می‌خواهند در دانشگاه را گِل بگیرند!
رضا رئیسی، فعال دانشجویی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «می‌خواهند درب همین دانشگاه مرده را گِل بگیرند» نوشت:
اساس هر سیستم آموزشی، آزادی عمل است. آزادی عمل، همبسته استقلال و خودگردانی نهاد آموزشی است. این مهم نهفته در ذات پدیدار علم است. علم تحکّم پذیر نیست. ساز و کار نهاد آموزشی و علمی کارآمد، بر محتوا و فرایندهای مستقل تاکید دارد. حاکم دانشگاه باید مجموعه عوامل انسانی و ایده های خود بنیاد آن باشد نه سیستم های متمرکز دولتی-حاکمیتی.
از زمان پیدایش نهاد آموزش عالی در کشورمان همیشه حاکمان در تلاش برای سلطه بر دانشگاه بوده اند. حق است اگر بگوییم در چند دهه‌ی اخیر این سلطه به قدری بر دانشگاه اعمال شده است که ذات سیستم آموزش عالی را قلب نموده و جسد این نهاد بر دست سیستم اجتماعی بار اضافی می نماید.
دانشگاه بدل به یک نهاد بروکراتیک غیر مولد و کاملا وابسته به سیستم قدرت گردیده و از محتوای آموزشی تا دانشجو و اساتید آن تنها تزیین کننده این جسد متعفن‌اند. دانشگاه مبدل به عرصه تحمیل خواست قدرت ها و جناح های سیاسی گردیده است.
سیستم تحمیل با انواع سهمیه ها و گزینش ها، دانشگاه را به اسارت گرفته و به دنبال هوا و هوس خود می کشاند. آنچه می ماند یک سیستم آموزشی ناکارآمد و بسته است. دانشجو در این سیستم محجور است و اگر خدایی نکرده از استادی ذره ای سرکشی نمایان گردد، اخراج سرنوشت محتوم اوست.
می گویند چرا دانشگاه به فکر اجتماع نیست. آخر مگر از نهاد در بند توقع تفکر می رود؟ نهاد آموزشی بدون استقلال نهادی و آزادی عمل، اخته و پژمرده می شود و در نهایت دچار فروپاشی کارکردی می شود. ایده، نظر و فکر از دل یک فرایند سالم آموزشی متولد می شود. در دانشگاهی که نتایج از پیش به دست سیستم مسلط بر آن مشخص است و فرایندها یا ناقص و ناسالمند یا به کل وجود ندارند توقع تولد فکر و نظر نباید داشت.
هر که در این سیستم سلطهٔ ناکارآمدی بخواهد زبان به سرکشی بگشاید در نهایت محکوم به حذف است. اگر استادی سرکشی کند و اخراج شود اگر دانشجویی زبان به نقد سیستم بگشاید و طرد و حذف شود جای تعجب ندارد، زیرا که سیستم مریض دانشگاهی هم راستا با کلان سیستم، برای ادامه کار خود دست به حذف زده است.
انتهای پیام
