درباره‌ی تهاجم شبانه به بیت آیت‌الله منتظری
حجت‌الاسلام مجتبی لطفی، از شاگردان و مسوولان دفتر مرحوم آیت‌الله منتظری در یادداشتی تلگرامی نوشت:
علی فلاحیان وزیر اسبق اطلاعات می گوید: آقای حسینیان خیلی روی موضوع آیت الله منتظری حساس بود. ایشان علیه آقای منتظری مواضع خیلی جدی می گرفت و کوتاه نمی آمد. در آن مورد [حمله به بیت ایت الله منتظری در بهمن 71] اشتباهاتی رخ داد. فلاحیان در اعتراف به سیاست وزارت اطلاعات مبنی بر بایکوت و سانسور نظرات آیت الله منتظری این‌گونه می‌گوید: «سیاست وزرات چه آن موقع و چه بعدش این بود که حرف‌های آقای منتظری بیرون منتشر نشود که بریزند و شلوغ کنند». وی به تهاجم شبانه به بیت آیت‌الله منتظری در 25 بهمن 71 اشاره دارد: «مأموریت آقای حسینیان هم این بود که بروند و ببینند در منزل آقای منتظری چه هست و چه نیست. اینکه آقای منتظری گفته هزار نفر ریختند دروغ است ولی اینکه بگوییم کسی نریخته هم خلاف واقع است. علتش هم این است که بعد از این ماجرا مقام معظم رهبری به من گفتند برو ببین چه خبر است و اینها چکار کردند»
از فلاحیان سوال شده: آقای حسینیان می‌گوید فردای آن روز وزیر که رفت خدمت رهبری مورد تشویق واقع نشد. پاسخ فلاحیان: «نه تنها تشویق نشد که مورد توبیخ واقع شد. ما واقعا نمی‌دانستیم که اینها می‌خواهند این کار را بکنند. مدیر کل استان قم از ما به عنوان وزارتخانه اجازه نگرفته بود… این برای ما یک نقطه منفی شد. نه اینکه بخواهیم قضاوت کنیم که اصل برخورد به حق بوده یا ناحق ولی این شیوه انجام شده قابل نقد بود.»
چند پرسش از آقای فلاحیان:
- با کدام نرم قانونی، اساس و سیاست وزرات شما و نظام، جلوگیری از انتشار نظرات آیت‌الله منتظری بود؟
- تهاجم وسیع صورت گرفته نه برای این بود که به قول شما «مأموریت آقای حسینیان هم این بود که بروند و ببینند در منزل آقای منتظری چه هست و چه نیست» بلکه پس از سخنرانی 21 بهمن ایشان بود. آیا قرار بر همان نصر بالرعب بود برای منع از اظهار نظر و نه چیز دیگر؟!
- اگر قرار بر بازرسی ساده بوده است، چرا قبل از هر اقدامی حکم بازرسی ارائه نشده است؟ چرا نیمه شب تا دو و نیم شب؟ چرا با جرثقیل، دستگاه برش، قطع برق و تلفن ها و…؟
- در بازرسی، اشیایی برده می شود که مربوط به اتهام باشد ولی نیروهای شما و سپاه به رهبری حسینیان چرا این وسایل را هم بردند: آب سردکن، تابلوی نقاشی، شهریه طلاب، موتور برق، جارو برقی، آچار، ماشین اصلاح، آلبوم عکس‌های شهید محمد، منبع آب، ساک لباس، درب چوبی پس از شکستن، لامپ چراغانی، توپ پارچه، ساعت دیواری، وضوخانه، قبوض وجوهات، نسخ اصلی برخی کتب فقهی آیت الله منتظری و…
[…] وسایل غارت شده تا این لحظه(سال 1400) باز پس داده نشده و از مظلوم استمالتی صورت نگرفت، در جراید و بولتن‌ها دروغ‌های شاخدار نوشته شد و دست امثال حسینان برای اقدامات بعدی بازتر شد!
(منبع سخن فلاحیان: کتاب ارج نامه آقای حسینیان با مقدمه پورمحمدی رئیس مرکز اسناد. برای آگاهی مفصل از تهاجم شبانه به بیت آیت الله منتظری در بهمن 71 مراجعه به: خاطرات آیت الله، ج ، ص 7331 و ج 2، پیوستهای 159، 223 تا 232)
انتهای پیام
