تصادف‌های مرگ‌بار تمامی ندارد!
مهدی میرآبی، نویسنده و روزنامه‌نگار در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «تصادف‌های مرگ‌بار تمامی ندارد!» نوشت:
وضعیت جاده‌های کشور به گونه‌ای‌ست که اگر روزی خبر ناگواری مبنی بر تلفات جانی به گوش نرسد مایه تعجب همگان خواهد بود. و این نه تنها در مسیرهای پر خطر اتفاق می‌افتد بلکه در بسیاری از مناطق کم‌خطر و حتی در سطح شهر که سرعت مجاز رانندگی باید بسیار کم باشد رخ می‌دهد.
چند روز پیش در محدوده‌ی خروجی شهر میناب ماشین پرایدی چهار نفر از بچه‌هایی را که به مناسبت سیزده آبان طی همایشی مشغول جمع‌آوری زباله‌ها و پاکسازیِ طبیعت بودند زیر گرفت و سه نفر آنها جان سپردند. یا در بندرعباس، گروهی که همراه با ماشین عروس در وسط خیابان برای دقایقی کوتاه به شادی پرداخته بودند توسط ماشین پژویی که با سرعتی غیر قابل مهار می‌راند زیر گرفته شدند و منجر به آن شد که داماد جلوی چشم‌های عروس جان بسپارد.
هر نهادی برای برپایی همایش‌هایی از این دست باید مراتب ایمنی و امنیت جانی افراد را فراهم آورد که در صورت منحرف شدن وسیله نقلیه حادثه‌آفرین نباشد.
در مورد حادثه دوم هم نه رفتار این شهروندان درست بوده است و نه ماشینی که آنها را زیر می‌گیرد سرعتش مجاز بوده است.
ما ایرانی‌ها در بسیاری از مواقع به مخاطرات اقدامات لحظه‌ای خود که سرشار از هیجان است کمترین توجهی نمی‌کنیم. کورس بستن، دستی کشیدن، لایی کشیدن همراه با نذری دادن و شادی کردن در وسط خیابان هم جرم است و هم خطرناک که به قیمت از دست دادن جان، تمام می‌شود. باید این قسمت هیجانات را در خود نگه داشت و به سمت و سوی دیگری هدایت کرد. مخصوصاً در این کشور که جان انسان‌ها کوچکترین ارزشی ندارد.
با توجه به فرسودگیِ جاده‌ها و صرف بودجه‌های عمرانی که تحول چشم‌گیری در نوسازی و بازسازی محورهای جاده‌ای صورت نمی‌گیرد، متأسفانه باید گفت تماشای صحنه‌های دلخراش و دیدن مرگ هموطنان همچنان ادامه دارد و امیدی هم نیست که در کوتاه‌مدت آمارش پایین بیاید. در این میان تحولی هم در صنعت خودروسازی شکل نگرفته است که حداقل به قسمت دیگری از این مجموعه امیدوار شویم و گمان کنیم مسیر و راه خودش را دارد درست طی می‌کند و سهم آنها را از این معضل کم بدانیم. با این حال همه‌ی بخش‌ها فعالانه در خلق این کابوس‌های خونبار سهمی بزرگ دارند و به جای نجات جان یکدیگر کمر به نابودی هم بسته‌اند.
تردد بالای خودروهای بی‌کیفیت و غیر استاندارد در جاده‌ها و همینطور خودروهای سنگینِ معیوب و ناایمن که رانندگان به علت گرانی لوازم یدکی توجهی به خرابیِ قطعات ندارند و بدون اطمینان کامل از سلامت خودرو می‌رانند در کنار رانندگیِ عده‌ای اشخاصِ مجنون‌الحال که به علت مصرف مواد و الکل در خیابان‌ها به پرسه زدن و «دور دور» مشغولند و حتی با همین شرایط به مسیرهای بکرِ برون شهری رهسپار می‌شوند، ریسک تلفات را بی‌اندازه بالا برده است و جان آن عده‌ای از شهروندان را هم که از هر نظر برای تردد آمادگی دارند و استانداردها و قوانین را رعایت می‌کنند تهدید می‌کنند.
برای کاهش این دست تلفات باید فرهنگ رانندگی را اصلاح نمود اما در خصوص سایر بخش‌ها امیدی برای بهتر شدن اوضاع نمی‌بینم و صحبت از راهکار و اصلاح و تمیز دادن جاده‌ها و اصلاح ساختاریِ صنعت خودرو (که با مافیایِ غول خود ارّابه مرگ تولید می‌کند) به اندازه‌ای گفته شده که پیش‌کشیدن دوباره آن چندش‌آور است. از همین رو سخن گفتن از اصلاح مجموعه‌ای که به صورت سازمان یافته و سیستماتیک جلوی تولید و واردات خودروهای با کیفیت و ایمن را گرفته و دلیل رسوایی‌اش هم بر همگان عیان گشته است بیشتر به یک جوک شبیه است.
انتهای پیام
