حمایت یا حماقت؟

یادداشت ارسالی یکی از مخاطبان انصاف نیوز درباره‌ی بررسی طرح «صیانت از حقوق عامه در مقابل حیوانات مضر و خطرناک» در مجلس را در ادامه می‌خوانید:

حال و روز این روزهای جامعه پس از اعلام طرح جنجالی صیانت از حقوق عامه مقابل حیوانات مضر بس عجیب و عبرت انگیز است.

برداشت اول:

رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی پر از عکس‌های سگ و گربه شده و همگان در شماتت چنین طرحی یک صدا شده‌اند. عجیب آنکه در بحبوحه‌ی مشکلات عظیمی چون کمبود منابع آبی و وضعیت سخت اقتصادی و تنگناهای اجتماعی و سیاسی در کشور شاهد تقلای افکار عمومی برای حمایت از حیوانات شهری هستیم.

این اوضاع مرا به یاد دورانی انداخت که میلیاردها دلار از منابع نفت و گاز ایران در میادین مشترک توسط کشورهای همسایه برداشت می‌شد ولی ما گرفتار کشمکش‌های سیاسی و اجتماعی در داخل کشور بودیم.

برداشت دوم:

مردم کلانشهرها اکثرا حامی سگ و گربه هستند و معمولا گروه‌های حامی حیوانات تنها و تنها برای حیوانات خیابانی دلسوزی و تلاش می‌کنند و بدون توجه به عواقب ازدیاد جمعیت سگ و گربه و حتی موش و کبوتر با هر تفکر مخالفی به شدیدترین وجه برخورد می‌نمایند.

بی مسئولیتی و تندروی افسار گسیخته حامیان حیوانات بلای جان حیات وحش شده است. روزگاری اطراف تهران پر بود از حیواناتی چون شغال و گرگ و خرگوش و بز کوهی و غیره ولی امروزه به دلیل حضور حداکثری انسان‌ها در طبیعت و نیز ازدیاد جمعیت سگ‌های ولگرد در دامنه‌ی کوه‌های اطراف شهر موجب از بین رفتن گونه‌های ارزشمند جانوری شده است.

لازم به ذکر است سگ‌ها علاقه وافری به زندگی گروهی دارند و در گروه رفتارهای تهاجمی‌تری از خود بروز می‌دهند. بدین سبب هیچ حیوانی از آسیب آنها در امان نخواهد بود.

و اما تندروهای حامی حیوانات بی خانمان به کمک اینستاگرام و با جا انداختن نام فرشته برای سگ‌ها توانسته‌اند افکار عمومی را به نفع خود همراه سازند. برای همین هر روز شاهد انتقال صدها کیلو ضایعات گوشت و مرغ توسط مردم عادی به اطراف تهران هستیم تا برخلاف قانون طبیعت شرایط ایده‌آلی برای رشد حداکثری توله سگ‌ها فراهم آید.

برداشت سوم:

جامعه عمیقا دچار دو قطبی شده است و گاها اختلاف نظرها به دشمنی و تقابل کشیده می‌شود. از یک‌ سو افرادی به دنبال حذف این جانوران سودمند اهلی هستند و از سوی دیگر افراط‌گرایانی که بلای جان طبیعت شده‌اند.
یکی از دین برای مقابله با حیوان زبان بسته مایه می‌گذارد و دیگری از حیوان بی‌چاره برای دین‌ستیزی استفاده می‌کند.

نتیجه:

راه اعتدال و میانه‌روی در این روزهای مملکت بسیار خلوت است و اگر به خودمان نیاییم به زودی در باتلاق افراط و تفریط غرق خواهیم شد.

انتهای پیام