سخنی با جناب آقای علم‌الهدی
سیدزین‌العابدین صفوی در یادداشتی تلگرامی نوشت:
جمعه گذشته امام جمعه محترم مشهد گفت: “نقد در کشور ما آزاد است.اما طوری نقد نکنند که آب به آسیاب دشمن بریزند و بهانه و مدرک به دست او بدهند”
از حضرت ایشان می‌پرسم که آیا این دشمن پلید، بهانه‌هایش را تنها از نقد منتقدان به چنگ می‌آوَرَد یا از رفتار و گفتار برخی از مسئولان نیز بهانه‌ای می‌یابد؟ از خطبه‌ها و سخنرانی‌های رسمی چطور؟
آیا خبری دارید از آن “سخنران‌های خودی” که هربار جمله‌ای بی‌معنی و واژه‌‌ای غلط، یا خرافه‌ای شگفت بر زبان جاری می‌کنند؟ آیا گمان می‌کنید این طُرفه‌ها از چشم و گوش دشمن پنهان‌است؟ آیا دشمن پلیدما و شما، از کاهش ارزش پول ملی، قیمت کالا‌ها، کیفیت خودروها، فرار سرمایه‌ها، مهاجرت نخبگان و … بی خبر است و هیچ بهانه‌ای نمی‌جوید و فقط چشم به دهان منتقدان داخلی دوخته تا بهانه‌ای شکار کند؟ آیا گداهای اطراف حرم، زباله گردهای پایتخت، کول‌برهای مرزی، ماشین‌خواب‌های تهران، از چشم دشمن پوشیده می‌ماند؟ آیا دشمن پلید خارجی خشکیدن دریاچه‌ها و رودها و قنات‌های کشور را نمی‌بیند و تنها منتظر اظهار نظر منتقدان داخلی است؟
راستی! این دشمن پلید و پلشت را چه کسی در داخل محبوب می‌کند؟ آیا برخی از خودی‌ها را نمی‌بینید که چگونه با تناقض گویی، کتمان حقیقت و ریاکاری، چهره دشمن را موجه می‌کنند؟
به گمانم با این وضعیت، به اندازه کافی سند و مدرک، دم دست دشمن پلید ریخته است که دیگر هیچ‌گاه، هیچ نیازی به هیچ بهانه‌ای نداشته باشد.
انتهای پیام
جناب حضرت … علم الهدی، شما بفرما منتقدین چگونه نقد کنند که بزعم شما آب به آسیاب دشمن نریخته باشند و بهانه و مدرک هم بدستش نداده باشند!!؟ مثلا برای دزدی ها و اختلاس های فوق مریخی و دروغ های اظهرمن الشمس مسئولان، حقوق های آنچنانی، فاصله طبقاتی وحشتناک، تورم لجام گسیخته و … بسیاری موارد دیگر، چه بگویند و چگونه بگویند که شمایان آنرا آب برای آسیاب دشمن ندانید و مدرک و بهانه هم بحساب نشمرید!!؟