فیش گیت در مقامِ فُرصتی برایِ نسلِ جوان

به گزارش انصاف نیوز، حسین دهباشی از اعضای ستاد انتخابات حسن روحانی در انتخابات سال 92، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

یک:

ساختارهایی چون کشورِ ما، «اصلاح» و «به‌روز» نمی‌شوند غالبا. امّا زوری اگر پُرزور باشد، «مجبور» چرا! و حواسی اگر پرت شود، «غافلگیر» چرا! و اتفاقا از همین فُرصتِ کم‌نظیرِ زورِ افکارِ عُمومی در اعتراضِ به فیش‌هایِ نجومی و سونامیِ گیج‌کُنندهء استعفاها، می‌توان و باید که نهایتِ حُسنِ استفاده را بُرد در اصلاحات و بهروزیِ جامعه‌ای که به جان دوست‌اش داریم و کشوری که سخت می‌خواهیم‌اش.

دو:
در فی‌المثل انتخاباتِ اخیرِ مجلس نیز، لابُد یادمان هست که اگر ردصلاحیت‌هایِ گسترده که البته به قصدِ از میدان دربُردنِ حریف بود، نبود؛ زُعمایِ قوم و خاصّه در میانِ رهبرانِ کهنسالِ اصلاحات، دوباره بسنده می‌کردند به ارائهء لیستی مملو از هم سن‌وسال‌هایِ خودشان، غالبا بازنشسته و سیاست‌زده و خسته و عصبانی و بی‌انعطاف و از فناوری و گفتمانِ نسلِ امروز به دور اُفتاده! امّا همان تهدیدِ رد و ریزشِ پیرمردها و پیرزن‌ها، فُرصتی را بازکرد برایِ تهیه ی فهرستی از جوان‌هایِ تحصیلکرده و هرچند کم‌تجربه امّا باانگیزه و اکثرا پاکدست و اهلِ پیگیری و این‌ها.

سه:
اگر آمارِ عددِ دوهزارونهصدوخُرده‌ای صاحبانِ فیش‌هایِ بادآورده درست باشد، لاجرم باید انتظار داشت که به همین تعداد و به زودی از شُمارِ مسوولانِ کهنسال کم‌شُده و جا باز شود برایِ مدیرانی جدید. و این بهترین فُرصت است، برایِ دویدنِ خونی تازه و سالم در رگ‌هایِ ساختارِ نقرس‌گرفتهء حُکومتی. هرچند که چُنین اتّفاقِ مبارکی نه مقصودِ افشاکُنندگانِ فیش‌ها باشد و نه مطلوبِ مُخالفان‌شان در دولت.

چهار:
نسلِ فربه و فرتوتِ فعلی در بین دولتمردان و آنتی‌دولتمردانِ کشور، مدام بر سرِ نسلِ بعدی می‌زند ماجرای آن چند مُدیرِ جوان و ناکارآمد در دولتِ قبلی و این یکی‌دو نمونهء ناجورِ کم‌تجربه در بین نمایندگانِ فعلی مجلس را. زنهار که مرعوبِ این صحنه‌آرایی خطرناک شویم! در قیاسِ با اشتباهات و کج‌روی‌های مدیریتی یا گاف‌هایِ کلامی حضراتِ عصا به دست، تعدادِ اشکالاتِ رفتاری یا گفتاری جوانان راه‌یافته به پوستهء سختِ قدرت اصلا زیاد نیست و اصلاتر نه قابلِ مقایسه.

پنج:
یعنی وقتی فُلان مقامِ اجرایی برایِ سال‌ها میز را ول نکرده و گند می‌زند یا فُلان فرمانده تنش‌آفرینی می‌کُند یا فُلان واعظِ دینی، بی‌ادبی؛ ما انگشت در چشمشان می‌کُنیم و مُدام به رخ‌شان می‌کشیم که لابُد این نادرستی‌ها عوارضِ سن‌وسالِ آن‌ها است؟ کم پرت‌وپلا شنیده‌ یا خوانده‌ با دیده‌ایم از آثارالباقیهء نسلِ گذشته؟ بله؟ پس چرا تا تازه‌نفسی کمترین خطایی بکند، چوب بر داشته‌می‌شود در نکوهشِ جوانی؟ و بدترتر آنکه خودِ جوانان هم بر آتشِ این شیطنت و جوان‌ستیزی می‌دمند و در منظرِ دیدشان نیست آن قاه‌قاه خندیدنِ و پدرخوانده‌ها در از میدان به در کردنِ رُقبایِ جدّی و جدید.

شش:
نسلِ جوانِ ایرانیان، با هزارویک‌افسوس و هنوز گروگانِ دعواهایِ نسل‌هایِ قبل از خودش است. و کمتر کسی می‌گوید که اصلا بر گذشته‌ها صلوات! و خُداوکیلی دیگر چه‌ربطی به مسائلِ اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و سیاسیِ امروزِ ایران دارد که در سنهء سیچ‌قان‌ایل فُلانی جوابِ سلامِ بهمانی را داده یا زیرآب‌اش را زده و یا چی‌وچی. دُنیا عوض‌شُده و شرایطِ ایرانِ عزیزمان نیز، ما هنوز اندرخمِ کشمکش‌هایِ پایان‌ناپذیرِ بابابُزرگ‌ها!

هفت:
امّا و هزار امّا، که تنها زمانی می‌شود از فُرصتِ فیش‌گیت برای جوان‌سازی و نوسازیِ بدنهء مدیریتی کشور استفاده کرد که همهء جوان‌ها و صرفِ‌نظر از جناحِ سیاسی‌شان، پُشتیبانِ همدیگر باشند و به جایِ پُشتِ‌پازدن، پایِ هم به‌ایستند و به‌جایِ همدستی با نسلِ طمعکار و بازنشستگی‌ناپذیرِ گذشته، دستِ همدیگر را بگیرند و نفسِ هم را نگیرند در بگومگوهایِ فرعی و بی‌حاصلِ گمراه‌کُننده و از همین حالا دور هم جمع شوند و فارغ از بسیجی‌بازی و فتنه‌بازی و اصلاحات‌طلب‌بازی و اصول‌گرایی‌بازی و فُلان و بهمان‌بازی؛ جناح‌بندی‌هایِ جدید و نسلی دُرُست کُنند و از بینِ بهترین‌هایِ همهء همهء خودشان، برادران و خواهرانی را پیدا و گزینه کُنند برایِ جایگزینیِ مظلومینِ ظلمِ خویشتن. صاحبانِ فیش‌هایِ آلوده.

انتهای پیام