گزارش میدانی | مردم دربارهی مذاکره با آمریکا چه میگویند؟
محمد توکلی، انصاف نیوز: «مذاکره ایران و آمریکا» از جمله مباحث پر چالش چهار دههی گذشته بوده است. در این چهل سال شاهد چند مورد مذاکره میان این دو کشور بودهایم اما «ممنوعیت مذاکره با آمریکا» بهعنوان یک قاعده شناخته شده و اگر مذاکرهی موردی نیز همچون برجام رخ داده استثنایی بر این قاعده بوده است.
انصاف نیوز در گزارش میدانی پیشِ رو از مردم پنج استان خراسان رضوی، خوزستان، تهران، آذربایجان شرقی و اصفهان دربارهی «مذاکره با آمریکا» پرسیده است که میتوانید در ادامه بخوانید. با این توضیح که گفتههای مردم در این گزارش به دلیل الزامات انتشار در رسانه اندکی ویرایش شده است.
فاطمه، کارمند یک شرکت دولتی در تهران درباره مذاکره با آمریکا و ممنوعیت آن میگوید: «مگر با آمریکا در برجام مذاکره نشد؟ خودِ آقای ظریف گفت آمریکاییها دبه کردند. وقتی ایشان این را گفته معلوم است که نمیشود با آمریکاییها مذاکره کرد. آنها هر بار «خرشان از پل بگذرد» زیر میز معامله میزنند و میروند».
ناهید، معلم بازنشسته که به گفتهی خودش پنجاه سال در مدارس اصفهان تدریس کرده است میگوید: «آمریکا هم یک کشوری مثل بقیه کشورها، چطور با همهی کشورها حرف میزنند و دست میدهند اما فقط همین یکی استثنا شده؛ اتفاقا اسرائیلیها آرزویشان همین است که بین ایران و آمریکا دعوا و اختلاف باشد تا سودش را آنها ببرند».
مجتبی، رانندهی تاکسی در مشهد میگوید: «اینها با آمریکا مذاکره کردند فقط صدایش را در نمیآورند. سفر رئیسجمهور به روسیه هم برای همین بود که با روسیه و آمریکا ببندند. این موضوع را فقط اعلام نمیکنند تا حرفشان دو جور نشود وگرنه همیشه با هم پشت پرده مذاکره کردند و بقیه ماجرا بازی است که به مردم نگویند».
مهناز، دانشجوی دانشگاه تبریز میگوید: «اگر مردم چنین چیزی را خواسته بودند تا به حال نظام عقبنشینی کرده بود و اجازه مذاکره میدادند. مثل سال 92 که مردم خواستند و رهبری هم پذیرفت که ظریف با جان کری مذاکره کند. اما وقتی مردم نمیخواهند نظام هم اجازه این اتفاق را نمیدهد و مذاکره با آمریکا انجام نمیشود، همه چیز بستگی به خواست مردم دارند. تا وقتی جامعه ساکت است همین وضعیت بین ایران و آمریکا ادامه دارد».
سلیمان ناشری، خبرنگاری در اصفهان میگوید: «حتی اگر فرض کنیم مذاکره هم بین ایران و آمریکا اتفاق بیفتد و اصلا توافقی هم انجام دهند باز هم چیزی نصیب مردم نخواهد شد، مگر بعد از برجام به مردم چیزی رسید؟! پولهای برجام اصلا معلوم نشد چه شد؟! ظریف و عراقچی و دیگران سکه گرفتند و به مردم هم هیچی نرسید».
مرتضی، نویسنده و مترجم در مشهد میگوید: «مسئولان ما تا مجبور نشوند کاری را انجام نمیدهند. در همهی این سالها که نگاه کنیم در هر موضوعی هر وقت «کارد به استخوان رسیده باشد» تصمیم درست را میگیرند، الان هم دیگر به نظر میآید که به خاطر فشار تحریمها به این نقطه نزدیک میشویم و نشانههایی از اینکه ممنوعیت مذاکره ایران و آمریکا برداشته خواهد شد دیده میشود».
ناصر، که در اهواز مشغول کشاورزی است دربارهی مذاکره با آمریکا و ممنوعیت آن در سالهای اخیر میگوید: «مگر آمریکا میآید برای ما کاری کند؟! نه فقط آمریکا، روسیه هم همین است، هیچ کشوری نمیآید برای دیگران کاری کند. ما باید خودمان کار کنیم و مشکلات مردم را حل کنیم. اینکه این همه وقت و پول خرج مذاکره با آمریکا شود نتیجهای ندارد».
محسن، که بهعنوان پرستار در بیمارستانی در مشهد مشغول فعالیت است دربارهی مذاکره با آمریکا میگوید: «هیچ کشوری از مذاکره ضرر نمیکند، حتی ما با صدام هم مذاکره کردیم. میتوان وارد مذاکره شد اما در نهایت آنچه آمریکاییها میگویند را قبول نکرد. به این شکل که از ابتدا با گارد منفی سراغ مذاکره برویم نتیجهاش میشود همین وضعیتی که میبینید».
صالح، دانشجوی دانشگاه صنعتی اصفهان میگوید: «برای حل این مسئله باید رفراندوم برگزار کنند. وقتی نظر مردم با مسئولان متفاوت است مسالمتآمیزترین و قانونیترین راه این است که همهپرسی برگزار شود تا رای مردم تکلیف همه را روشن کند. روحانی چند بار حرف رفراندوم را زد اما در عمل کاری نکرد، اگر همان موقع رفراندومی دربارهی مذاکره ایران و آمریکا برگزار شده بود امروز این همه مشکلات وجود نداشت».
مرتضی، بیکار از اهواز گفت: «اگر این فشاری که به ما در این ده سال آمده به این آقایان هم آمده بود حتما شکل دیگری تصمیم میگرفتند، در کاخها نشستهاند و نمیدانند مردم چه میکشند برای همین تصمیمهایی میگیرند که همهاش به ضرر مردم عادی تمام میشود. من نمیدانم مذاکره خوب است یا نه اما با این وضعیت و مشکلات اقتصادی و گرانیها دیگر نمیتوان به زندگی ادامه داد و خیلیها در این وضعیت هستند و گرفتارند».
ستار که در سبزوار نجار است میگوید: «این همه معطل میکنند که چه اتفاقی بیفتد؟! اینها که در نهایت مذاکره با آمریکا را قبول میکنند چرا اینقدر به تاخیرش میاندازند؟! وقتی با بستن با آمریکا بهتر میشود زندگی کرد چرا این کار را نکنیم و محتاج روسیه و چین باشیم؟!».
محمدحسام، طلبهی حوزهی علمیهی خراسان دربارهی مذاکره ایران و آمریکا میگوید: «همانطور که مقام معظم رهبری فرمودهاند مذاکره با آمریکا به دلیل ضررهای بیشماری که دارد و منفعتی که اصلا ندارد ممنوع شده است و اگر روزی به فرمایش امام خمینی، آمریکا از این خوی گرگ بودنش فاصله بگیرد و آدم شود و رفتارش را تغییر دهد مذاکره با دشمن هم شدنی است و هیچ مانعی نخواهد داشت».
یک عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز معتقد است: «بعد از تجربهی تلخ برجام سخن گفتن از مذاکره با آمریکا مصداق جهالت و حماقت است و اگر کسی بعد از خروج این کشور از برجام و بازگشت تحریمها باز هم این مسیر را برود جهالت خود را فریاد زده است؛ و مهمتر اینکه پس از شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی دیگر صحبت از چنین مسئلهای نه تنها حماقت بلکه خیانت است و باید با افرادی که همچنان این موضوع را دنبال میکنند و متاسفانه در محیط دانشگاهها هم کم نیستند برخورد شود».
عدنان که شغل آزاد دارد و در اهواز زندگی میکند با اشاره به قیمت دلار میگوید: «شما نگاه کنید که زمان برجام و مذاکره با آمریکا قیمت دلار چند بود و این چند سال چند شده؟ همین را مقایسه کنید با قیمت چیزهای دیگر، همهاش روی همدیگر تاثیر دارد و اینطور نیست که بگوییم اگر با آمریکا مذاکره نکنیم مشکلی برای اقتصادمان به وجود نمیآید».
مصطفی راد، پزشک و اهل اصفهان میگوید: «همانطور که رهبر گفت مذاکره به معنای سازش و تسلیم نیست و به همین دلیل حتی با آمریکا و بدتر از آمریکا هم میشود مذاکره کرد اما این مهم است که چه کسی مذاکره میکند. امثال ظریف و روحانی را اگر به مذاکره بفرستیم حتی در مذاکره با روسیه و چین هم موفق نمیشوند و احتمال شکست خوردنشان زیاد است».
سالار فهیمی، بازنشسته و ساکن تهران میگوید: «اینکه ما با آنها غیرمستقیم مذاکره میکنیم و بقیهی کشورها بین ایران و آمریکا پیغام و پسغام رد و بدل کنند خندهدار است و بازی با آبروی این سرزمین کهن است. ما از ده هزار سال قبل تمدن و فرهنگ داشتیم و چنین نگاهی به موضوعات مختلف مایه تمسخر ما میشود. هر چقدر زودتر امکان مذاکرهی مستقیم فراهم شود به نفع مردم میشود».
مهرو، خانهدار و ساکن مشهد در پاسخ به پرسش طرحشده میگوید: «مسئولان باید هر آنچه رهبر میگوید را گوش دهند، ایشان قبلا اجازهی این کار را دادهاند و اگر باز هم تشخیص دهند که لازم باشد این کار را خواهند کرد. دلیلی برای نظرخواهی از مردم نیست و مسئولان خودشان میدانند چه تصمیم بگیرند».
فرهاد، وکیل که در اهواز مشغول فعالیت است معتقد است: «جایگزین مذاکره با آمریکا، جنگ با این کشور است. آیا ما آمادگی چنین جنگی را داریم؟! بر فرض که در حوزهی نظامی چنین آمادگی وجود داشته باشد آیا از نظر منابع مالی برای وقوع این جنگ امکانات کافی را داریم؟! اگر واقعبینانه به ماجرا نگاه کنیم ما برای حل مشکلات نیاز داریم که در جهان به رسمیت شناخته شویم و راه به رسمیت شناخته شدن در جامعهی جهانی نیز کنار آمدن با آمریکاست».
فائزه، عکاس از تبریز در پاسخ به این سوال که «نظر مردم دربارهی مذاکره با آمریکا چیست؟»، میگوید: «نظر و خواست مردم که مشخص است اما کسی کاری به نظر مردم ندارد و کار خودشان را میکنند».
مرتضی، کارگر ساختمانی در مشهد میگوید: «برای مردم فرقی ندارد که اینها مذاکره کنند یا نکنند، باید به جای این حرفها بیایند به داد مردم برسند. چه با مذاکره، چه بدون مذاکره این قیمتها را کنترل کنند تا این همه فشار به ما وارد نشود، دیگر نمیتوانیم».
[عبدالله صامتی، صدرا جمشیدیان، شروین و شیرین شیرانی در تهیهی این گزارش میدانی کمک کردهاند]
انتهای پیام
به نظر بنده در قرن بیست ویکم که قرن تعامل و
قرن انقلاب دیجیتال هست مذاکره حتما باید
صورت گیرد. این که مثلا آقای ترامپ و
هم پالکی هایش از برجام خارج شدند نشانه
اوج حقارت آمریکاییها در زمینه دیپلماسی است.
حتی در اوج تنش های دوره جنگ سرد درهای
مذاکره بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی
سابق باز بود. حداقل فایده دیپلوماسی ممانعت
از بروز جنگ است.