زاینده رود به صورت خود جوش «آبدار» شد!
در حالیکه بر اساس آخرین تصمیمات استانی و کشوری قرار بود زاینده رود پنجم فروردین بازگشایی شود، سرریز رودخانه فصلی شور، زاینده رود را قبل از سال نو زنده کرد.
به گزارش ایلنا از اصفهان، روز چهارشنبه هیأت مدیره صنف کشاورزان اصفهان خبر از بازگشایی زاینده رود در هفتم فروردین ماه و بر اساس تایید استاندار اصفهان داده بود، اما امروز جمعه بیست و هشتم اسفندماه خروش رود شور، زاینده رود را زنده کرد.
بیست و پنجم اسفندماه جلسه مشترک کمیته کشاورزان غرب و شرق استان، سازمان جهاد کشاورزی و آب منطقه‌ای اصفهان برگزار و مقرر شد که دریچه‌های سد زاینده‌رود هفتم فروردین ماه برای نوبت دوم آبیاری کشت غلات شرق اصفهان باز شود.
صورت‌جلسه نوشته و قرار بود به تائید استاندار و معاون ایشان برسد تا عملیاتی شود. پیش از این نیز در ۱۰ روز بازگشایی آب در بهمن ماه امسال حدود ۴۶ میلیون مترمکعب برای کشت کشاورزان شرق استان رهاسازی شد و قرار بود طبق توافقِ روز چهارشنبه بیست و پنجم اسفندماه به همان میزان آب برای نوبت دوم آبیاری، توزیع شود. موضوعی که معاون عمرانی استاندار اصفهان نیز به آن اشاره اما تاریخ رهاسازی آب را پنجم فروردین ۱۴۰۱ اعلام کرده بود. مهران زینلیان گفت: رهاسازی آب به مدت ۱۰روز ادامه خواهد داشت و مقدار آب رهاسازی شده در این مرحله نیز مشابه رهاسازی آب در بهمن‌ماه ۱۴۰۰ است.
اما زاینده رود منتظر تایید هیچ مقام مسئولی نایستاد و رحمت الهی که سبب جاری شدن رودخانه فصلی شور در شهرستان دهاقان شده بود، قبل از تحویل سال نو شمسی به زاینده رود شوری دوباره بخشید پیش از ظهر زاینده رود از پل خواجو هم عبور کرد.
گفته می شود سه‌شنبه ۲۴ اسفندماه ۱۴۰۰رودخانه شور دهاقان، آخرین سرشاخه فصلی زاینده‌رود درپی بارش‌های روزهای اخیر، طغیان کرد و بالاخره توانست از بندهای پیاپی که در مسیرش بنا نهاده‌اند بگریزد و در مبارکه خود را به زاینده‌رود برساند و حالا زاینده رود زنده پا به اصفهان گذاشته است. آخرین مرتبه‌ای که شور به صورت سیلاب به زاینده‌رود وارد شد، بهار ۹۸ پس از بارش های استثنایی آن سال بود.
حال که زنده‌رود با خروش رودخانه شور،خودش را به اصفهان رسانده این سئوال مطرح است که آیا مسئولان حاضرند فقط یک سوم آبی که در یک روز وارد سد زاینده‌رود می شود را به محیط زیست اختصاص دهند و از هم اکنون تا ۷ فروردین زاینده‌رود برای خودش زنده بماند نه برای کشاورزی؟
انتهای پیام
