داد. در سال ۱۳۴۷ فیلم مستند بی ینال ونیز را در مدت زمان ۵۵ دقیقه کارگردانی کرد و از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ استاد مدعو دانشگاه صنعتی شریف برای تدریس تاریخ و شناسایی هنر محسوب می شد.
از ایران درودی و همچنین درباره او کتابهایی به ماندگار مانده است که از آن جمله می توان به کتاب آثار نقاشی (۱۳۵۲ـ ۱۳۳۸) ایران درودی (امیرکبیر)، در فاصله دو نقطه …! (آثار نقاشی ۱۳۵۲ـ ۱۳۳۸) (نشرنی)، چشم شنوا، قصه انسان و پایداری اش…! (ناشر سخن)، گفت وگو با ایران درودی (نشر ثالث) اشاره کرد. کتاب در فاصله دو نقطه …! امسال تجدید چاپ شده بود.
بی‌بی‌سی: ایران درودی، نقاش سرشناس ایرانی درگذشت
بی‌بی‌سی درباره‌ی این خبر نوشت:
ایران درودی، نقاش سرشناس ایرانی پس از چند ماه بیماری در تهران و در سن ۸۵ سالگی درگذشت.
یکی از نزدیکان خانم درودی در گفتگو با بی‌بی‌سی فارسی خبر درگذشت او را تایید کرد.
ایران درودی از پیشگامان هنرهای تجسمی معاصر ایران و در کنار نقاشانی چون بهجت صدر و منیر فرمانفرماییان از زنان پیشتاز در این عرصه بود.
او در مصاحبه‌ای گفته بود: “در جهان مردسالاری، من امتیاز زیادی را به عنوان زن از دست داده‌ام ولی با مبارزه خستگی‌ناپذیر چندین برابر آن را با اعتماد به نفسی که دارم به‌دست آورده‌ام.”
ایران درودی نقاشی‌هایش را در ده‌ها نمایشگاه انفرادی در برخی از معتبرترین موزه‌های جهان نمایش داد.
آثار او ستایش بسیاری از منتقدان و چهره‌های هنری را برانگخیت.
یکی از این آثار به نام “رگ‌های زمین، رگ‌های ما” که با مضمون نفت ایران کشیده شده بود در تیراژی وسیع در مطبوعات جهان منتشر شد.
احمد شاملو، شاعر سرشناس ایرانی، در شعری که در سال ۱۳۵۱ به ایران درودی تقدیم کرد نوشت:
“پیش از تو/ صورتگران بسیار/ از آمیزه‌ی برگ‌ها/ آهوان برآوردند…
تمامی‌ِ الفاظِ جهان را در اختیار داشتیم و/ آن نگفتیم/ که به کار آید/ چرا که تنها یک سخن/ یک سخن در میانه نبود:
ــ آزادی!
ما نگفتیم
تو تصویرش کن!”
خانم درودی در جوانی در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته نقاشی تحصیل کرده بود.
ایران درودی علاوه بر نقاشی، در مستندسازی و آموزش تاریخ هنر نیز سابقه داشت.
او برای آموختن فیلمسازی به آمریکا رفت و در نیویوک با پرویز مقدسی، که او هم دانشجوی کارگردانی بود، آشنا شد و ازدواج کرد.
ایران درودی می‌گفت “آزادگی” همسرش تاثیر مثبتی بر او داشت و کمک کرد تا به خودش باور داشته باشد.
این مضمون سرسختی و اعتماد به نفس در بسیاری از گفته‌های او تکرار می‌شد.
خانم درودی گفته بود: “وقتی من به دنیا آمدن نامادری پدرم به مادرم گفت برای زاییدن این بچه زشت، چرا این همه درد؟ و این در حافظه خانواده همیشه باقی ماند و من برای این خیلی جنگیدم و تلاش و مبارزه من از اینجا شروع می‌شود.”
یکی دیگر از مضامین دیگری که او بر آن تاکید داشت علاقه‌اش به تاریخ و به مردم ایران بود.
خانم درودی گفته بود: “مفتخرم که نامم ایران است و وصیت کرده‌ام که روی سنگ قبرم فقط نام ایران را بنویسند. برایم خوشحال باشید”
انتهای پیام
