از مداحی آهنگران تا مداحی برخی امروزی ها

یکی از شاکردان سیدحسن خمینی، نوه امام خمینی در یادداشتی درباره ی وضعیت برخی مداحی ها، پرسیده است: براستی چرا حال وروز این عده چنین شده است؟ این سیر سقوط اخلاقی تا به کجا خواهد کشید؟

به گزارش انصاف نیوز، «رشید داودی» در یادداشت «امام و مداحان» نوشت:

علیرغم درخواست های چندباره ی هیات های مذهبی و مداحان برای دیدار با امام خمینی، امام هیچگاه با درخواست آنان موافقت نکرد؛

حتی یک بار که یکی از شخصیت های انقلاب را برای پذیرش ملاقات، واسطه کرده بودند باز هم امام نپذیرفت و ابرو در هم کشید و درخواست واسطه را به ملامت پاسخ گفت.

به راستی چرا امامِ سهل الوصول برای همه ی اقشار، برای این گروه، صعب الوصول، یا به تعبیر أدقّ، غیر قابل وصول شده بود؟

این پیر مراد، فقیهِ بصیر و عالم با تدبیر، به چه می اندیشید که همه ی راه ها را به روی آنها بسته بود؟

در شرایطی که او مأنوس محفل مدح و عزای اهل بیت علیهم السلام بود، صدای ساده و بی آلایش مرحوم کوثری، شانه هایش را به لرزه می انداخت و حاج صادق آهنگران، بلبل نوحه خوانش بود.

شاید دیدن حال این روزهای «برخی» نامداران این عرصه، پرده از راز امتناع امام خمینی از این ملاقات بردارد؛

مداح هایی که نه علم و تقوا و اخلاقشان که صوت خوششان آنها را شهره ی شهر گردانده است.

افرادی که آموخته اند و بیش از دانسته هایشان می گویند و آموزند!

گاه بر ساحت مرجعیت دینی تازیانه ی جهالت می نوازند و روزگاری بزرگان سیاست و فرهنگ و … نظام را مورد نوازش قرار می دهند؛

به واسطه ی در اختیار داشتن تریبون های مقدس و پر جاذبه، بر هر که و هرچه، حکم می رانند، تهمت، ناسزا و الفاظ رکیک را با خیال راحت نشر می دهند؛

سیبل بدگویی و ناسزای آنها، فقط یک استثنا داشته که رهبری معظم انقلاب است، آن هم به خاطر ملاحظات و شاید بیم …

آیت‌الله مکارم شیرازی را مکارم بی سواد می خوانند، برای آقای هاشمی رفسنجانی پس سالها تهمت و تخریب و… طلب مرگ می کنند؛ مشایی را عورتِ بیرون زده ی احمدی نژاد می نامند؛ روحانی را خائن و انگلیسی و اخیرا مسوولان دستگاه دیپلماسی کشور را با عرض پوزش، کره خر می خوانند و دهها ناهنجاری دیگر همچون هفت تیر کشی اتوبانی.

به راستی چرا حال و روز این عده چنین شده است؟ این سیر سقوط اخلاقی تا به کجا خواهد کشید؟

پی نوشت:
۱. ضربه ای که این عده مداح مشهور اما فاقد اخلاق دینی و صلاحیت علمی به دیگر هم سلکان اخلاق مدار خود می زنند، به این زودی قابل جبران نیست.

۲. درود بر مادحین محترمی که علم و ادب و تقوا دارند، کسانی که نامور نیستند اما نیکنام اند؛ صدای تریبونشان کم است اما در پستوی پراگماتیسم (عملگرایی سودمحور نه واقع نگر) گم نشده اند.

۳. اگر امام خمینی (س) به این عده میدان داده بود امروز در کدام نقطه ایستاده بودند؟

۴. آن داستان وساطت شخصیت انقلاب را از فرزند گرامی مرحوم آیت‌الله توسلی شنیدم که شاهد ماجرا بوده‌اند.

انتهای پیام